Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Pożar w rosyjskim terminalu zbożowym
Wczoraj, w terminalu zbożowym w porcie Azow, znajdującym się w obwodzie rostowskim w Rosji, wybuchł pożar. Przyczyny pożaru są na razie nieznane.
Informację o zdarzeniu podała agencja TASS, a w internecie szybko pojawiły się filmy dokumentujące płomienie pochłaniające terminal. W wyniku pożaru port Azow został zamknięty, a według oficjalnych rosyjskich źródeł, ogień wybuchł na taśmie transportowej.
Ukraińskie źródła podają, że terminal w porcie Azow jest kluczowym punktem wykorzystywanym przez Rosję do eksportu zboża skradzionego z Ukrainy. Pożar w tym strategicznym miejscu może znacząco wpłynąć na łańcuch dostaw, co w kontekście trwającej wojny na Ukrainie ma istotne znaczenie.
Port Azow w Rostowie nad Donem, będący jednym z najstarszych portów w południowej Rosji, pełnił ważną rolę w logistyce regionu. Położony nad brzegiem rzek Don i Azowka, port ma całkowitą powierzchnię przekraczającą 24 hektary. Znajdują się tam terminal do przeładunku produktów rolnych, dwa terminale zbożowe i dwa terminale naftowe, a także fabryka ryb. Pożar ten jest kolejnym incydentem wpływającym na rosyjską infrastrukturę w wyniku wojny na Ukrainie.
Autor: Mariusz Dasiewicz
Powiązane wpisy
USS Cheyenne wraca do służby po modernizacji
Okręt podwodny US Navy USS Cheyenne (SSN 773) powrócił do służby po zakończeniu prac remontowych i modernizacyjnych, obejmujących wydłużenie jego resursu technicznego. Jednostka jest pierwszym okrętem typu Los Angeles, który zakończył pełny cykl prac stoczniowych zaliczanych do Service Life Extension Program (SLEP).
W artykule
Wydłużenie resursu okrętu typu Los Angeles w ramach programu SLEP
Prace nad atomowym USS Cheyenne realizowano w ramach Service Life Extension Program (SLEP), czyli programu wydłużania resursu technicznego starszych atomowych okrętów podwodnych. W jego ramach jednostka przeszła procedurę Engineered Refueling Overhaul, obejmującą między innymi wymianę paliwa jądrowego w reaktorze, kompleksowe naprawy konstrukcyjne, szeroki zakres przeglądów technicznych oraz odnowienie kluczowych systemów mechanicznych i elektrycznych. Prace prowadzono w federalnej stoczni Portsmouth Naval Shipyard w Kittery w stanie Maine. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez stronę amerykańską, ich koszt wyniósł około 315 mln USD, a cały proces remontowo-modernizacyjny trwał od listopada 2021 roku do końca 2025 roku.
Zakończenie tego etapu otworzyło USS Cheyenne drogę do kolejnej fazy służby. Nowy etap eksploatacji wiąże się z wydłużeniem planowanego resursu technicznego jednostki do ponad 44 lat, co pozwala utrzymać ją w gotowości operacyjnej jeszcze przez wiele lat. Ma to szczególne znaczenie w okresie przejściowym, w którym starsze okręty typu Los Angeles stopniowo uzupełniają zdolności sił podwodnych obok wprowadzanych do linii nowych jednostek typu Virginia.
Modernizacja systemów walki i warunków bytowych załogi USS Cheyenne
Równolegle z pracami konstrukcyjno-napędowymi w Portsmouth Naval Shipyard przeprowadzono modernizację systemów odpowiadających za prowadzenie działań bojowych i świadomość sytuacyjną okrętu. Zakres prac objął modyfikacje systemów hydrolokacyjnych oraz systemu kierowania walką, bazujące na rozwiązaniach stosowanych na nowszych generacjach amerykańskich okrętów podwodnych. Zmiany te mają przełożyć się na poprawę zdolności wykrywania i śledzenia celów oraz skuteczność działań prowadzonych pod powierzchnią morza.
Istotnym elementem modernizacji były również prace wewnątrz kadłuba, obejmujące przebudowę i unowocześnienie przestrzeni dla załogi. Choć mniej spektakularne niż zmiany w systemach okrętowych, mają one realne znaczenie dla codziennego funkcjonowania jednostki, wpływając na komfort służby i warunki bytowe załogi podczas długotrwałych patroli.
Powrót USS Cheyenne do służby stanowi ważny element odpowiedzi US Navy na wyzwania stojące przed amerykańskimi siłami podwodnymi. W warunkach rosnących potrzeb operacyjnych oraz wolniejszego tempa wprowadzania do linii nowych okrętów typu Virginia, zmodernizowana jednostka ma pomóc w utrzymaniu wymaganej liczby bojowo gotowych okrętów podwodnych w strukturach floty.
