Próba zatopienia jachtu rosyjskiego oligarchy na Majorce 

Ukraiński marynarz, pracujący jako członek załogi na luksusowym jachcie rosyjskim, usiłował zatopić go na Majorce w odwecie za atak Rosji na Ukrainę – poinformował w niedzielę „El Mundo”. Lady Anastasia należy do rosyjskiego oligarchy Aleksandra Minajewa. Jednostka była zacumowana w ekskluzywnym porcie Port Adriano na Majorce.

W proteście przeciwko inwazji na Ukrainę, 55-letni marynarz  D. Taras O. postanowił podjąć działania przeciwko własności Minajewa i otworzył zawór, aby wprowadzić wodę do maszynowni. W chwili zdarzenia był głównym inżynierem na jachcie. Zatonięciu statku zapobiegł personel portu, który interweniował powiadomiony przez resztę załogi. Ich szybkie działanie udaremniły zatonięciu statku. Kiedy na miejsce przybyła hiszpańska policja, inżynier wziął na siebie całą odpowiedzialność. Poinformował władze, że jest obywatelem Ukrainy i pracował na pokładzie luksusowego jachtu Michaheeva przez dziesięć lat.

Według Ukraińca, jego szef produkuje broń, którą sprzedaje rządowi Putina, m.in. śmigłowce. Po złożeniu deklaracji na policji marynarz został warunkowo zwolniony.

„Mój szef jest przestępcą, który sprzedaje broń, która zabija Ukraińców” – powiedział inżynier sędziemu podczas przesłuchania, jak podaje Majorca Daily Bulletin. Dodał, że nie żałuje tego, co zrobił.

Lady Anastasia to zbudowany w 2001 roku superjacht o długości 47 m. Może pomieścić 10 gości i 9 członków załogi, a jego silnik o mocy 5 600 KM napędza go z prędkością do 23 węzłów. 

Władze hiszpańskie próbują potwierdzić tożsamość właściciela Lady Anastasia, ponieważ – jak w przypadku większości superjachtów – tytuł własności należy do spółki holdingowej, a nie do osoby fizycznej.

Autor: MD

https://portalstoczniowy.pl/category/marynarka-bezpieczenstwo/
Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?

    US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?

    Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.

    Projekt LST-100 w programie LSM US Navy

    Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.

    Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.

    Rola okrętów LSM w działaniach USMC

    Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.

    Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.