Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy serwisu:
Partnerzy serwisu:
System łączności ICCS dla kolumbijskich fregat PES
W ramach realizowanego w Kolumbii programu budowy pięciu lekkich fregat typu PES (Plataforma Estratégica de Superficie), koncern stoczniowy Damen Naval ogłosił podpisanie kontraktu z portugalską firmą EID S.A. Umowa dotyczy dostawy zintegrowanego systemu łączności ICCS (Integrated Communications Control System), który będzie kluczowym elementem architektury dowodzenia i wymiany informacji przyszłego kolumbijskiego okrętu.
W artykule
System łączności ICCS dla programu PES
Dostawcą systemu łączności dla kolumbijskich fregat została portugalska firma EID, należąca do brytyjskiej grupy technologicznej Cohort plc. Przedsiębiorstwo to od wielu lat współpracuje z Damen Naval, uczestnicząc m.in. w projektach jednostek wsparcia logistycznego dla sił morskich Portugalii. Przedmiotem obecnego kontraktu jest dostawa systemu ICCS (Integrated Communications Control System) – zintegrowanego rozwiązania klasy C4I, stanowiącego centralny moduł zarządzania komunikacją na pokładzie okrętu.
ICCS to kompleksowy system integrujący wszystkie środki łączności wewnętrznej i zewnętrznej, w tym łączność radiową (HF, VHF, UHF), satelitarną oraz sieci transmisji danych. Dzięki swojej architekturze umożliwia bezpieczne i elastyczne zarządzanie przepływem informacji, łączenie poszczególnych kanałów transmisji w ramach jednej struktury oraz zapewnienie interoperacyjności z systemami dowodzenia i uzbrojenia. Rozwiązanie to umożliwia również centralne zarządzanie priorytetami, redundancją i zabezpieczeniem kanałów komunikacyjnych, co ma kluczowe znaczenie w warunkach operacji morskich o podwyższonym ryzyku.
System ICCS, opracowany przez EID z myślą o wymaganiach flot sojuszniczych, był wcześniej stosowany m.in. na jednostkach portugalskiej marynarki wojennej, jednak w wersji przeznaczonej dla Kolumbii został rozbudowany o funkcje odpowiadające standardom nowoczesnej architektury sieciowej okrętu. Wdrożenie tego rozwiązania stanowi istotny element integracji systemowej w ramach programu PES.
Partnerstwo: Damen, COTECMAR i EID
Kolumbijskie fregaty PES powstaną w kooperacji z państwową stocznią COTECMAR, która odpowiadać będzie za budowę wszystkich jednostek. Program realizowany jest w formule transferu technologii i wiedzy, a jego celem jest długofalowe wzmocnienie potencjału lokalnego przemysłu morskiego. Firma EID zapowiedziała ścisłą współpracę z kolumbijskimi partnerami w zakresie szkoleń, integracji systemów oraz wsparcia technicznego.
Jesteśmy zaszczyceni możliwością zaangażowania się w ten ambitny projekt, który wykracza poza dostawę sprzętu – budujemy relacje partnerskie i wspólne fundamenty dla przyszłych programów.
Martin Bennett, dyrektor generalny EID
Fregaty PES z terminem dostawy w 2030 roku
Prototypowa fregata, która ma zostać zbudowana w ramach kolumbijskiego programu Plataforma Estratégica de Superficie (PES), została zaprojektowana na bazie projektu SIGMA 10514 – w wersji dostosowanej do wymagań operacyjnych Armada Nacional de la República de Colombia. Planowana pełna wyporność jednostek wynosić będzie około 2800–2900 ton; długość kadłuba określono na 107,5 metra.
Choć budowa jeszcze się nie rozpoczęła, obecnie trwają zaawansowane prace przygotowawcze, w tym opracowanie projektu kontraktowego, wybór poddostawców oraz przygotowanie zaplecza w stoczni COTECMAR. Nowe fregaty mają zastąpić eksploatowane obecnie jednostki typu Almirante Padilla oraz korwety typu Donghae.
Wersja kolumbijska zostanie przystosowana do działania w rejonie Morza Karaibskiego i wschodniego Pacyfiku, a zakończenie budowy pierwszej fregaty przewidziano na 2030 rok.
Damen Naval – doświadczenie w budowie okrętów
Damen Naval to najstarszy i jedyny holenderski koncern stoczniowy, który odpowiada w tym kraju za budowę okrętów wojennych, którego tradycje sięgają 1875 roku. Firma dostarczyła ponad 420 jednostek dla klientów na całym świecie, pełniąc funkcję integratora systemów oraz dostawcy kompleksowego wsparcia eksploatacyjnego. Obecność Damen w programie PES stanowi potwierdzenie silnej pozycji stoczni w segmencie okrętów nawodnych dla sił zbrojnych.
