Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
W Zatoce Gwinejskiej nowy incydent
30 grudnia w rejonie Zatoki Gwinejskiej doszło do nowego ataku pirackiego. Podczas ataku zginął jeden członek załogi, a sześć osób zostało porwanych.
Atak miał miejsce na wodach terytorialnych Gwinei Równikowej, co oznacza trzeci atak w tym regionie w grudniu 2021 roku. Donosi o tym MDAT-GoG Międzynarodowe Centrum Monitorowania w Zatoce Gwinejskiej, które informuje o wejściu na pokład statku.
Międzynarodowi analitycy bezpieczeństwa Dryad Global dostarczyli dodatkowych szczegółów. Poinformowali, że atak miał miejsce na należącym do Chin statku rybackim w regionie Mbini w Gwinei Równikowej. Poinformowano, że statek znajdował się około 12 mil morskich na północny wschód od FPSO Ceibo.
Jak informuje Dryad, statek został zaatakowany nieznaną liczbą sprawców. Uważa się, że sprawcy byli uzbrojeni, a jeden członek załogi został zabity podczas ataku”. Firma donosi, że sześć osób personelu, w tym kapitan, zostało porwanych ze statku. Członkowie załogi pochodzą z Ghany i Mali.
Analitycy bezpieczeństwa ostrzegają, pomimo wzrostów wysiłków na rzecz bezpieczeństwa w regionie, piraci będą nadal atakować w wybrane statki. Niestety nadal piraci są w stanie atakować większe statki handlowe. O tym świadczy niedawny atak na należący do Greków kontenerowiec wyczarterowany przez CMA CGM.
Centrum Raportowania Piractwa IMB poinformowało, że piractwo i zbrojne napady na statki i ich załogi osiągnęły najniższy od 30 lat poziom w ciągu trzech pierwszych kwartałów 2021 roku. W raporcie podkreślono, że w Zatoce Gwinejskiej odnotowano silny spadek wszystkich form przestępczości. IMB odnotowało zaledwie 28 incydentów piractwa i zbrojnych napadów w pierwszych dziewięciu miesiącach 2021 roku, w porównaniu do 46 w tym samym okresie w 2020 roku.
Jak podano, jest to jedenasty incydent porwania w Afryce Zachodniej w 2021 roku. Większość z nich miała jednak miejsce na początku 2021 roku, przed wzmożonymi wysiłkami sił międzynarodowych w ostatnich miesiącach ubiegłego roku.
Autor: The Maritime Executive/MD
Powiązane wpisy
-
US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?
Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.
W artykule
Projekt LST-100 w programie LSM US Navy
Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.
Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.
Rola okrętów LSM w działaniach USMC
Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.
Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.
