Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
25 lat Polski w NATO: Siła i współpraca Marynarki Wojennej
12 marca 1999 roku, Polska oficjalnie dołączyła do Sojuszu Północnoatlantyckiego, otwierając nowy rozdział w historii bezpieczeństwa narodowego oraz międzynarodowej współpracy marynarki wojennej. Przez ćwierć wieku, polskie okręty wojenne brały udział w kluczowych ćwiczeniach NATO, demonstrując zaangażowanie w utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa na morskich szlakach komunikacyjnych.
W artykule
Wzmocnienie obecności Polski na arenie międzynarodowej
W ciągu 25 lat od momentu, kiedy Polska dołączyła do sojuszu NATO – Marynarka Wojenna RP wykazała się wyjątkowym zaangażowaniem i profesjonalizmem, biorąc udział w ponad 250 międzynarodowych ćwiczeniach organizowanych przez Sojusz. Aktywność ta, obejmująca zarówno morza, jak i oceany, przełożyła się na spędzenie na nich przez polskie siły łącznie 7595 dni. To zaangażowanie miało kluczowe znaczenie nie tylko dla umocnienia bezpieczeństwa narodowego, ale także dla zacieśnienia międzynarodowej współpracy.
Od pierwszych dni członkostwa w NATO, polskie jednostki morskie są nieodłącznym elementem ćwiczeń organizowanych przez Sojusz, aktywnie uczestnicząc nie tylko w działaniach na wodzie, ale i w operacjach powietrznych oraz lądowych. Marynarka Wojenna RP, poprzez swój wkład w międzynarodowe manewry i ćwiczenia sztabowe, udowodniła swoją gotowość do działania w ramach zintegrowanych sił NATO, a polscy marynarze służą w różnych dowództwach Sojuszu, od Belgii po Hiszpanię.
Przez te dwie i pół dekady, polskie okręty przemierzyły 517 412 mil morskich, biorąc udział w operacjach na strategicznych akwenach takich jak Bałtyk, Morze Północne, Atlantyk, a także Morze Śródziemne i Czarne. Wartość ta zawiera również 13 535 mil pokonanych pod wodą, co świadczy o wszechstronności i zdolnościach podwodnych Marynarki Wojennej RP w ramach misji NATO.
Obchody rocznicy wstąpienia do NATO
Rocznicowe uroczystości, które odbędą się 12 marca o godzinie 10:00 na Skwerze Kościuszki w Gdyni, będą okazją do podkreślenia roli Polski w NATO. Uroczyste podniesienie flagi państwowej oraz flagi NATO w asyście Kompanii i Orkiestry Reprezentacyjnej Marynarki Wojennej, a także salut armatni z okrętu-muzeum ORP Błyskawica, z pewnością będą wyrazem uznania dla dotychczasowych osiągnięć.
Dostęp do okrętów i edukacja publiczna
Zainteresowani historią i współczesnością Marynarki Wojennej będą mieli wyjątkową okazję do zwiedzania okrętów ORP Piorun, ORP Albatros oraz okrętu-muzeum ORP Błyskawica przy Skwerze Kościuszki, dostępnych dla publiczności w godzinach 11:00 – 17:00. Dodatkowo, włoska fregata ITS Luigi Rizzo, cumująca przy Nabrzeżu Francuskim, zaoferuje unikalną możliwość zapoznania się z technologiami i standardami stosowanymi w innych marynarkach wojennych NATO, także w godzinach 11:00 – 17:00, zapewniając bogate doświadczenie edukacyjne i kulturowe.
Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/szwecja-w-nato-nowy-rozdzial-dla-bezpieczenstwa-europy/
Polska droga do NATO i międzynarodowa współpraca
Współpraca z NATO rozpoczęła się jeszcze przed formalnym wstąpieniem Polski do Sojuszu, kiedy to polskie okręty uczestniczyły w operacji „Pustynna Burza”. Stałe uczestnictwo w manewrach US Baltops od 1993 roku, a także zaangażowanie w liczne międzynarodowe ćwiczenia i operacje bojowe, stanowiły fundament dla skutecznej integracji Polski z systemem obronnym NATO.
Wkład w bezpieczeństwo morskie
Zaangażowanie Polski w operacje NATO na przestrzeni lat przyczyniło się do wzrostu bezpieczeństwa na kluczowych morskich szlakach komunikacyjnych. Polskie okręty, uczestnicząc w operacjach antyterrorystycznych i przeciwminowych, zabezpieczały akweny używane przez gospodarki morskie wielu krajów, w tym Polski.
Wyzwania przyszłości
25 lat członkostwa Polski w NATO to nie tylko liczby i daty, ale przede wszystkim realny wkład w budowanie bezpiecznego środowiska międzynarodowego. Dzięki aktywnej roli Marynarki Wojennej RP na morzach i oceanach, Polska stała się ważnym partnerem w strukturach Sojuszu Północnoatlantyckiego, przyczyniając się do wzmacniania pokoju i bezpieczeństwa globalnego.
Patrząc w przyszłość, Polska stoi przed nowymi wyzwaniami w kontekście globalnego bezpieczeństwa morskiego. Adaptacja do zmieniającego się środowiska geopolitycznego, rosnąca obecność na nowych akwenach i konieczność odpowiedzi na zagrożenia asymetryczne są obszarami, w których Polska może jeszcze bardziej przyczynić się do sojuszniczych działań. Aktywne uczestnictwo w planowaniu strategicznym i operacyjnym w ramach NATO będzie kluczowe dla dalszego wzmocnienia bezpieczeństwa morskiego.