Autor: Mariusz Dasiewicz
Powiązane wpisy
Terminal T3 Baltic Hub gotowy do pełnej eksploatacji
Po trzech latach intensywnych prac zakończono budowę nabrzeża T3 w Baltic Hub, a terminal osiągnął pełną gotowość przeładunkową, istotnie wzmacniając pozycję Gdańska w europejskiej logistyce kontenerowej.
W artykule
Po oficjalnym uruchomieniu terminala 6 czerwca w końcu w końcu doczekaliśmy się momentu, w którym T3 Baltic Hub jest już w pełni ukończony i przygotowany do pracy w docelowej skali. Zakończono budowę nabrzeża, we wrześniu wydano pozwolenie na użytkowanie ostatniego odcinka placu, natomiast na początku października do eksploatacji trafiły cztery ostatnie z dwudziestu suwnic aRMG. Dzięki temu Baltic Hub dysponuje już z kompletną infrastrukturą T3, co podnosi roczną zdolność przeładunkową do 4,5 mln TEU oraz wzmacnia pozycję Gdańska jako największego i najgłębszego terminala kontenerowego na Bałtyku.
Krok milowy w rozwoju Baltic Hub T3
Z początkiem października do eksploatacji oddano ostatnie cztery z 20 suwnic automatycznych typu aRMG. Już wcześniej, we wrześniu, terminal uzyskał pozwolenie na użytkowanie finalnego odcinka placu. Tym samym inwestycja, która rozpoczęła się we wrześniu 2022 roku, została oficjalnie zamknięta.
Czytaj więcej: Wmurowanie kamienia węgielnego pod T3 Baltic Hub
Nowa infrastruktura zwiększa roczne możliwości przeładunkowe Baltic Hub o 1,5 miliona TEU – do poziomu 4,5 miliona. To oznacza, że Gdańsk umacnia swoją rolę jako punkt węzłowy dla kontenerowej żeglugi oceanicznej w regionie Morza Bałtyckiego.
Gigantyczne przedsięwzięcie inżynieryjne
Za budowę terminala odpowiadało konsorcjum firm Budimex i DEME, nadzorowane przez specjalistów z Haskoning. W kulminacyjnym momencie na placu budowy pracowało jednocześnie blisko 600 osób. Łączna liczba przepracowanych roboczogodzin przekroczyła 3,2 miliona.
W ramach prac zagospodarowano 36 h terenu, do czego zużyto 4,37 mln m³ piasku – ilość odpowiadającą ładunkowi 350 tysięcy ciężarówek. Z kolei stal użyta do budowy ścian obudowy ważyła 17,5 tys. ton, co można porównać do masy 2,4 wieży Eiffla. W sumie na inwestycję zużyto też 160 tys. m³ betonu.
Największy terminal kontenerowy na Bałtyku
Nabrzeże T3 ma 717 metrów długości i głębokość techniczną wynoszącą 17,5 metra. Jego możliwości przeładunkowe zapewniają siedem automatycznych suwnic nabrzeżowych STS, których parametry – 96 metrów wys. i blisko 150 m z podniesionym wysięgiem – umożliwiają obsługę największych kontenerowców oceanicznych.
Czytaj też: Zmiany w Baltic Hub – gdański terminal reaguje na roszady globalnych sojuszy
Z kolei wspomniane suwnice aRMG, sterowane zdalnie z budynku administracyjnego, stanowią nowoczesne zaplecze placowe terminala. Co istotne, wszystkie maszyny zasilane są energią pochodzącą wyłącznie z odnawialnych źródeł.
Zielona logistyka i silna pozycja Gdańska
Władze terminala podkreślają, że zakończenie budowy terminala to nie tylko wzmocnienie pozycji portu, ale też realizacja zobowiązań środowiskowych – cel redukcji emisji o 50% do roku 2030 oraz osiągnięcia pełnej neutralności klimatycznej do 2050 roku pozostaje niezmienny.
Dziś Baltic Hub obejmuje już ponad 124 hektary powierzchni operacyjnej i 2,1 km głębokowodnych nabrzeży. To największy i najnowocześniejszy terminal kontenerowy na Bałtyku – zbudowany, by sprostać wyzwaniom współczesnej logistyki morskiej.
