Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Stocznia Vigor zwodowała prototypową barkę desantową dla US Army 
Nowa jednostka zwodowana 10 października należy do typu Maneuver Support Vessel (Light) i ma zastąpić w służbie amerykańskich wojsk lądowych przestarzałe barki typu LCM (8).
MSV(L) zastąpią Landing Craft Mechanized-8, pochodzące z czasów wojny wietnamskiej. Program MSV(L) to pierwszy duży zakup okrętów nawodnych dla USArmy od ponad 20 lat. MSV(L) jest zmodernizowaną jednostką desantową, która poprawi szybkość i efektywność manewru siłami wojsk lądowych. Pozwoli on na transport sprzętu ciężkiego którego masa i gabaryty przekraczały możliwości starych LCM (8). Armijne jednostki desantowe umożliwią dowódcom transport i wsparcie logistyczne pododdziałów z wykorzystaniem portów, przystani improwizowanych oraz nieprzygotowanych brzegów w obszarach morskich, rzecznych i śródlądowych.
Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/rumunia-kupila-dwa-patrolowce-damena-przeznaczone-dla-sluzb-sar%EF%BF%BC%EF%BF%BC%EF%BF%BC/
Wojska lądowe USA przyznały stoczni Vigor pod koniec 2017 roku 10-letni kontrakt na opracowanie i produkcję do 36 nowych jednostek desantowych. Projekt MSV(L) został opracowany we współpracy z BMT (na podstawie BMT Caimen-90®) po szczegółowym zbadaniu unikalnych potrzeb armii i dostępnych opcji projektowych spełniających te potrzeby. We wrześniu 2019 roku Vigor położył stępkę podczas ceremonii, która odbyła się w Vancouver. MSV(L)przechodzi obecnie testy konstrukcyjne, które mają być zakończone w listopadzie. Po nich nastąpią rozszerzone próby odbiorcze, mające na celu sprawdzenie czy okręt spełnia zamierzone wymagania.
Decyzja o produkcji pierwszej niskoseryjnej grupy jest planowana na początek 2023 roku. Prototyp ma zostać dostarczony do Joint Base Langley-Eustis na początku 2024 roku. Kontrakt przewiduje budowę jednego prototypu, czterech jednostek w ramach produkcji niskoseryjnej oraz do trzydziestu dwóch dodatkowych jednostek w ciągu dziesięciu lat, które będą wykorzystywane przez marynarzy armii nawet w najtrudniejszych warunkach. Obecny harmonogram zakupów wojsk lądowych (Army Acquisition Objective) zakłada jednak na razie budowę 13 jednostek pływających tego typu.
MSV(L) ma 35,6 m. długości, 8,6 m. szerokości, 1,2 m. zanurzenia i może poruszać się z prędkością do 21 węzłów z pełnym ładunkiem i 30 węzłów bez ładunku. Jego zasięg wyniesie 360 mil morskich przy pełnym załadunku. Napęd tworzą 3 silniki wysokoprężne po 2600 KM i 3 pędniki strugowodne. Mają układ jednokadłubowy z unikalnym potrójnym dziobem i rampą dziobową. Załogę MSV(L) stanowić będzie ośmiu marynarzy. Ładowność każdego okrętu wyniesie 82 krótkie tony (74,3 tony metryczne) co oznacza, że może on przewozić jeden czołg M1 Abrams w konfiguracji bojowej lub dwa wozy bojowe Stryker lub cztery lekkie pojazdy taktyczne, a także wiele innych konfiguracji ładunku. Okręt może być uzbrojony w 2 zsmu CROWS II.
Warto dodać, że US Army dysponuje jedną z większych flot okrętowych świata mając w składzie swych sił m.in. 8 dużych jednostek logistycznych typu General Frank S. Besson (o wyporności pełnej 4200 ton), 35 okrętami desantowymi typu Runnymede (1090 ton), 6 holownikami typu MGen Nathanael Greene (900 ton), 40 kutrów desantowych typu LCM (8), oraz ponad 400 mniejszych jednostek.