Źródło: 3. FO/MD
Powiązane wpisy
Statek z ładunkiem węgla zatrzymany przez aktywistów u wybrzeży Australii
30 listopada grupa aktywistów Greenpeace Australia Pacific przeprowadziła spektakularną akcję na podejściu do portu w Newcastle, gdzie wspięli się na masowiec BONNY ISLAND, na którego pokładzie znajdował się węgiel.
W artykule
Do incydentu doszło w rejonie wejścia do portu Newcastle, jednego z głównych punktów eksportowych australijskiego węgla. Trzech aktywistów Greenpeace przedostało się na pokład masowca, wykorzystując dostęp do łańcucha kotwicznego oraz konstrukcji burtowych. Obecność osób postronnych na części dziobowej jednostki uniemożliwiła jej normalne manewrowanie, natomiast równoległa blokada kajakami na torze podejściowym dodatkowo ograniczyła przestrzeń manewrową statku, co w praktyce całkowicie wstrzymało jego ruch.
Protest był częścią szerszej inicjatywy Rising Tide People’s Blockade, której uczestnicy domagają się wyznaczenia daty wygaszania eksportu paliw kopalnych oraz wstrzymania nowych projektów związanych z węglem i gazem.
Transparenty, farba i polityczny kontekst protestu
Aktywiści rozwiesili na burcie masowca duży transparent z przesłaniem skierowanym do władz Australii: „Wycofywać węgiel i gaz”. Był to element blokady Rising Tide People’s Blockade, której uczestnicy domagają się wyznaczenia terminu odejścia od paliw kopalnych oraz wstrzymania zgód na nowe projekty związane z węglem i gazem.
Akcja zbiegła się w czasie z podpisaniem przez Australię Deklaracji z Belém podczas COP30 w Brazylii. Greenpeace podkreśla, że zobowiązania złożone na forum międzynarodowym pozostają w sprzeczności z utrzymywaniem wysokiego poziomu eksportu surowców energetycznych.
Udział artystów i wsparcie społeczne
W proteście uczestniczyli także australijscy muzycy Oli i Louis Leimbach z zespołu Lime Cordiale. Według Oli’ego obecność artystów miała podkreślić, że ruch klimatyczny obejmuje różne środowiska społeczne. Zwrócił uwagę, że akcja Greenpeace stała się naturalnym przedłużeniem koncertu zorganizowanego w ramach Rising Tide, który zgromadził wielu zwolenników działań na rzecz ochrony klimatu.
Wśród osób, które wspięły się na pokład masowca, znalazła się również lekarka i aktywistka Greenpeace dr Elen O’Donnell. W swoim oświadczeniu wskazała na skutki katastrof klimatycznych obserwowane w pracy zawodowej oraz podkreśliła, że Australia jako trzeci największy eksporter paliw kopalnych na świecie ponosi szczególną odpowiedzialność za ich konsekwencje.
Skala protestu była na tyle duża, że lokalna policja zatrzymała ponad 140 osób płynących na kajakach i pontonach, które brały udział w blokadzie podejścia do portu, wśród nich również nieletnich. Organizatorzy określili działania jako „konieczne i pokojowe”, natomiast krytycy podkreślali rosnące ryzyko eskalacji oraz zakłócenia pracy największego portu węglowego świata.
Szerszy kontekst: napięcie między polityką energetyczną a oczekiwaniami społecznymi
Incydent w Newcastle wpisuje się w rosnącą liczbę protestów wymierzonych w infrastrukturę powiązaną z paliwami kopalnymi. Australia, mimo deklaracji składanych na arenie międzynarodowej, pozostaje jednym z głównych eksporterów węgla na rynki azjatyckie. Działania aktywistów pokazują, że presja społeczna na przyspieszenie transformacji energetycznej staje się coraz bardziej zauważalna.
Podobne napięcia pojawiają się także w innych regionach świata, gdzie troska o środowisko zderza się z realiami gospodarki oraz sytuacją na rynku pracy. Europejskie doświadczenia potwierdzają, jak trudne bywa pogodzenie ambitnych celów klimatycznych z rosnącymi kosztami życia. W Australii sytuacja pozostaje szczególnie złożona, ponieważ przemysł wydobywczy jest jednym z fundamentów lokalnych gospodarek.
Wypowiedź Billa Gatesa i globalna dyskusja o transformacji
„Chociaż zmiana klimatu dotknie najuboższych najmocniej, dla wielu z nich nie będzie jedynym ani największym zagrożeniem” – przypomniał niedawno Bill Gates, komentując tempo światowej transformacji energetycznej. Wskazał, że debata zbyt często koncentruje się wyłącznie na emisjach, pomijając kwestie społeczne takie jak dostęp do energii, ubóstwo czy brak możliwości rozwoju.
Jego zdaniem skuteczna polityka klimatyczna wymaga nie tylko redukcji emisji, lecz także inwestycji w rozwiązania poprawiające jakość życia. Zwrócił uwagę, że postęp technologiczny sprawił, iż globalne prognozy emisji są dziś mniej pesymistyczne niż dekadę temu.
Protest Rising Tide, który dzieli opinię publiczną
Choć dla uczestników Rising Tide była to forma obywatelskiego sprzeciwu, wielu mieszkańców regionu oceniło akcję jako przykład radykalizmu uderzającego w lokalną gospodarkę i miejsca pracy. W debacie publicznej pojawiły się głosy, że blokowanie statków nie rozwiązuje żadnego z realnych problemów klimatycznych, natomiast wzmacnia napięcia społeczne.
Wydarzenia w Newcastle pokazały, że spór między aktywizmem klimatycznym a ekonomicznym fundamentem tego kraju pozostaje nierozstrzygnięty i z zapewne jeszcze będzie powracał w w takiej lub podobnej formie.
