Położenie stępki pod pierwszego MIECZNIKA

W wyjątkowym wydarzeniu, które odbyło się 31 stycznia w PGZ Stoczni Wojennej w Gdyni, nastąpiło historyczne położenie stępki pod prototypową fregatę projektu 106, przyszłego ORP Wicher, które jest początkiem nowej ery w budowie okrętów tej klasy dla Marynarki Wojennej RP.

31 stycznia w stoczni PGZ Stoczni Wojennej w Gdyni miało miejsce przełomowe wydarzenie, które zaznacza nowy rozdział w historii Marynarki Wojennej RP oraz polskiego przemysłu stoczniowego. Z udziałem wysokich przedstawicieli rządu, samorządu, Sił Zbrojnych RP oraz kluczowych graczy przemysłu obronnego, dokonano położenia stępki pod przyszły ORP Wicher, flagową jednostkę w ramach ambitnego programu Miecznik. To wydarzenie nie tylko świadczy o odrodzeniu polskiej tradycji stoczniowej, ale także stanowi kamień milowy w realizacji programu budowy nowoczesnych fregat.

Znaczący dla całego projektu jest fakt, że ceremonia ta była pierwszym od ponad dwóch dekad położeniem stępki bojowego okrętu w stoczni PGZ. Jako symbol kontynuacji morskiej potęgi, do stępki przyszłego ORP Wicher przyspawano tablicę pamiątkową, a na niej wypisano literę „W”, nawiązującą do nazwy historycznego okrętu.

Masa stępki, stanowiąca ponad 4% przyszłej wyporności okrętu, jest świadectwem skali i zaawansowania projektu. Etapy produkcji kolejnych sekcji kadłuba już się rozpoczęły, co przekłada się na stopniowe powstawanie całej struktury okrętu. Wodowanie przyszłego ORP Wicher planowane jest na drugą połowę 2026 roku, co będzie kolejnym etapem, nie mniej ważnym w procesie dołączania jednostki do floty Marynarki Wojennej RP.

Czytaj więcej o fregatach MIECZNIK: Nowe możliwości MW RP w ZOP

W miarę jak kontury przyszłego ORP Wicher zaczynają nabierać realnych kształtów, równie dynamicznie kształtuje się otaczająca go infrastruktura. Rozpoczęta już w ubiegłym roku, modernizacja PGZ Stoczni Wojennej w Gdyni stała się równoległym świadectwem zaangażowania i przemyślanej wizji jak powinna wyglądać nowoczesna stocznia. Budowa nowych hal produkcyjnych, nieodłączny element tej transformacji, jest nie tylko odpowiedzią na potrzeby programu Miecznik, ale także wyrazem determinacji do wprowadzenia polskiego przemysłu stoczniowego na nowe tory rozwoju.

W tym kontekście, modernizacja infrastruktury stoczniowej, tocząca się równocześnie z budową flagowego projektu, odzwierciedla długoterminową strategię i kompleksowe przemyślenia. Przewiduje się, że zakończenie kluczowych etapów budowy infrastruktury, zaplanowane na sierpień 2024 roku, otworzy przed stocznią nowe możliwości.

Umożliwi to nie tylko efektywniejszą produkcję, ale także przyspieszy proces wyposażania okrętów, co jest niezbędne do utrzymania tempa z ambitnym harmonogramem programu Miecznik. Takie podejście, łączące inwestycje w nowoczesną infrastrukturę z realizacją technologicznie zaawansowanych projektów okrętowych, zwiastuje świetlaną przyszłość dla Marynarki Wojennej RP oraz całego sektora obronnego.

Autor: Mariusz Dasiewicz

https://portalstoczniowy.pl/category/okretownictwo-stocznie/
Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?

    US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?

    Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.

    Projekt LST-100 w programie LSM US Navy

    Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.

    Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.

    Rola okrętów LSM w działaniach USMC

    Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.

    Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.