Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Litwa i Łotwa zamawia kutry szturmowe CFMAC
Litwa i Łotwa podpisały umowę z fińską firmą Marine Alutech Oy Ab na zakup kutrów szturmowych. Celem tej współpracy jest wzmocnienie zdolności bezpieczeństwa obu krajów na wodach przybrzeżnych Morza Bałtyckiego.
W artykule
Trójstronna umowa na rzecz nowych kutrów szturmowych CFMAC
7 kwietnia Krašto apsaugos resursų agentūra – litewska instytucja zakupów obronnych podległa Ministerstwu Obrony – oraz łotewskie Narodowe Centrum Logistyki i Zaopatrzenia podpisały z fińską firmą Marine Alutech Oy Ab umowę inicjującą program CFMAC (Common Future Multipurpose Attack Craft). Porozumienie otwiera pierwszy etap rozwoju nowych wielozadaniowych kutrów szturmowych, opartych na sprawdzonym projekcie Watercat M18.
Sprawdzona baza fińska, nowe ambicje bałtyckie
Projekt konstrukcyjny, znany w fińskiej marynarce wojennej jako typ Jehu, wyróżnia się niewielkim zanurzeniem (1,1 m) oraz zastosowaniem napędu strugowodnego, umożliwiającego osiąganie prędkości ponad 40 węzłów. Dzięki temu jednostki mogą operować na akwenach przybrzeżnych i lagunowych, typowych dla Morza Bałtyckiego.
Zgodnie z komunikatem Ministerstwa Obrony Litwy, Wilno pozyska dwa kutry CFMAC za łączną kwotę 22 mln euro. Pozostałe szczegóły dotyczące liczby jednostek dla strony łotewskiej nie zostały ujawnione.
Zgodnie z przeznaczeniem operacyjnym, jednostki będą użytkowane przez litewski Batalion Obrony Wybrzeża. Ich główny rejon działania obejmie rozciągający się od Zatoki Fińskiej po Zalew Kuroński pas litewskiego wybrzeża, w tym okolice granicy z Federacją Rosyjską.
Program CFMAC został zaprojektowany w sposób otwarty, co pozwala na dołączenie kolejnych państw zainteresowanych tego typu rozwiązaniami, o ile ich wymagania operacyjne będą spójne z założeniami projektu oraz zaakceptowane przez obecnych uczestników.
Nowoczesne uzbrojenie i szerokie spektrum zadań
Jednostki zostaną uzbrojone w wyrzutnie kierowanych pocisków Spike NLOS od Rafael Advanced Defence Systems, zapewniające możliwość rażenia celów oddalonych nawet o 25 km. Otrzymają także zdalnie sterowane moduły ogniowe z wkm, a ich konstrukcja umożliwia realizację szeregu operacji – od transportu i desantu, przez ewakuację medyczną, aż po misje patrolowe, eskortowe, minowe i wsparcia ogniowego.
Litewska perspektywa: bezpieczeństwo regionu w nowym wymiarze
Nowe kutry znacząco zwiększą zdolności naszej marynarki do reagowania na zagrożenia w rejonie Bałtyku. To także dowód, że państwa bałtyckie, choć różnej wielkości i potencjału, potrafią tworzyć wspólne projekty obronne, przekładające się na realne bezpieczeństwo całego regionu.
Dovilė Šakalienė, minister obrony Litwy
Wspomniany format – zyskuje w ostatnich latach na znaczeniu również w kontekście morskiej współpracy obronnej. Chociaż Finlandia formalnie nie należy do tego grona, projekt CFMAC stanowi przykład szerszego, praktycznego partnerstwa w regionie, które może obejmować zarówno członków Inicjatywy, jak i państwa NATO.
Nowe możliwości dla przemysłu obronnego
Porozumienie z Marine Alutech to nie tylko zakup gotowych jednostek – to również szansa na długofalową współpracę przemysłową. Dla Litwy i Łotwy oznacza to możliwość pozyskiwania know-how w zakresie konstrukcji lekkich jednostek szturmowych. W dalszej perspektywie umożliwi to również rozwój zdolności technicznych związanych z ich utrzymaniem oraz modernizacją na poziomie krajowym.
Litwa zwiększa wydatki na obronność
Realizacja programu CFMAC wpisuje się w szerszą strategię rozwoju narodowych zdolności obronnych Litwy. W odpowiedzi na rosnące zagrożenia na wschodniej flance NATO, Wilno zapowiedziało zwiększenie wydatków obronnych do poziomu 5–6% PKB w latach 2026–2030. Taki poziom inwestycji ma umożliwić realizację kluczowych programów zbrojeniowych oraz wzmocnić pozycję Litwy jako wiarygodnego członka Sojuszu Północnoatlantyckiego.
