Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter

7 marca 2024 roku, Szwecja, zapisując się w annałach historii NATO jako 32. członek, otworzyła nowy rozdział zarówno w swojej narodowej tożsamości, jak i w architekturze bezpieczeństwa europejskiego. Dokładnie o 17:30 czasu środkowoeuropejskiego, w ceremonialnej atmosferze, premier Ulf Kristersson przekazał dokumenty akcesyjne sekretarzowi stanu USA, Antony’emu Blinkenowi, w Departamencie Stanu, czym symbolicznie zakończył wieloetapowy proces ratyfikacji i otworzył Szwecji drzwi do sojuszu Paktu Północnoatlantyckiego.
W artykule
W maju 2022 roku, reagując na globalne wyzwania bezpieczeństwa, Szwecja zdecydowała się na historyczny krok, składając wniosek o przystąpienie do NATO razem z Finlandią. Ta decyzja, będąca odpowiedzią na rosnące napięcia geopolityczne spowodowane konfliktem na Ukrainie, zainaugurowała dla Szwecji nową erę, kończąc ponad 200-letni okres neutralności.
Przyjęcie Szwecji do Paktu Północnoatlantyckiego, po niemal dwuletnim okresie oczekiwania i negocjacji, nie tylko wzmocniło sojusz przez rozszerzenie jego obecności w regionie nordyckim, ale także uczyniło Bałtyk strefą jeszcze większego bezpieczeństwa pod egidą NATO. Ostateczne zatwierdzenie członkostwa Szwecji odbyło się w Waszyngtonie, gdzie premier Ulf Kristersson i sekretarz stanu USA Antony Blinken podkreślili znaczenie tego momentu dla globalnej równowagi sił.
Dyplomatyczna droga Szwecji do członkostwa nie była prosta. Turcja i Węgry, ostatnie kraje ratyfikujące przystąpienie, przedstawiły szereg wymagań i zastrzeżeń, co odzwierciedla złożoność współczesnych relacji międzynarodowych. Jednak ostateczne zielone światło, mimo różnych motywacji stojących za decyzjami tych państw, pokazuje, jak ważna jest jedność w obliczu globalnych wyzwań.
Czytaj o przystąpieniu Finlandii do NATO
W momencie, gdy Szwecja oficjalnie dołącza do NATO, rozpoczyna się nowy rozdział w jej historii, który ma nie tylko głębokie znaczenie militarno-polityczne, ale również wpływa na percepcję bezpieczeństwa w całym regionie Morza Bałtyckiego. Premier Kristersson, podkreślając znaczenie solidarności i jedności, oraz sekretarz generalny NATO, Jens Stoltenberg, wskazują na długofalowe korzyści płynące z tego przystąpienia, zarówno dla Szwecji, jak i dla globalnej stabilności.
W świetle najnowszych wydarzeń, Szwecja nie zwleka z zaangażowaniem się w działania sojuszu, co potwierdzają pierwsze wspólne ćwiczenia wojskowe z udziałem szwedzkich sił. Taki aktywny udział podkreśla determinację kraju do pełnienia roli w obronie wspólnego bezpieczeństwa i zaznacza jego strategiczne znaczenie na geopolitycznej mapie świata. Ta nowa rola Szwecji w NATO, związana z jej geograficznym i strategicznym położeniem, ma kluczowe znaczenie dla wzmacniania obrony regionu bałtyckiego i szerzej – całej wschodniej flanki sojuszu.
Przystąpienie Szwecji do NATO, w kontekście wyzwań bezpieczeństwa na różnych płaszczyznach, odzwierciedla głęboką wiarę w wartości solidarności i międzynarodowej współpracy. Polska, będąca na froncie obrony wschodniej flanki NATO, zyskuje przez to nowego, silnego sojusznika, co umacnia jej pozycję i przyczynia się do wzrostu bezpieczeństwa w całym regionie Morza Bałtyckiego. Dla obu krajów, te nowe okoliczności oznaczają nie tylko wzmocnienie bezpieczeństwa, ale również otwierają nowe możliwości w zakresie współpracy obronnej i politycznej, mające na celu zapewnienie pokoju i stabilności w Europie w obliczu zmieniającego się globalnego krajobrazu bezpieczeństwa.
Autor: Mariusz Dasiewicz


W południowokoreańskim Ulsan rozpoczęto próby morskie nowego okrętu patrolowego, przyszłego BRP Rajah Sulayman (PS-20) — pierwszej jednostki z serii sześciu zamówionych przez Marynarkę Wojenną Filipin. Próby odbywają się w pobliżu stoczni HD Hyundai Heavy Industries odpowiedzialnej za projekt, budowę oraz integrację systemów pokładowych.
W artykule
Przyszły BRP Rajah Sulayman reprezentuje nowy typ okrętów patrolowych typu HDP-2200+, opracowaną przez południowokoreański koncern HD Hyundai Heavy Industries. Kadłub i układ pokładu dostosowano do wymagań działań morskich na akwenach tropikalnych oraz do prowadzenia długotrwałych patroli w rejonach przybrzeżnych i oceanicznych. Jednostka otrzymała rufową rampę umożliwiającą szybkie wodowanie łodzi półsztywnych RHIB, a także zmodernizowany system hydrolokacyjny z anteną holowaną, zwiększający skuteczność w wykrywaniu zagrożeń podwodnych.
Okręt wyposażono również w zintegrowany system zarządzania walką, łączność satelitarną i stanowiska przygotowane do montażu uzbrojenia średniego kalibru oraz lekkich systemów artyleryjskich.
Według informacji przekazanych przez Hyundai Heavy Industries, przekazanie jednostki użytkownikowi nastąpi w pierwszym kwartale przyszłego roku. Rajah Sulayman stanie się pierwszym z serii sześciu patrolowców nowego typu, które w najbliższych latach trafią do filipińskiej floty. Kolejne jednostki są już w różnych stadiach budowy w tej samej stoczni.
Projekt ten stanowi kontynuację współpracy między Republiką Filipin i Koreą Południową, zapoczątkowanej przy budowie fregat typu Jose Rizal — Jose Rizal i Antonio Luna. Następnie współpracę rozwinięto w ramach programu modernizacji marynarki poprzez pozyskanie fregat typu Miguel Malvar.
Nowe patrolowce zwiększą zdolności Filipińskiej Marynarki Wojennej w zakresie patrolowania rozległych akwenów archipelagu, ochrony granic morskich oraz zwalczania nielegalnych działań, takich jak przemyt, nielegalne połowy i piractwo. Modernizacja floty wpisuje się w szerszy plan rozwoju sił morskich Filipin, które w ostatnich latach intensywnie inwestują w unowocześnienie swojej floty nawodnej, m.in. poprzez zakup fregat, okrętów zaopatrzeniowych oraz desantowych.