Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Zastrzyk fińskich technologii Wärtsilä dla norweskiego armatora
Fińska grupa technologiczna Wärtsilä zawarła pięcioletnią umowę z firmą Norwegian Wilhelmsen Ship Management z grupy Wilh. Wilhelmsen. Kontrakt dotyczy konserwacji systemów oczyszczania spalin – tzw. skruberów – zainstalowanych na trzech statkach należących do norweskiego armatora.
Wärtsilä podkreśla w komunikacie, że dzięki umowie statki należące do Norwegian Wilhelmsen Ship Management będą w pełni spełniać normę MARPOL, a także nowe rygorystyczne limity emisji siarki, wynikające z regulacji IMO, które wejdą w życie od 1 stycznia 2020 r.
Wszystkie trzy statki, który zostały objęte umową, są wyposażone w hybrydowy system oczyszczania spalin Wärtsilä o mocy 25 MW. System ten może pracować w obiegu zamkniętym oraz otwartym, wykorzystując wodę morską do oczyszczania gazów wydechowych.
Zobacz też: Belgowie i Holendrzy wspólnie kupują fregaty i niszczyciele min.
Umowa została podpisana w grudniu ub.r. Jej zapisy dotyczą m.in. rocznych audytów i testów bezpieczeństwa w celu zapewniania zgodności statków z normą MARPOL, kalibracji systemu stałego monitorowania emisji (CEMS) i systemu monitorowania wody. Umowa dotyczy także szkoleń dla załóg statków norweskiego armatora.
– Dla Wilhelmsen Ship Management operowanie w sposób zrównoważony i utrzymanie zgodności z MARPOL jest absolutnie niezbędne. Umowa z Wärtsilä zapewnia, że robimy to w prawidłowy i udokumentowany sposób. Dodatkowo pozwala nam to na przewidywanie kosztów w perspektywie długoterminowej oraz na skierowanie większej uwagi na kluczowe operacje związane z zarządzaniem statkami – powiedział Jon Helge Ulstein, kierownik ds. statków w Norwegian Wilhelmsen Ship Management.
Kierownik sprzedaży w Wärtsilä Moss Glenn Holid zaznacza, że działania na rzecz zrównoważonego rozwoju poprzez udostępnianie technologii smart należą do kluczowych celów fińskiej grupy.
Zobacz też: Minister Gróbarczyk: na pierwszym miejscu postawiliśmy stocznie.
– Chcemy budować świadomość zrównoważonego rozwoju i dostarczać rozwiązania, które pomagają klientom zmniejszyć lub wyeliminować emisje. Umowa z Wilhelmsen Ship Management dokładnie realizuje to założenie. Dzięki niej statki będą spełniały restrykcyjne limity emisji siarki określone przez normy IMO – powiedział.
Wilhelmsen Ship Management to jeden z największych na świecie niezależnych operatorów statków. Firma dysponuje 450 jednostkami i zatrudnia 9 200 marynarzy. Spółka ma pięć biur zarządczych oraz 18 biur załogowych w 12 krajach świata.
Podpis: tz
Powiązane wpisy
W Appledore ruszyła budowa pierwszego okrętu wsparcia
3 listopada w brytyjskiej stoczni Navantia UK w Appledore odbyła się uroczystość cięcia pierwszego arkusza blachy pod przyszły okręt wsparcia logistycznego RFA Resurgent. Wydarzenie wyznacza kluczowy etap programu Fleet Solid Support, którego celem jest odbudowa zdolności Royal Fleet Auxiliary oraz wzmocnienie brytyjskiego przemysłu okrętowego.