Źródło: The Defense Post/MD
Powiązane wpisy
PGE i Ørsted z wykonawcą rozruchu lądowej stacji transformatorowej Baltica 2
PGE oraz Ørsted, partnerzy realizujący projekt morskiej farmy wiatrowej Baltica 2, wybrali wykonawcę odpowiedzialnego za uruchomienie lądowej stacji transformatorowej zlokalizowanej w gminie Choczewo na Pomorzu. Prace rozruchowe zrealizuje polska firma Enprom.
W artykule
Rozruch lądowej infrastruktury przyłączeniowej Baltica 2
Wybór wykonawcy prac rozruchowych potwierdza zaawansowanie jednego z kluczowych elementów infrastruktury przyłączeniowej morskiej farmy wiatrowej Baltica 2. Jak podkreśla Bartosz Fedurek, prezes zarządu PGE Baltica, prawidłowo przeprowadzony rozruch elektryczny oraz stabilna eksploatacja lądowej stacji transformatorowej stanowią warunek niezakłóconej pracy morskich turbin wiatrowych i ciągłej produkcji energii elektrycznej.
Istotnym elementem decyzji jest także udział polskiej firmy w realizacji zadania. Wpisuje się to w konsekwentnie realizowaną strategię zwiększania udziału krajowego komponentu w projekcie Baltica 2, który pozostaje jednym z największych przedsięwzięć offshore wind w regionie Morza Bałtyckiego.
Znaczenie lądowej stacji transformatorowej w projekcie offshore wind
Jak zaznacza Ulrik Lange, wiceprezydent i dyrektor zarządzający projektu Baltica 2 w Ørsted, lądowa stacja elektroenergetyczna pełni kluczową rolę w monitorowaniu i sterowaniu całą infrastrukturą elektryczną farmy. To z tego obiektu prowadzona będzie kontrola pracy morskich stacji elektroenergetycznych oraz turbin wiatrowych zlokalizowanych około 40 km od brzegu.
Lądowa stacja transformatorowa stanowi centralny element systemu wyprowadzenia mocy z farmy wiatrowej i integracji wytwarzanej energii z krajowym systemem elektroenergetycznym.
Zakres prac i harmonogram realizacji
Zawarta z Enprom umowa obejmuje przeprowadzenie pełnego zakresu prac rozruchowych wyprowadzenia mocy. Obejmują one testy zgodności wymagane przez operatora systemu przesyłowego – Polskie Sieci Elektroenergetyczne – weryfikację założeń projektowych, ruch próbny oraz przekazanie stacji do użytkowania.
Okres realizacji zamówienia przewidziano na 21 miesięcy. W tym czasie wykonawca sprawdzi wszystkie zasadnicze urządzenia związane z przesyłem i rozdziałem energii elektrycznej, a także systemy odpowiedzialne za bezpieczną i stabilną pracę całego obiektu.
Jak wskazuje Piotr Tomczyk z zarządu Enprom, udział w projekcie Baltica 2 oznacza obecność spółki jako wykonawcy we wszystkich czterech morskich farmach wiatrowych realizowanych obecnie na polskim Bałtyku.
Parametry techniczne stacji i przyłączenie do KSE
Lądowa stacja najwyższych napięć dla farmy Baltica 2 powstaje na terenie blisko 13 hektarów w miejscowości Osieki Lęborskie, w gminie Choczewo. To do niej trafiać będzie energia elektryczna wytwarzana przez morską farmę wiatrową.
Po dotarciu do brzegu prąd o napięciu 275 kV zostanie przesłany około 6-kilometrową trasą kablową do stacji transformatorowej, gdzie nastąpi jego transformacja do poziomu 400 kV. Następnie energia zostanie wprowadzona do krajowej sieci elektroenergetycznej poprzez pobliską stację PSE Choczewo.
Na północ od stacji, w rejonie linii brzegowej, realizowane są prace przy przewiercie HDD, umożliwiającym połączenie części lądowej i morskiej infrastruktury kablowej przy ograniczeniu oddziaływania na środowisko.
Rozruch lądowej stacji transformatorowej nie będzie miał wpływu na funkcjonowanie lokalnych sieci dystrybucyjnych niskiego i średniego napięcia.
Baltica 2 – największa morska farma wiatrowa w Polsce
Projekt Baltica 2 o mocy do 1,5 GW jest wspólną inwestycją PGE i Ørsted. Po uruchomieniu w 2027 roku stanie się największą morską farmą wiatrową w Polsce. Zdolność wytwórcza instalacji pozwoli na zasilenie zieloną energią około 2,5 mln gospodarstw domowych, wzmacniając bezpieczeństwo energetyczne kraju oraz udział odnawialnych źródeł energii w krajowym miksie energetycznym.
Źródło: PGE Baltica
