Enter your email address below and subscribe to our newsletter

Pływające molo dla Strefy Gazy. Przygotowania do przyjęcia pomocy humanitarnej

W ostatnią środę, na Cyprze została załadowana pierwsza partia pomocy humanitarnej przeznaczonej dla Strefy Gazy. Statek pływający pod amerykańską banderą, Sagamore, znajdujący się w porcie w Larnace, przyjął na pokład kontenery z pomocą, oznaczone jako wsparcie ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

Budowa pływającego mola dla Strefy Gazy

Pentagon ogłosił zakończenie budowy tymczasowego pływającego mola, która rozpoczęła się u wybrzeży Strefy Gazy. Projekt ten był realizowany w ramach szeroko zakrojonej współpracy międzynarodowej i obejmuje nie tylko budowę mola, ale również koordynację logistyczną z różnymi agencjami i państwami. Całość działań miła na celu usprawnienie dostarczania dużych ilości pomocy humanitarnej do Strefy Gazy w sposób, który będzie zarówno szybki, jak i bezpieczny​.

Zakończyliśmy załadunek pomocy na amerykański statek Sagamore w porcie Larnace. Po przetransportowaniu mola na miejsce, możliwe będzie rozpoczęcie wysyłki.

Konstantinos Letymbiotis, rzecznik rządu cypryjskiego

Wyzwania i przyszłość dostaw pomocy humanitarnej do Strefy Gazy

Pomimo wstępnych kontroli ładunku humanitarnego przez Izrael na Cyprze, konieczne jest ponowne przejście przez izraelskie punkty kontrolne po rozładowaniu na ląd. Wysoko postawiony urzędnik z administracji prezydenta Bidena wyjaśnił, że te dodatkowe procedury są niezbędne ze względów bezpieczeństwa. Organizacja Narodów Zjednoczonych od dawna wskazuje na przeszkody w dostarczaniu i dystrybucji pomocy w Strefie Gazy. ONZ nadal prowadzi rozmowy ze Stanami Zjednoczonymi na temat dystrybucji pomocy po zejściu z mola, ale rzecznik ONZ nie udzielił nowych informacji na temat statusu tych rozmów.

Sigrid Kaag, koordynatorka ONZ ds. pomocy humanitarnej i odbudowy w Strefie Gazy, poinformowała o ustaleniu parametrów, które pozwalają organizacji efektywnie dystrybuować towary. Wiele międzynarodowych organizacji pozarządowych rozważa udział w dystrybucji towarów dostarczanych korytarzem morskim.

Czytaj więcej o kolejnym transporcie humanitarnym drogą morską dla Strefy Gazy

ONZ podkreśla, że morskie dostawy nie mogą zastąpić dostaw lądowych, które nadal muszą pozostać priorytetem w operacjach pomocowych. Trwająca izraelska kampania wojskowa przeciwko Hamasowi, która nasiliła się po ataku Hamasu na Izrael 7 października, pogarsza sytuację humanitarną w Strefie Gazy, zamieszkiwanej przez 2,3 miliona ludzi. Agencje pomocowe ostrzegają przed nieuchronnym głodem w regionie.

W marcu Cypr otworzył morski korytarz pomocowy do Strefy Gazy, jako alternatywę dla utrudnionych dostaw lądowych wynikające przez izraelskie działania militarne. Amerykańska organizacja charytatywna, World Food Kitchen, skorzystała z tej trasy dwukrotnie, zanim siedmiu jej pracowników, w tym obywatel Polski, zginęło po ataku izraelskich dronów na początku kwietnia. 29 kwietnia organizacja wznowiła działalność w Strefie Gazy.

Przypomnijmy, że 26 kwietnia do Strefy Gazy wyszedł okręt desantowy RFA Cardigan Bay, zapewniający zakwaterowanie dla setek amerykańskich marynarzy i żołnierzy zaangażowanych w prace budowlane nowego pływającego mola. Ten okręt, będący integralną częścią operacji logistycznej, miał za zadanie zapewnić odpowiednie warunki mieszkalne dla personelu wojskowego, co było kluczowe dla sprawnego postępu prac.

W ramach operacji zaangażowanych było około 1000 amerykańskich żołnierzy, którzy montowali ogromne segmenty stali. Te elementy łączyły się w sposób przypominający gigantyczną konstrukcję z klocków LEGO, tworząc molo oraz groblę o długości do 550 metrów i szerokości odpowiadającej dwóm pasom ruchu.

Autor: Mariusz Dasiewicz/PAP

https://portalstoczniowy.pl/category/porty-przewozy-morskie/
Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • Korea Południowa i jej system odstraszania. Korzyści dla Polski

    Korea Południowa i jej system odstraszania. Korzyści dla Polski

    Korea Południowa od lat rozwija konwencjonalny system odstraszania oparty na wczesnym wykrywaniu zagrożeń, precyzyjnym uderzeniu oraz wielowarstwowej obronie przeciwrakietowej. Właśnie ten model – znany jako Three-Axis – stał się jednym z najbardziej kompleksowych rozwiązań w państwach funkcjonujących w regionie permanentnego zagrożenia. Jego założenia są istotne również dla Polski.

    Doświadczenia Korei Południowej pokazują, że koncepcja wielowarstwowego odstraszania znajduje zastosowanie także w państwach działających w wymagającym otoczeniu geopolitycznym. W tym kontekście szczególną rolę odgrywają rozwiązania morskie i lądowe rozwijane przez koreański przemysł, w tym Hanwha Ocean, które umożliwiają budowę spójnych zdolności wczesnego wykrywania, precyzyjnego uderzenia i obrony przeciwrakietowej – kluczowych dla efektywnej strategii odstraszania.

