Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Grupa Vard z kontraktem na budowę luksusowego wycieczkowca [VIDEO]
Grupa stoczniowa Vard, kapitałowo kontrolowana przez włoski koncern Fincantieri, otrzymała zamówienie na budowę luksusowego statku ekspedycyjnego dla niemieckiego armatora Hapag-Lloyd Cruises.
W artykule
Grupa Vard podała w komunikacie, że luksusowy wycieczkowiec dołączy do ekskluzywnej serii statków Hanseatic, która stanowi znak rozpoznawczy linii Hapag-Lloyd Cruises. Obecnie Vard buduje dwie inne jednostki tej serii dla niemieckiego armatora.
Trzeci wycieczkowiec dla Hapag-Lloyd Cruises
Nowe statki serii Hanseatic – Hanseatic Nature oraz Hanseatic Inspiatins – zostały zaprojektowane przez grupę Vard w ścisłej współpracy z Hapag-Lloyd Cruises. To jednostki przeznaczone do żeglugi po wodach polarnych w rejonach arktycznych i antarktycznych, a także do rejsów po ciepłych wodach Amazonki.
Zobacz też: Tajna umowa PGZ i Naval Group. W tle zamówienie warte 10 miliardów.
Szef grupy Vard Roy Reite jest zadowolony z nowego kontraktu. CEO norweskiej spółki stoczniowej podkreśla, że powrót do jego firmy klienta takiego jak Hapag-Lloyd Cruises jest satysfakcjonujące i stanowi najlepsze świadectwo jakości statków budowanych przez stocznie z grupy Vard. Przypomina, że dwa statki, które obecnie buduje jego firma, zostaną dostarczone armatorowi w wyznaczonym terminie, czyli w 2019 r.
https://www.youtube.com/watch?v=Vae3K04Tx70
Luksusowy statek serii Hanseatic
Nowy luksusowy wycieczkowiec ekspedycyjny, którego dotyczy zamówienie, będzie mierzył 130 m długości i 22 m szerokości. Jego wyporność określono na 16 tys. ton. Według komunikatu grupy Vard, statek będzie miał siedem pokładów pasażerskich. Goście do dyspozycji będą mieli 120 pokoi oraz apartamentów, które pomieszczą w sumie 230 pasażerów. Luksusowe wyposażenie statku zapewni gościom standard wypoczynku analogiczny do tego, który oferują najbardziej ekskluzywne hotele na świecie. Na wycieczkowcu, pomimo jego względnie niewielkich rozmiarów, goście będą mogli korzystać z salonu spa oraz klubu fitness.
Zobacz też: Polski przemysł na radarze szwedzkiego giganta. „Nieustannie szukamy nowych dostawców”.
Dostawę statku przewidziano na drugi kwartał 2021 r. Kadłub zbuduje należąca do grupy Vard stocznia w Rumunii, a za prace wykończeniowe oraz wyposażenie wnętrza jednostki odpowiedzialna będzie stocznia w Langsten w Norwegii. Tam też statek zostanie przekazany armatorowi.
Linia wycieczkowa Hapag-Lloyd Cruises należy do niemieckiego przedsiębiorstwa turystycznego TUI Group.
Podpis: tz
Przemysł stoczniowy – więcej wiadomości z branży znajdziesz tutaj.
Powiązane wpisy
Przyszłe fregaty obrony powietrznej w nowej roli Szwecji w NATO
Członkostwo Szwecji w NATO wymusiło głęboką korektę roli i struktury jej marynarki wojennej. Planowane fregaty obrony powietrznej nie będą jedynie programem modernizacyjnym, lecz będą odzwierciedlać to, co Szwecja realnie wniesie do systemu bezpieczeństwa Sojuszu Północnoatlantyckiego.
W artykule
Od zaprzeczania dostępu do kontroli morza
Przez dekady, jako państwo formalnie niezaangażowane w sojusze wojskowe, Szwecja koncentrowała się na działaniach z zakresu zaprzeczania dostępu na Morzu Bałtyckim. Okręty nawodne i podwodne miały uniemożliwić przeciwnikowi swobodne operowanie na ich wodach, jednocześnie kupując czas na rozwinięcie sił lądowych.
Sytuacja zmieniła się zasadniczo po formalnym przystąpieniu Szwecji do NATO w marcu 2024 roku. Od tego momentu marynarka wojenna stała się integralnym elementem natowskiej struktury morskiej w regionie bałtyckim oraz na północnym Atlantyku. Oznacza to przejście od krótkotrwałych, intensywnych działań do długotrwałej kontroli morza, obejmującej ochronę szlaków komunikacyjnych oraz wsparcie operacji sojuszniczych.