Autor: TDW
Powiązane wpisy
Na Oksywiu program Miecznik idzie jak „Burza”
W PGZ Stoczni Wojennej odbyła się dziś uroczystość położenia stępki pod drugą fregatę programu Miecznik – przyszłą ORP Burzę. Zakończenie etapu montażu stępki bazowej oznacza formalne rozpoczęcie budowy całego kadłuba okrętu.
W artykule
W ceremonii uczestniczyli m.in. sekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Paweł Bejda, podsekretarz stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych Konrad Gołota oraz przedstawiciele Inspektoratu Uzbrojenia, Dowództwa Marynarki Wojennej RP i partnerów programu. Tradycyjne wspawanie okolicznościowego medalu w konstrukcję stępki symbolicznie otworzyło zasadniczą fazę budowy kadłuba drugiej fregaty.
Program Miecznik jako sprawdzian możliwości polskiego przemysłu okrętowego
Położenie stępki pod Burzę potwierdza, że PGZ Stocznia Wojenna konsekwentnie i zgodnie z harmonogramem realizuje kolejne etapy programu Miecznik. Pierwsza fregata – Wicher – znajduje się już w zaawansowanej fazie montażu kadłuba, natomiast rozpoczęcie budowy drugiej jednostki pokazuje, że stocznia jest gotowa do równoległej realizacji zadań o najwyższym stopniu złożoności.
Marcin Ryngwelski, prezes zarządu PGZ Stocznia Wojenna
Fot. PGZ Stocznia Wojenna Program Miecznik jest największym wyzwaniem w historii współczesnego polskiego przemysłu okrętowego oraz potwierdzeniem zdolności krajowych zakładów stoczniowych do realizacji przedsięwzięć o strategicznym znaczeniu dla bezpieczeństwa naszego państwa. Każdy kolejny etap jego realizacji przybliża moment przekazania Marynarce Wojennej RP nowoczesnych wielozadaniowych fregat.
Miecznik – trzy nowe fregaty dla polskiej floty
Program Miecznik obejmuje budowę trzech fregat wielozadaniowych: Wicher, Burza i Huragan. Jednostki te w perspektywie najbliższych lat przejmą zadania realizowane obecnie przez fregaty ORP Gen. K. Pułaski oraz ORP Gen. T. Kościuszko, zapewniając Marynarce Wojennej RP nowoczesne platformy zdolne do prowadzenia działań w środowisku wielodomenowym.
Fot. PGZ Stocznia Wojenna Po zakończeniu uroczystości zaproszeni goście odwiedzili Halę Kadłubową PGZ Stoczni Wojennej, gdzie prowadzone są intensywne prace przy budowie pierwszej fregaty programu Miecznik – przyszłego ORP Wichra.
Fot. PGZ Stocznia Wojenna Podstawowe parametry fregat Miecznik
Wielozadaniowe fregaty Miecznik to jednostki, które po zakończeniu budowy osiągną długość całkowitą około 138 metrów oraz maksymalną szerokość sięgającą 20 metrów. Wyporność maksymalna, liczona wraz z pełnym wyposażeniem i poszyciem, wyniesie około 7 tysięcy ton. Okręty zaprojektowano z myślą o prowadzeniu długotrwałych działań na morzu – ich autonomiczność szacowana jest na około 8 tysięcy mil morskich, przy prędkości maksymalnej dochodzącej do 28 węzłów.
Napęd dla przyszłych Mieczników zapewnią cztery wysokoprężne silniki tłokowe pracujące w układzie CODAD, co gwarantuje właściwą manewrowość oraz efektywność eksploatacyjną jednostek. Stała załoga fregaty liczyć będzie około 120 marynarzy, z możliwością przyjęcia dodatkowo blisko 60 osób personelu, w zależności od charakteru realizowanych zadań.
Źródło: PGZ Stocznia Wojenna
