Rosja traci setki milionów dolarów na limicie cen ropy

Z powodu limitu cen rosyjskiej ropy, Rosja traci 170 mln dolarów dziennie. Straty są tak duże, że zniwelowały nadwyżkę budżetową z pierwszych 11 miesięcy 2022 roku, a w grudniu dziura budżetowa Rosji osiągnęła rekordowy poziom.  

Pomimo limitu cen rosyjskiej ropy G7/EU, kraj ten nadal eksportuje miliony baryłek ropy dziennie, ale nie zarabia tyle, co kiedyś, wynika z nowego badania. 

Centre for Research on Energy and Clean Air (CREA) szacuje, że po nałożeniu limitu na rosyjską ropę spadająca cena kosztuje Rosję ponad 195 mln dolarów dziennie. Rosyjscy eksporterzy energii rekompensują tę stratę o około 22 mln dolarów dziennie poprzez zwiększoną sprzedaż produktów rafinowanych do Europy, ale straty netto nadal mieszczą się w przedziale 170 mln dolarów dziennie. Kwota ta wzrośnie nawet do 280 mln dolarów, gdy 5 lutego wejdzie w życie embargo na import rosyjskiego surowca w krajach UE. Rosja już teraz sprzedaje swoją ropę za mniej niż połowę rynkowej ceny. 

Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/grupa-orlen-ma-cztery-koncesje-w-norwegii/

W momencie wejścia 5 lutego unijnego zakazu sprzedaży rosyjskich produktów rafinowanych, uderzenie finansowe jeszcze bardziej się zwiększy. Oczekuje się, że Rosja będzie miała trudności ze znalezieniem alternatywnych rynków zbytu na ropę, które sprzedaje do Europy. 

Rosyjskie rafinerie mogą być zmuszone do zmniejszenia przepustowości. Te skutki, plus spodziewane cięcia w eksporcie rurociągowym, pozbawią Rosję na początku lutego kolejnych 130 mln dolarów przychodów z eksportu ropy. Ten spadek jest niepokojący dla Kremla. Rosyjskie ministerstwo energii z uwagą przygląda się nowej sytuacji.

Wpływ ten będzie dobrą wiadomością dla Ukrainy i jej sojuszników, ponieważ przychody z ropy i gazu stanowią największy składnik przychodów dla rosyjskiego rządu. Fundusze te są kluczowe dla inwazji Rosji na Ukrainę, które są przeznaczane na zakup czołgów, dronów i setek tysięcy nowych poborowych.

Jednak nie udało się jeszcze całkowicie zakręcić kurka z finansami. Wielkość rosyjskiego eksportu spada, a flagowy rosyjski gatunek ropy Ural jest sprzedawany za połowę ceny międzynarodowego benchmarku Brent. Rosja wciąż zarabia na eksporcie paliw kopalnych około 700 mln dolarów dziennie.

Według CREA Zachód ma możliwości polityczne, aby jeszcze bardziej ograniczyć ten strumień dochodów. Zniesienie limitu cenowego G7 na eksport rosyjskiej ropy z 60 dolarów do 20-30 dolarów, o co wnioskowała Ukraina, mogłoby zmniejszyć eksport morski Rosji o kolejne 100 mln dolarów dziennie. 

Czytaj też: https://portalstoczniowy.pl/w-niemieckim-terminalu-fsru-odebrano-pierwszy-ladunek-lng/

Zacieśnienie luk w limicie cenowym mogłoby dodatkowo ograniczyć dostęp rosyjskich eksporterów do rynku. 60 proc. tankowców zawijających do rosyjskich terminali naftowych ma jakieś powiązania z rynkami usług żeglugowych państw G7/UE, czy to poprzez własność, pośrednictwo, ubezpieczenia czy inne powiązania. Na Bałtyku i Morzu Czarnym uczestniczą one zgodnie z planem, ale na rosyjskim wybrzeżu Pacyfiku niektóre tankowce ubezpieczone w Wielkiej Brytanii nadal przewożą ładunki wycenione powyżej limitu, łamiąc zasady bez żadnych widocznych kar. 

Nawet gdyby był w 100 proc. skuteczny, limit cenowy może nie wpłynąć na przebieg wojny, jak twierdzi dr Tatiana Mitrova, pracownik Columbia’s Center on Global Energy Policy.

Jeśli dochody z ropy drastycznie spadną, Narodowy Fundusz Bogactwa jest wystarczająco duży, aby finansować wojnę Rosji przez kolejny rok lub osiemnaście miesięcy. To, na co spadek z pewnością wpłynie, to rozwój Rosji i długoterminowe inwestycje w nowe projekty, zarówno paliwa kopalne, jak i zielone technologie. W ciągu dekady status supermocarstwa energetycznego, o który ubiegała się Rosja, będzie stanowczo należał do przeszłości.

