Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Boeing otrzymał kontrakt na pełnoskalową produkcję HAAWC dla US Navy 
Marynarka Wojenna USA przyznała Boeingowi kontrakt na pełną produkcję HAAWC (High Altitude Anti-Submarine Warfare Weapon Capability) czyli uzbrojenia do zwalczania okrętów podwodnych przez samoloty operujące na dużych pułapach i odległościach.
HAAWC to zestaw modyfikacyjny, który umożliwia zrzut torpedy ZOP typu Mk 54 przez samoloty P-8A Poseidonoperujące na ich pułapie przelotowym.
Kontrakt wartości 25,6 mln USD obejmuje produkcję zestawów HAAWC Air Launched Accessory, czyli ALA, dla USN i klientów eksportowych. Boeing zapewnia również badania projektowe, testy, prototypowanie i/lub analizy problemów związanych z produkcją. Kontrakt obejmuje opracowanie technologii napraw i konserwacji HAAWC ALAoraz powiązanego sprzętu i wyposażenia. Opcja kontraktowa pozwala Marynarce Wojennej na zakup dodatkowego sprzętu w celu wsparcia programu. Wykorzystanie wszystkich opcji kontraktu może podnieść jego ogólna wartość do 121,4 mln USD.
Zastosowanie HAAWC na pokładzie wielozadaniowego morskiego samolotu patrolowego P-8A, pozwoli siłom zbrojnym USA na prowadzenia zwalczania okrętów podwodnych z większych wysokości i większych odległości, co pozwoli na unikniecie rozwijanych obecnie systemów obrony powietrznej przeznaczonych dla okrętów podwodnych. Większy pułap i prędkość nosiciela w momencie zrzutu torpedy zmodyfikowanej przez HAAWC, pozwoli na osiąganie znacząco większych zasięgów jej użycia. Nowe rozwiązanie przekształca Mk 54 w precyzyjną broń szybującą w zdolna do działania zarówno ze wsparciem GPS, jak i bez niego. System HAAWC zapewnia prowadzenie operacji przeciw okrętom podwodnym w całej obwiedni lotu P-8A.
Boeing HAAWC składa się z modułowego zestawu Air Launch Accessory (ALA), który mocuje się do torpedy Mk 54, przekształcając ją w precyzyjnie naprowadzaną broń szybującą. W punkcie rozdzielenia ALA otwiera stabilizator, co powoduje wejście torpedy do wody w pożądanym miejscu.
Autor: TDW
Powiązane wpisy
-
US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?
Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.
W artykule
Projekt LST-100 w programie LSM US Navy
Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.
Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.
Rola okrętów LSM w działaniach USMC
Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.
Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.
