Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy serwisu:
Partnerzy serwisu:
Enea miała wstępnie 50 mln zł zysku netto w III kw. 2022 r.
Enea miała 456 mln zł zysku EBITDA i 50 mln zł zysku netto przypadającego akcjonariuszom jednostki dominującej, przy 8 021 mln zł skonsolidowanych przychodów ze sprzedaży w III kw. 2022 r., podała spółka, prezentując wstępne dane.
Spółka podała też, że zysk przed opodatkowaniem wyniósł 45 mln zł, zysk netto ogółem 45 mln zł, a capex: 634 mln zł.
Wynik EBITDA w poszczególnych obszarach działalności był następujący: Wydobycie: 70 mln zł, Wytwarzanie: -391 mln zł, Dystrybucja: 348 mln zł, Obrót: 327 mln zł.
Wybrane dane operacyjne:
– Produkcja węgla netto: 1,6 mln ton,
– Całkowite wytwarzanie energii elektrycznej netto: 6,9 TWh,
– Sprzedaż usług dystrybucji odbiorcom końcowym: 5,1 TWh,
– Sprzedaż energii elektrycznej i paliwa gazowego odbiorcom detalicznym: 5,7 TWh.
W okresie I-III kw. przychody ze sprzedaży oraz inne dochody to 22 732 mln zł, EBITDA: 2 295 mln zł, zysk netto przypadający na akcjonariuszy jednostki dominującej: 789 mln zł.
Wynik EBITDA osiągnięty przez GK Enea w okresie I-III kwartał 2022 roku jest pochodną m.in. następujących czynników (w porównaniu do okresu I-III kwartał 2021 roku): w Obszarze Wydobycie wyższy wynik EBITDA wynika głównie ze zwiększonej sprzedaży węgla (spowodowanej wyższą ceną sprzedaży węgla kamiennego, przy niższym wolumenie sprzedaży), częściowo skompensowanej wzrostem kosztów działalności operacyjnej.
Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/polenergia-miala-wstepnie-113-mln-zl-skorygowanej-straty-netto-w-iii-kw-2022-r/
W Obszarze Wytwarzanie niższy wynik EBITDA wynika głównie ze spadku wyniku w Segmencie Elektrowni Systemowych (utworzenie rezerw na umowy rodzące obciążenia oraz spadek marży na Rynku Bilansującym, przy jednoczesnym wzroście marży na wytwarzaniu i marży na obrocie) oraz spadku wyniku w Segmencie OZE (utworzenie rezerw na umowy rodzące obciążenia oraz wzrost kosztów zużycia biomasy). W Segmencie Ciepło odnotowano wzrost wyniku EBITDA głównie na skutek wzrostu marży jednostkowej.
W Obszarze Dystrybucja spadek wyniku EBITDA jest efektem wyższego poziomu kosztów operacyjnych, przy jednocześnie wyższym poziomie zrealizowanej marży z działalności koncesjonowanej oraz wyższym wyniku na pozostałej działalności operacyjnej.
W Obszarze Obrót wzrost wyniku EBITDA spowodowany jest wyższym poziomem zrealizowanej marży na rynku detalicznym i wyższym wynikiem z tytułu aktualizacji wyceny kontraktów CO2. Jednocześnie, odnotowano wzrost kosztów rezerw z tytułu roszczeń wypowiedzianych umów dotyczących Praw majątkowych dla OZE oraz wzrost rezerw dotyczących umów rodzących obciążenia” – czytamy w komunikacie.
Jednostkowy zysk netto w I-III kw. sięgnął 1 204 mln zł.
Ostateczne wyniki zostaną przedstawione w raporcie okresowym GK Enea za III kw. 2022 roku, którego publikację zaplanowano na 23 listopada 2023 roku.
Źródło: ISBnews
Powiązane wpisy
-
Korea Południowa z zielonym światłem na budowę atomowych okrętów podwodnych
Stany Zjednoczone formalnie zgodziły się, by Korea Południowa rozpoczęła program budowy okrętów podwodnych o napędzie jądrowym. To decyzja o dużym ciężarze strategicznym – zarówno dla równowagi sił w regionie, jak i dla dotychczasowej polityki USA wobec ograniczania rozprzestrzeniania technologii jądrowych.
W artykule
Amerykańskie przyzwolenie ogłoszono w formie oficjalnego komunikatu na stronie Białego Domu, będącego bezpośrednią konsekwencją wcześniejszych rozmów prezydenta Donalda Trumpa z południowokoreańskim przywódcą Li Dze Mjungiem. W kontekście napięć wokół Półwyspu Koreańskiego i wzrostu aktywności Chin w zachodniej części Indo-Pacyfiku ta decyzja może mieć konsekwencje wykraczające daleko poza region.
