PG rozwija współpracę z PGZ Stocznią Wojenną

Na Politechnice Gdańskiej odbyło się spotkanie, które jest pokłosiem zawartej w lipcu ramowej umowy współpracy pomiędzy PG a Polską Grupą Zbrojeniową Stocznią Wojenną. O konkretnych zamówieniach, które będą mogły być realizowane przez specjalistów Centrum Technologii Bezpieczeństwa i Obronności PG rozmawiali prof. Krzysztof Wilde, rektor PG oraz Paweł Lulewicz, prezes PGZ Stoczni Wojennej.

Politechnika Gdańska od wielu lat współpracuje z Marynarką Wojenną RP i Polską Grupą Zbrojeniową na rzecz polskiego przemysłu zbrojeniowego. W lipcu pomiędzy PG a PGZ Stocznią Wojenną zawarta została umowa ramowa, która stanowi kolejny krok w usprawnianiu współpracy w zakresie realizacji projektów na rzecz Marynarki Wojennej RP. Natomiast 8 sierpnia na PG odbyło się spotkanie, podczas którego omawiano szczegóły zakresu tej współpracy.

Politechnice Gdańskiej bardzo zależy na aktywnym wspieraniu rozwoju polskiego przemysłu zbrojeniowego. Umowa, którą podpisaliśmy zacieśnia naszą współpracę partnerami w tym obszarze i z pewnością zwiększy jej efektywność. Dziś rozmawialiśmy już o konkretnych zamówieniach, które nasi specjaliści z Centrum Technologii Bezpieczeństwa i Obronności będą w stanie zrealizować w ramach zamówień na bazie zawartej umowy ramowej.

prof. Krzysztof Wilde, rektor Politechniki Gdańskiej

Umowa zapewnia Stoczni bezproblemowy dostęp do oferowanych przez CTBiO zaawansowanych systemów i urządzeń, takich jak systemy hydroakustyki, biernej ochrony okrętów czy sonarów. Już teraz są one bardzo istotne dla naszej działalności na rzecz Marynarki Wojennej RP, a ich znaczenie będzie rosnąć niemal z każdym nowym projektem – czy to modernizacyjnym, czy budową nowych jednostek.

Prezes PGZ SW Paweł Lulewicz

Aktualnie PGZ Stocznia Wojenna realizuje szereg projektów w zakresie budowy, remontów, serwisów i napraw okrętów. W lipcu 2021 r. podpisana została umowa na dostawę trzech okrętów nawodnych nowego typu dla MW RP w ramach programu „Miecznik”. Nie tak dawno, bo 24 czerwca, zawarto umowę na naprawy główne i dokowe trzech trałowców projektu 207 – ORP Necko, ORP Nakło oraz ORP Mamry.

Z uwagi na ścisłą i wieloletnią współpracę PGZ Stoczni Wojennej oraz Politechniki Gdańskiej zawarta umowa z pewnością ułatwi realizację usług i dostaw związanych z kontraktami realizowanych przez naszego partnera.

Paweł Zariczny, dyrektor CTBiO PG

Źródło: Politechnika Gdańska

Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • Ostatnia fregata typu Mogami zwodowana

    Ostatnia fregata typu Mogami zwodowana

    22 grudnia w stoczni Mitsubishi Heavy Industries w Nagasaki odbyło się wodowanie przyszłej fregaty Yoshi (FFM 12). Jednostka ta domyka pierwszą serię fregat typu Mogami budowanych dla Japońskich Morskich Sił Samoobrony. Tym samym program 30FFM w swojej pierwotnej konfiguracji osiągnął zakładany finał produkcyjny.

    Geneza programu 30FFM

    Program fregat typu Mogami został uruchomiony w drugiej połowie minionej dekady jako odpowiedź na potrzebę szybkiej wymiany starzejących się niszczycieli eskortowych starszej generacji. Założeniem była budowa nowoczesnych okrętów nawodnych zdolnych do realizacji szerokiego spektrum zadań przy jednoczesnym skróceniu cyklu projektowo-produkcyjnego. W praktyce oznaczało to postawienie na wysoką automatyzację, ograniczenie liczebności załogi oraz standaryzację rozwiązań konstrukcyjnych.

    Stępkę prototypowej fregaty Mogami (FFM 1) położono sześć lat temu. Od tego momentu program realizowany był w tempie rzadko spotykanym w segmencie dużych okrętów bojowych. Osiem jednostek znajduje się już w służbie, natomiast Yoshi zamyka dwunastookrętową serię przewidzianą w pierwotnym planie.

    Fregata Yoshi – ostatnia z pierwszej serii

    Przyszła fregata Yoshi (FFM 12) została zamówiona w lutym 2024 r., a jej wejście do służby planowane jest na początek 2027 r. Nazwa okrętu nawiązuje do rzeki w prefekturze Okayama i po raz pierwszy pojawia się w historii japońskich okrętów wojennych. Jednostka formalnie kończy realizację pierwszej transzy programu 30FFM, który pierwotnie zakładał budowę 22 fregat, lecz został zredukowany do 12.

    Kontynuacja w wariancie zmodernizowanym

    Zakończenie budowy Yoshi nie oznacza końca samego programu. Japonia planuje dalszą produkcję fregat w wariancie zmodernizowanym, w którym szczególny nacisk położono na rozwój zdolności w zakresie poszukiwania i zwalczania okrętów podwodnych. Ma to bezpośredni związek z sytuacją bezpieczeństwa w regionie, gdzie aktywność flot państw dysponujących rozbudowanymi siłami podwodnymi pozostaje jednym z kluczowych czynników planistycznych.

    Mogami jako projekt eksportowy

    Zmodernizowana wersja fregaty typu Mogami została również wybrana jako punkt wyjścia do opracowania nowych okrętów dla Royal Australian Navy. W ramach programu SEA 3000 Australia planuje pozyskanie do 11 okrętów klasy fregata, które mają zastąpić eksploatowane obecnie jednostki typu Anzac. Japońska oferta oparta na Mogami pokonała konkurencyjny projekt MEKO A200, co otworzyło kolejny etap rozmów między Canberrą a Tokio.

    Departament Obrony Australii zakłada zawarcie wiążących umów handlowych w 2026 r., obejmujących zarówno współpracę przemysłową, jak i kwestie rządowe. Dla Japonii oznacza to pierwszy tak znaczący sukces eksportowy w segmencie okrętów wojennych klasy fregata.

    Symboliczne domknięcie etapu

    Wodowanie Yoshi ma wymiar wykraczający poza rutynowe wydarzenie stoczniowe. To wyraźny sygnał, że Japonia nie tylko odzyskała zdolność do seryjnej budowy nowoczesnych fregat w krótkim czasie, lecz także przygotowała grunt pod dalszy rozwój konstrukcji oraz jej umiędzynarodowienie. Program 30FFM osiągnął etap, na którym doświadczenia z budowy i eksploatacji pierwszej serii zaczynają realnie kształtować dalszy kierunek rozwoju tego programu w marynarce Japonii oraz wyznaczać jego kierunek eksportowy.