Potrzeba większych okrętów nawodnych
Nowe zadania wymagają innych środków. Kluczową rolę odgrywać będą okręty nawodne o większej wyporności, przystosowane do długotrwałego przebywania w morzu. Jednostki te umożliwią utrzymanie stałej obecności operacyjnej na Bałtyku oraz poza tradycyjnymi rejonami działania szwedzkiej floty.
W tym kontekście plan pozyskania czterech fregat obrony powietrznej nabiera znaczenia strategicznego. Jednostki te mają zapewnić Szwecji zdolność do długotrwałego działania w zespołach okrętowych NATO, w tym w formatach stałej gotowości, takich jak Standing NATO Maritime Group 1. W perspektywie średnioterminowej nie wyklucza się także obejmowania przez Szwedów funkcji dowódczych w takich zespołach.
Obrona powietrzna jako kluczowa zdolność
Jednym z kluczowych obszarów, w których NATO od lat identyfikuje istotne braki zdolnościowe, pozostaje morska obrona powietrzna. Szwedzka marynarka wojenna dysponuje rozbudowanymi systemami lądowymi, jednak przystąpienie do Sojuszu doprowadziło do uruchomienia programu LULEÅ, którego celem jest przeniesienie tych zdolności na komponent morski. Planowane fregaty obrony powietrznej mają stać się elementem zintegrowanej obrony powietrznej i przeciwrakietowej NATO, wzmacniając ochronę sił własnych Szwecji oraz infrastruktury sojuszniczej na Bałtyku.
Na obecnym etapie program LULEÅ znajduje się w fazie wyboru państwa oraz partnera przemysłowego, który podejmie się budowy czterech fregat dla Svenska marinen zgodnie z wymaganiami strony szwedzkiej. Dopiero po rozstrzygnięciu tego kierunku możliwe będzie doprecyzowanie ostatecznej konfiguracji technicznej przyszłych jednostek.
NATO na Bałtyku. Operacje morskie i systemy bezzałogowe
Aktualne operacje NATO na Bałtyku pokazują, że zagrożenia nie mają już charakteru incydentalnego. Uruchomiona w 2025 roku inicjatywa „Baltic Sentry” przekształciła się w stały element systemu podwyższonej czujności, obejmując ochronę morskiej infrastruktury krytycznej oraz reagowanie na zagrożenia ze strony bezzałogowych statków powietrznych.
W takich warunkach kluczowe znaczenie zyskują zdolności rozpoznania, obserwacji i dozoru. Szwedzka marynarka rozwija je poprzez szerokie wykorzystanie systemów bezzałogowych działających pod wodą, na jej powierzchni oraz w powietrzu. Pozwalają one odciążyć załogowe okręty i utrzymać ciągłość działań przez dłuższy czas.
Uzupełnienie zdolności podwodnych i zaplecza logistycznego
Elementem wspierającym działania długotrwałe będą także nowe okręty podwodne typu A26 Blekinge, których wejście do służby planowane jest na kolejną dekadę. Zwiększona autonomiczność tych jednostek wpisuje się w koncepcję stałej obecności operacyjnej na Bałtyku.
Równolegle rozbudowywane jest zaplecze lądowe. Tworzenie batalionów wsparcia bojowego ma zapewnić siłom morskim zdolność prowadzenia operacji przez dłuższy czas bez utraty tempa działań.
Zmiana myślenia o roli w Sojuszu
Jak podkreślają przedstawiciele Svenska marinen, największa zmiana ma charakter koncepcyjny. Członkostwo w NATO oznacza nie tylko pozyskanie nowych okrętów i systemów uzbrojenia, lecz także inne postrzeganie własnej roli w systemie bezpieczeństwa zbiorowego. Przyszłe fregaty obrony powietrznej są w tym ujęciu symbolem tej transformacji – przejścia od obrony narodowej do aktywnego współtworzenia morskiej architektury bezpieczeństwa Sojuszu.
Szwecja, inwestując we fregaty obrony powietrznej oraz rozwój zdolności w tym zakresie, jasno pokazuje, że jej obecność w NATO nie ma charakteru wyłącznie politycznego, lecz przekłada się na realny wkład w budowę morskich zdolności obronnych Sojuszu w regionie Morza Bałtyckiego.