Nowa era południowokoreańskiej marynarki wojennej
Zgoda USA oznacza otwarcie możliwości technologicznej i politycznej, do której Korea Południowa dążyła od lat. Choć kraj ten dysponuje flotą okrętów podwodnych, dotąd ograniczał się do napędu konwencjonalnego – głównie z uwagi na amerykański sprzeciw wobec udostępnienia technologii wzbogacania uranu dla celów wojskowych.
Czytaj więcej: Koreański kapitał rusza w stronę rdzewiejących doków Ameryki
Porozumienie obejmuje również element kluczowy dla przyszłego programu okrętowego Seulu. Waszyngton zadeklarował gotowość wspierania południowokoreańskiego programu cywilnego, który obejmuje produkcję paliwa jądrowego, z zastrzeżeniem jego „pokojowego” przeznaczenia. Taki zapis – znany z międzynarodowych regulacji – w praktyce otwiera drogę do zabezpieczenia paliwa dla okrętów o napędzie jądrowym.
Nie tylko atom. Chodzi też o pieniądze i wpływy
Obok aspektu militarnego, w komunikacie Białego Domu pojawił się wątek gospodarczy: Korea Południowa ma zainwestować 150 miliardów dolarów w rozwój amerykańskiego przemysłu stoczniowego. Kolejne 200 miliardów ma zostać przeznaczone na „cele strategiczne” – bez jednoznacznego doprecyzowania, czym są owe cele.
Współczesna geopolityka, także ta morska, coraz rzadziej sprowadza się wyłącznie do rozmów o okrętach, siłowniach jądrowych i torpedach. Coraz częściej mowa o aliansach przemysłowych, transferach technologii, podziale wpływów i „grze o łańcuchy dostaw”. Z tej perspektywy południowokoreańskie atomowe okręty podwodne to tylko jeden z pionków na szachownicy, której plansza sięga od Filadelfii po cieśninę Tsushima.
Region pod napięciem – jak zareagują Chiny i Korea Północna
Biały Dom nie skomentował w swoim oświadczeniu potencjalnych skutków w regionie, lecz trudno pominąć pytanie o to, jak na tę decyzję mogą zareagować Chiny i Korea Północna. Z perspektywy Pekinu decyzja USA może być odebrana jako precedens przekraczający dotychczasowe granice amerykańskiej polityki wobec transferu technologii jądrowych. Chiny będą z pewnością uważnie śledzić każdy etap południowokoreańskiego programu i dostosowywać do niego własne działania morskie w zachodniej części Indo-Pacyfiku.
W przypadku Korei Północnej nie należy oczekiwać oficjalnej zmiany stanowiska. Reżim Kim Dzong Una od lat prowadzi politykę całkowicie oderwaną od międzynarodowych apeli czy ograniczeń, więc również tym razem można zakładać, że program jądrowy i rakietowy będzie kontynuowany niezależnie od działań Seulu. Pjongjang zwykle reaguje na takie decyzje własnym tempem i według własnych kalkulacji, co tylko zwiększa nieprzewidywalność napięć na Półwyspie.
Czytaj też: Południowokoreańska strategia globalnej ekspansji przemysłu stoczniowego
Tym samym region Indo-Pacyfiku wchodzi w nową fazę rywalizacji, w której pojawienie się południowokoreańskich jednostek o praktycznie nieograniczonym zasięgu operacyjnym może zachwiać dotychczasową równowagą i wymusić nowe kalkulacje zarówno w Pekinie, jak i w Pjongjang
Refleksja na koniec – technologia jako zobowiązanie
Historia wielokrotnie pokazywała, że każdy poważny transfer technologii ma swoją cenę. W tym przypadku nie chodzi wyłącznie o pieniądze, lecz o odpowiedzialność. Korea Południowa, wchodząc do grona państw dysponujących okrętami o napędzie jądrowym, zyska nowe możliwości operacyjne. Jednocześnie stanie się jeszcze ściślej związana z amerykańską architekturą odstraszania.
Zgoda USA nie jest więc prezentem – to inwestycja w południowokoreańską gotowość bojową, która ma odciążyć amerykańskie siły morskie w regionie Indo-Pacyfiku. To układ, w którym każda ze stron coś zyskuje, lecz także ponosi realne ryzyko.
