Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter

LOTOS Petrobaltic SA, aktywnie działający na polskim rynku offshore, podpisała kontrakt na budowę statku Crew Transfer Vessel (CTV) StratCat 27. Dzięki tej decyzji firma umacnia swoje zaangażowanie w rozwój sektora morskich farm wiatrowych. Odbiór jednostki planowany jest latem bieżącego roku, z dostawą do Europy na początek września.
Miliana Shipmanagement Limited, działając jako operator komercyjny, obsługujący m.in. platformy wydobywcze należące do LOTOS Petrobaltic SA, w związku z tą transakcją powiększy dotychczasową flotę o kolejny statek. Będzie to pierwsza tego typu jednostka w Grupie LOTOS Petrobaltic SA, przeznaczona do świadczenia usług na rynku morskich farm wiatrowych.
W początkowym okresie, nowy nabytek skoncentruje się na realizacji transferów personelu technicznego na platformy wiertnicze na Morzu Północnym, by w przyszłości rozszerzyć swoją działalność na polską wyłączną strefę ekonomiczną Bałtyku. Zarządzanie techniczne tego statku zostanie powierzone firmie Technical Ship Management, co gwarantuje wysoką jakość i efektywność nadchodzących operacji.
StratCat 27 łączy w sobie innowacyjność z funkcjonalnością, oferując wyjątkową zdolność adaptacji do trudnych warunków Morza Bałtyckiego. Posiada wzmocnione poszycie kadłuba i jest przygotowany do instalacji systemów hybrydowych, co przyczynia się do mniejszego zużycia paliwa oraz emisji spalin, zgodnie z najnowszymi normami Tier III.
Ponadto, wyposażenie statku w najnowsze systemy nawigacyjne i komunikacyjne zapewnia bezpieczeństwo i efektywność operacji. Ten znaczący rozwój podkreśla zaangażowanie LOTOS Petrobaltic SA w dostarczanie wysokiej jakości usług w sektorze offshore, zarówno na rynku krajowym, jak i międzynarodowym.
Z ponad 34-letnim doświadczeniem w branży, firma kontynuuje swój dynamiczny rozwój, stawiając na innowacyjność i zrównoważony rozwój. Rozszerzenie floty o StratCat 27 nie tylko zwiększa operacyjne możliwości LOTOS Petrobaltic, ale także jest dowodem na strategiczne planowanie i realizację długoterminowych celów w obszarze morskiej energetyki odnawialnej.
Miliana Shipmanagement Limited obecnie współpracuje z LOTOS Petrobaltic SA, oferując usługi geotechniczne na Morzu Północnym, niezbędne dla rozwoju morskich farm wiatrowych. W 2022 roku firma nabyła wiertnicę umieszczoną na jednostce SPV Sylur, umożliwiającą przeprowadzanie szczegółowych badań geotechnicznych na głębokości ponad 100 metrów poniżej dna morskiego. Takie badania są kluczowe dla projektowania i realizacji inwestycji offshore, włączając w to budowę rurociągów, układanie podmorskich kabli czy rozwój przemysłu naftowego i gazowego oraz sektor energetyki wiatrowej na morzu.
Źródło: Grupa Orlen/MD


26 listopada brazylijska Marinha do Brasil osiągnęła kolejny etap długofalowej przebudowy swoich zdolności podwodnych. Uroczystość w Itaguaí tego dnia połączyła dwa wydarzenia: wodowanie czwartego okrętu podwodnego z rodziny Scorpène – S43 Almirante Karam – oraz wcielenie do służby S42 Tonelero.
W artykule
Almirante Karam jest pierwszym okrętem całkowicie zbudowanym w Brazylii. Jednostka stanowi rozwinięcie rodziny Scorpène i wyróżnia się kadłubem dłuższym o około pięć metrów względem wariantu bazowego. Jej budowa potwierdza, że brazylijski przemysł potrafi samodzielnie prowadzić produkcję zaawansowanych okrętów podwodnych, od formowania blach, przez skomplikowane prace spawalnicze, po integrację systemów pokładowych.