    Koreański system Three-Axis – fundament odstraszania konwencjonalnego

    Koreański system odstraszania konwencjonalnego, znany jako Three-Axis System, opiera się na trzech filarach: Kill Chain, Korea Air and Missile Defense (KAMD) oraz Korea Massive Punishment and Retaliation (KMPR). To zintegrowana architektura obejmująca wykrywanie zagrożeń, precyzyjne uderzenie oraz wielowarstwową obronę przeciwrakietową. Jej konstrukcja odpowiada za zdolność reagowania jeszcze przed eskalacją kryzysu.

    Czytaj też: Jang Yeong-sil otwiera nowy etap w koreańskim programie okrętów podwodnych

    Koncepcja ta nawiązuje do teorii Thomasa Schellinga, według której skuteczność odstraszania wynika nie z liczby posiadanych systemów, lecz z przeświadczenia przeciwnika, iż nie zdoła on zneutralizować zdolności odwetowych drugiej strony. Korea zbudowała właśnie taki model – odporny, wielowarstwowy oraz oparty na pewności zachowania „drugiego uderzenia”.

    System Three-Axis obejmuje Kill Chain, KAMD oraz KMPR. W Kill Chain kluczowe znaczenie ma wczesne wykrycie zagrożenia i możliwość wykonania uderzenia wyprzedzającego. KAMD odpowiada za obronę powietrzno-rakietową tworzącą wielowarstwową tarczę. KMPR stanowi element przeznaczony do strategicznego uderzenia konwencjonalnego w sytuacji użycia przez przeciwnika broni masowego rażenia.

    Hanwha Ocean – trzy filary w praktyce

    Pierwszy z filarów – Kill Chain – zapewnia możliwość wykonania precyzyjnych uderzeń prewencyjnych na kluczowe cele, zanim przeciwnik uruchomi własne środki rażenia. Korea wykorzystuje do tego radary dalekiego zasięgu, satelity, systemy naprowadzania oraz rakiety z rodziny Hyunmoo, w tym Hyunmoo-5.

    Kolejnym filarem jest KAMD, który tworzy sieć obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej, złożoną z systemów M-SAM (Cheongung) oraz L-SAM, wspieranych przez sensory wczesnego ostrzegania oraz zintegrowane centra dowodzenia.

    Ostatni komponent, KMPR, to koncepcja „miażdżącej odpowiedzi”. Zakłada przeprowadzenie zmasowanego uderzenia konwencjonalnego wymierzonego w centra dowodzenia oraz kluczową infrastrukturę przeciwnika.

    Znaczenie modelu koreańskiego dla Polski

    Koreańskie rozwiązania oferują Polsce wiele potencjalnych korzyści. Obejmują integrację systemów wczesnego ostrzegania i sensorów oraz budowę zdolności do drugiego uderzenia z użyciem sił lądowych, powietrznych i Marynarki Wojennej RP. W tym kontekście warto wskazać okręty podwodne typu KSS-III, precyzyjne rakiety dalekiego zasięgu, a także sieć radarów i systemów integrujących dane.

    Noteworthy jest fakt, że Korea po raz pierwszy rozszerza taką ofertę poza swój region i przygotowuje się do udziału nie tylko w programie realizowanym w Polsce, lecz także projektach takich jak kanadyjski program budowy okrętów podwodnych.

    Czytaj więcej: Hanwha Ocean – program Orka i 100 mln USD w tle

    W obliczu zagrożeń ze strony uderzeń rakietowych, dronów oraz ich hybrydowego użycia w przestrzeni morskiej, powietrznej i lądowej, model koreański może stanowić podstawę budowy wielowarstwowego systemu odstraszania zwiększającego elastyczność i odporność państwa. Rozlokowanie morskiej zdolności drugiego uderzenia daje przewagę, która wzmacnia samą architekturę odstraszania.

    Polska strategia bezpieczeństwa a koncepcja „second strike”

    xWarto zauważyć, że polska strategia bezpieczeństwa coraz wyraźniej akcentuje potrzebę rozwijania zdolności second-strike, szczególnie w kontekście zagrożeń z kierunku wschodniego. Polska Marynarka Wojenna, wyposażona w systemy odwołujące się do koreańskiego modelu Three-Axis, mogłaby skutecznie wzmacniać odstraszanie konwencjonalne NATO w regionie Morza Bałtyckiego.

    Seong-Woo Park, wiceprezes Hanwha Ocean odpowiedzialny za program Orka

    Korea udowodniła, że można stworzyć skuteczny system odstraszania bez broni nuklearnej

    Korea udowodniła, że można stworzyć skuteczny system odstraszania bez broni nuklearnej, rozpraszając systemy obronne na lądzie, morzu i w powietrzu, co zwiększa odporność strategiczną jeszcze przed fazą konfliktu.

    Dla Polski, która po wybuchu wojny na Ukrainie zintensyfikowała inwestycje w precyzyjne uderzenia dalekiego zasięgu oraz obronę przeciwrakietową, wdrożenie elementów koreańskiego modelu stanowi logiczny krok w kierunku wzmocnienia krajowego systemu obronnego. Okręty podwodne o wysokiej przeżywalności mogą stać się jego kluczowym filarem – zaznacza Seong-Woo Park.

    Źródło: Hanwha Ocean