Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Akcja krwiodawstwa w Akademii Marynarki Wojennej
Za nami ostatnia już w tym roku akcja krwiodawstwa w Akademii Marynarki Wojennej. W sumie 42 osoby oddały 18,900 litra krwi. Od początku roku Uczelnia zorganizowała aż 11 takich akcji, a społeczność akademicka, w głównej mierze podchorążowie, oddała w sumie 212,400 litra krwi.
Należy nadmienić, że bardzo wielu krwiodawców Uczelni oddaje krew podczas indywidualnych wizyt w stacjach krwiodawstwa na terenie całego kraju, i w ten sposób w 2021 roku pozyskanej zostało 47,050 litra krwi. Podsumowując, w kończącym się roku, podchorążowie, studenci cywilni, kadra i pracownicy AMW oddali 259,450 litra krwi. To średnio prawie 22 litry życiodajnego płynu na każdy miesiąc roku.
Akademia Marynarki Wojennej angażuje się w akcje krwiodawstwa na swoim terenie od prawie 20 lat natomiast z ruchem honorowego krwiodawstwa jest związana od ponad pół wieku. Przy Uczelni prężnie działa Klub Honorowych Dawców Krwi Polskiego Czerwonego Krzyża, który w tym roku obchodzi swoje 45-lecie istnienia. Obecnie Klub liczy 370 członków oraz 226 osób wspierających działania i skupia w swoich szeregach nie tylko osoby stanowiące społeczność AMW, lecz również żołnierzy i pracowników innych jednostek wojskowych oraz instytucji z całego kraju. Jednakże zdecydowanie największą część stanowią podchorążowie Akademii Marynarki Wojennej w liczbie 108 członków i 132 osób wspierających Klub. Czyli 240 studentów wojskowych jest zaangażowanych w krwiodawstwo. To ponad połowa stanu osobowego! W obecnym roku członkowie i osoby wspierające Klub HDK PCK przy AMW oddali łącznie 424,55 litrów krwi, a przez ostatnie jedenaście lat – prawie 3 100 litrów.
Fot. Krzysztof Miłosz
Warto zaznaczyć, iż Uczelnia angażuje się w różne akcje pomocowe, nie tylko związane z krwiodawstwem. W grudniu organizowana była także akcja poszukiwania dawców szpiku. Podchorążowie i studenci biorą udział w akcji „Szlachetna Paczka”, organizują korepetycje dla dzieci, wspomagają Hospicjum im. św. Wawrzyńca w Gdyni i uczestniczą w wielu innych akcjach.
Źródło: AMW
Powiązane wpisy
-
US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?
Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.
W artykule
Projekt LST-100 w programie LSM US Navy
Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.
Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.
Rola okrętów LSM w działaniach USMC
Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.
Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.