Ale aby takie prace można było wykonywać w tych zakładach stoczniowych, niezbędnym było stworzenie pełnego zaplecza technicznego oraz kompetencyjnego. Tu właśnie pojawia się PROSUB – brazylijski program budowy sił podwodnych, rozwijany od 2008 roku we współpracy z francuskim koncernem stoczniowym Naval Group. To przedsięwzięcie ukształtowało całą infrastrukturę niezbędną do projektowania, budowy i obsługi nowoczesnych okrętów podwodnych.
W jego ramach powstała stocznia, baza dla jednostek podwodnych oraz zakład produkcyjny, który wraz z programem szkoleniowym stworzył dla Brazylii kompletny łańcuch kompetencji technologicznych. Ponad 250 specjalistów przeszło szkolenia we Francji, obejmujące spawalnictwo, obróbkę kadłubów, instalacje rurociągów oraz elektrykę okrętową. Dziś ICN w Itaguaí dysponuje zapleczem pozwalającym na samodzielne prowadzenie produkcji, integracji oraz prób systemowych, co czyni ten ośrodek jednym z najważniejszych punktów rozwoju przemysłu okrętowego w regionie.
Rozbudowana infrastruktura w stanie Rio de Janeiro pełni funkcję centrum kompetencyjnego brazylijskiej marynarki. Jednocześnie stanowi zaplecze dla kluczowego projektu strategicznego – budowy pierwszego w historii Brazylii okrętu podwodnego o napędzie jądrowym, SN-10 Álvaro Alberto.
Po raz pierwszy w Brazylii przeprowadzono dwie uroczystości związane z programem PROSUB jednego dnia, co dobrze pokazuje skalę przedsięwzięcia i tempo prac w Itaguaí.
Prace nad SN-10 postępują wolniej, niż pierwotnie zakładano. Jednostka ma zostać zwodowana w 2034 roku – dekadę później niż planowano. Opóźnienia wynikają przede wszystkim z presji budżetowej i ograniczeń systemowych, które towarzyszą budowie infrastruktury do obsługi napędu jądrowego i docelowego opanowania cyklu paliwowego.
Niezależnie od wyzwań projekt SN-10 pozostaje dla Brasílii kluczowy. Okręt ma stać się filarem odstraszania strategicznego, wzmacniając autonomię państwa w obszarze bezpieczeństwa morskiego oraz kontroli akwenów o znaczeniu gospodarczym.
Okręty typu Riachuelo stanowią rozwinięcie konstrukcji Scorpène i zostały zaprojektowane jako nowoczesne jednostki zdolne do długotrwałego działania w wodach o rozbudowanej linii brzegowej. Dysponują załogą liczącą łącznie 42 marynarzy, wypornością podwodną 2000 ton, długością około 72 metrów i operacyjnym zanurzeniem do 300 metrów. Autonomiczność 70 dni pozwala na patrolowanie rozległej ZEE Brazylii oraz osłonę infrastruktury naftowej.
Uzbrojenie okrętów obejmuje ciężkie torpedy F21 oraz pociski przeciwokrętowe Exocet SM39 Block 2 Mod 2. Na wyposażeniu znajdują się sonary Thales TSM 2233 Eledone oraz flankowe TSM 2253, połączone w systemie S-Cube. Zapas uzbrojenia wynosi 18 sztuk. Naval Group dostarczyła zintegrowany system walki SUBTICS oraz wyrzutnie środków zakłócających torped Canto. Okręt wyposażono w peryskop ataku Safran Series 20 i komplet sonarów Thales tworzących system S-Cube, dzięki czemu jednostka zachowuje pełną świadomość sytuacyjną podczas działań podwodnych.
Wodowanie Almirante Karam pozwala tym samym na rozpoczęcie prób portowych, później morskich, co w połączeniu z wejściem do służby S42 Tonelero wzmacnia potencjał brazylijskiej floty w sposób wymierny. Modernizacja sił podwodnych wpisuje się też w szerszą transformację Marinha do Brasil, która konsekwentnie odbudowuje swoje zdolności morskie.
PROSUB zapewnia przewagę nie tylko w wymiarze taktycznym, lecz także przemysłowym. Brazylia przechodzi od roli odbiorcy technologii do państwa zdolnego do samodzielnej budowy i utrzymania okrętów podwodnych w całym cyklu życia.