W artykule
Symboliczny początek, który nie jest początkiem całego procesu budowy
Choć sama ceremonia rozpoczyna widoczny etap budowy, proces prowadzący do niej trwał od lat. Pierwsze cięcie blach ma znaczenie ceremonialne, lecz – co warto podkreślić, o czym wielokrotnie pisaliśmy na naszym portalu – nie stanowi początku programu okrętowego, jest jedynie jednym z jego kolejnych etapów. W przypadku Fleet Solid Support poprzedziły je prace koncepcyjne, przeglądy projektowe, kontraktowanie poddostawców oraz szeroki program modernizacji zakładów stoczniowych, prowadzonych przez Navantia UK, która przejęła i rozwija część brytyjskich zakładów stoczniowych.
Brytyjski minister sił zbrojnych Luke Pollard podkreślił podczas uroczystości, że rozpoczęcie budowy przyszłego RFA Resurgent odzwierciedla nową fazę brytyjskiej polityki przemysłowej, ukierunkowanej na odbudowę potencjału stoczniowego Wielkiej Brytanii.
RFA Resurgent – rola w systemie zapewniania ciągłości operacji
Jednostka będzie pierwszą z trzech okrętów wsparcia logistycznego, zaprojektowanych do zabezpieczania operacji Royal Navy na oceanach, szczególnie w kontekście rosnącej roli brytyjskich lotniskowców. Każdy okręt osiągnie długość 216 metrów, co czyni je największymi jednostkami Royal Fleet Auxiliary poza lotniskowcami.
Ich zadaniem będzie uzupełnianie zapasów – środków bojowych, części zamiennych i zaopatrzenia ogólnego – na okrętach prowadzących działania w morzu przez długi czas. FSS staną się kluczowym elementem zabezpieczenia działalności grup lotniskowcowych oraz operacji prowadzonych w odległych rejonach, co wpisuje się w trend wzmacniania logistyki morskiej w marynarkach NATO.
Komandor Sam Shattock, szef Royal Fleet Auxiliary, określił nową jednostkę jako „war-fighting enabler” – okręt, którego zadaniem będzie utrzymywanie zdolności operacyjnych Royal Navy bez konieczności powrotów do portów.
Wielka inwestycja w potencjał przemysłu okrętowego w UK
Navantia UK prowadzi obecnie szeroką modernizację swoich zakładów w Belfaście, Arnish, Methil i Appledore. Instalacja nowoczesnych linii panelowych, robotów plazmowych i systemów cyfrowej kontroli jakości ma skrócić czas budowy oraz zwiększyć precyzję prefabrykacji.
W Appledore powstaną trzy sekcje dziobowe RFA Resurgent. Pozostałe bloki będą produkowane i scalane w Belfaście. Program przewiduje wzrost zatrudnienia do ok. 1500 pracowników w latach 2029–2030, a na początku lat trzydziestych liczba ta ma dojść do dwóch tysięcy. Widoczny pozostaje rozwój szkolnictwa technicznego – w zakładach Navantia UK pracuje już ponad dwustu dwudziestu uczniów.
Szef Navantia UK, Donato Martínez, podkreślił, że rozpoczęcie cięcia blach jest potwierdzeniem wcześniejszych deklaracji o odbudowie zdolności przemysłowych Zjednoczonego Królestwa.
Przejście do budowy i przyszłe zdolności Royal Navy
W listopadzie zakończono przegląd projektu (Critical Design Review), co w brytyjskiej praktyce oznacza zamknięcie etapu koncepcyjnego i potwierdzenie gotowości do w tym przypadku seryjnej budowy. Resort obrony zatwierdził komplet dokumentacji – od konstrukcji kadłuba po rozmieszczenie wyposażenia.
Program wszedł tym samym w etap budowy, w którym zasadnicza część prac przechodzi do stoczni oraz poddostawców kluczowych systemów.
Fleet Solid Support ma dwa równoległe cele: zapewnienie Royal Fleet Auxiliary nowoczesnych okrętów wsparcia, niezbędnych dla działania grup lotniskowcowych, oraz odbudowę kompetencji brytyjskiego przemysłu w budowie jednostek o dużej wyporności.