Tatiana Mitrova, pracownik Columbia’s Center on Global Energy Policy

Źródło: Reuters

.pl/category/offshore-energetyka/
Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • Aluminiowy katamaran Cumulus rozpoczął służbę na Bałtyku

    Aluminiowy katamaran Cumulus  rozpoczął służbę na Bałtyku

    Stocznia JABO z Gdańska oraz biuro projektowe Seatech Engineering zrealizowały projekt specjalistycznej jednostki przeznaczonej do obsługi sieci pomiarowej IMGW na Morzu Bałtyckim. Aluminiowy katamaran Cumulus (SE-216) został zaprojektowany i zbudowany z myślą o utrzymaniu boi meteorologicznych.

    Kontrakt IMGW i zakres projektu

    W cieniu dużych programów w przemyśle okrętowym często umykają projekty o mniejszej skali, lecz nie mniej istotne z punktu widzenia kompetencji krajowego przemysłu stoczniowego. To właśnie one pokazują, że polskie stocznie i biura projektowe potrafią nie tylko realizować zadania seryjne, ale również odpowiadać na wyspecjalizowane potrzeby instytucji państwowych, wymagające precyzyjnego podejścia projektowego i ścisłej współpracy z użytkownikiem końcowym.

    Dobrym przykładem takiego przedsięwzięcia jest realizacja jednostki przeznaczonej do obsługi morskiej sieci pomiarowej na Bałtyku. Projekt ten połączył kompetencje gdańskiej stoczni JABO oraz biura projektowego Seatech Engineering, pokazując, że krajowy przemysł potrafi skutecznie realizować wyspecjalizowane jednostki robocze na potrzeby administracji państwowej i badań morskich.

    Aluminiowy katamaran Cumulus w służbie na Bałtyku / Portal Stoczniowy
    Fot. Seatech Engineering

    Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej IMGW podpisał kontrakt na budowę jednostki szkoleniowo-eksploatacyjnej przeznaczonej do obsługi morskiej sieci pomiarowej na Bałtyku. Za budowę odpowiadała gdańska stocznia JABO, natomiast dokumentację projektową opracowało biuro Seatech Engineering.

    Umowę na realizację jednostki podpisano 24 maja 2023 roku. Termin przekazania jednostki zaplanowano na kwiecień 2025 roku. Projektowanie powierzono Seatech Engineering na mocy odrębnego kontraktu zawartego 20 lipca 2023 roku.

    Współpraca stoczni i biura projektowego

    W informacji opublikowanej na stronie Seatech Engineering odniesiono się do współpracy pomiędzy stocznią JABO a biurem projektowym odpowiedzialnym za dokumentację jednostki. Jak wskazywał Jan Wierzchowski, właściciel JABO Shipyard, wybór Seatech Engineering jako głównego projektanta poprzedziła seria spotkań związanych z dopasowaniem koncepcji jednostki do potrzeb IMGW. W jego ocenie połączenie doświadczeń obu podmiotów pozwoliło na realizację jednostki spełniającej oczekiwania zamawiającego oraz potwierdziło kompetencje stoczni w zakresie budowy wyspecjalizowanych jednostek roboczych.

    W tym samym materiale Adam Ślipy, prezes Seatech Engineering, zwracał uwagę na specyfikę projektowania niewielkich katamaranów roboczych. Podkreślono konieczność szczególnej kontroli sztywności skrętnej konstrukcji oraz rygorystycznego nadzoru masy już od etapu koncepcyjnego, ze względu na wysoką wrażliwość tego typu jednostek na rozkład ciężaru.

    Charakterystyka jednostki Cumulus

    Projekt SE-216 obejmuje aluminiowy katamaran Cumulus o długości 17 metrów i szerokości 9,2 metra. Jednostka została wyposażona w rozległy pokład roboczy na rufie, umożliwiający prowadzenie prac związanych z obsługą i utrzymaniem boi pomiarowych rozmieszczonych na Bałtyku.

    Autonomiczność jednostki określono na cztery dni, co pozwala na realizację zadań w promieniu do 400 mil morskich. Załoga katamaranu stanowi cztery osoby. Jednostka została zaprojektowana jako platforma wyspecjalizowana, dedykowana do pracy w ramach morskiej sieci pomiarowej IMGW.

    Nadzór klasyfikacyjny

    Projektowanie i budowa jednostki realizowane były pod nadzorem Polskiego Rejestru Statków S.A., który pełnił funkcję towarzystwa klasyfikacyjnego dla całego przedsięwzięcia.

    Źródło: Seatech Engineering