Modernizacja niszczyciela min ex-Quorn

Wycofany z Royal Navy niszczyciel min ex-Quorn (M41) typu Hunt ma przejść regenerację i modernizację. Litwa podpisała w kwietniu 2020 roku z Wielką Brytanią umowę kupna okrętu (za kwotę 1 mln GBP) oraz wsparcie w przeprowadzeniu modernizacji i remontu tej jednostki. Okręt został wycofany z Royal Navy w grudniu 2017 roku i jest wyslipowany na brzeg w bazie marynarki w Portsmouth.

Brytyjskie Ministerstwo Obrony (MoD) ujawniło 13 lipca, że stocznia Harland & Wolff (Appledore) otrzymała kontrakt o wartości 55 mln GBP (65,4 mln USD) na przywrócenie byłego HMS Quorn do służby w ramach projektu M55 Regeneration. Urząd Sprzedaży Sprzętu Obronnego MoD, będący częścią organizacji Defence Equipment and Support MoD, otrzymał zleceniena organizacji przetargu w imieniu Litewskiej Agencji Materiałów Obronnych. Po rozstrzygnięciu kontrakt został przekazany Litwinom.

Litewska marynarka wojenna eksploatuje dwa ex-brytyjskie okręty typu Hunt – Skalvis (M53, ex-HMSCottesmore) i Kuršis (M 54, ex-HMS Dulverton). Obie jednostki zostały zmodernizowane przez Thales UK i dozbrojone przez Litwinów.

Kontrakt na M55 Regeneration otrzymała firma Harland & Wolff Group Holdings plc, brytyjska firma notowana na giełdzie, koncentrująca się na strategicznych projektach infrastrukturalnych i zarządzaniu cyklem życia obiektów przemysłowych. 

Wartość kontraktu na ten program wynosi 55 mln GBP, z możliwością zwiększenia tej wartości poprzez dodatkowe wyposażenie i dalsze modernizacje według uznania klienta. Kontrakt obejmuje dostarczenie wyremontowanego okrętu, ze zmodernizowanym wyposażeniem bojowym i nowymi systemami hydrolokacyjnymi, w celu ostatecznej dostawy do Litewskiej Marynarki Wojennej.

Jest to przełomowa transakcja dla H&W, gdyż jest to jej pierwszy kontrakt w sektorze obronnym. Po szeroko zakrojonych rozmowach z Ministerstwem Obrony Narodowej i przeprowadzeniu konkurencyjnego procesu przetargowego, zdobycie kontraktu M55 jest wyraźnym potwierdzeniem strategicznych postępów, jakie Spółka poczyniła w ciągu ostatnich 2 lat, a także umiejętności technicznych, wiedzy i zaplecza, jakimi obecnie dysponuje.

Oczekuje się, że realizacja kontraktu M55 rozpocznie się w sierpniu i zostanie zakończona w ciągu 18-24 miesięcy, a program będzie realizowany w zakładzie H&W w Appledore. Płatności wynikające z umowy zostaną rozłożone na lata 2022, 2023 i 2024, tworząc w ten sposób przewidywalny, stały poziom przychodów przez trzy lata finansowe. Kontrakt znacząco poprawi reputację H&W na rynku zbrojeniowym i utoruje drogę do pozyskania przyszłych kontraktów obronnych i rządowych.

Dzięki temu kontraktowi H&W zrealizował swój cel, jakim było osiągnięcie operacyjności w pięciu kluczowych sektorach – żeglugi i promów, handlu, energii, odnawialnych źródeł energii i militarnym w ramach sześciu usług: usług technicznych, produkcji i budowy, wycofywania z eksploatacji, napraw i konserwacji, wsparcia w eksploatacji i konwersji.W związku z niedawnym przyznaniem kontraktu na budowę barki Cory, wszystkie obiekty Spółki są obecnie operacyjne i aktywne w realizacji projektów. Spółka zmierza w kierunku realizacji swojego średnioterminowego celu, jakim jest osiągnięcie obrotów w wysokości 500 milionów funtów rocznie.

Stocznia w Belfaście jest jednym z największych w Europie obiektów inżynierii ciężkiej, z głębokowodnymi basenami, dwoma największymi w Europie suchymi dokami, obszernym nabrzeżem i ogromnymi halami produkcyjnymi. W wyniku przejęcia H&W (Appledore) w sierpniu 2020 r., firma była w stanie wykorzystać możliwości na rynku remontów i budowy statków, gdzie istnieje znaczny popyt. W lutym 2021 r. firma nabyła aktywa dwóch szkockich stoczni położonych wzdłuż wschodniego i zachodniego wybrzeża. Teraz znane jako H&W (Methil) i H&W (Arnish), obiekty te będą koncentrować się na pracach fabrykacyjnych w ramach sektorów odnawialnych, energetycznych i obronnych.

Oprócz Harland & Wolff jest właścicielem projektu magazynowania gazu Islandmagee, który ma zapewnić 25 proc. zdolności magazynowania gazu ziemnego w Wielkiej Brytanii i przynieść korzyści całej gospodarce Irlandii Północnej po jego ukończeniu.

Autor: TW