Enter your email address below and subscribe to our newsletter

Tatuaże a obronność USA

Government Accountability Office (GAO – odpowiednik polskiego NIK i KIO) przedstawiła raport na temat polityki dotyczącej tatuaży w siłach zbrojnych USA i jej wpływu na zdolności tychże do realizacji zadań.

GAO przeprowadziło to badanie, gdyż „Ustawa o autoryzacji obrony narodowej na rok fiskalny 2022” zawiera przepis, zgodnie z którym GAO ma dokonać przeglądu polityki sił zbrojnych w zakresie tatuażu. GAO zbadał, w jakim stopniu:

  • przepisy dotyczące tatuaży wpływają na potencjalnych i obecnych członków sił zbrojnych;
  • siły zbrojne oceniają wszelkie skutki swoich regulacji dotyczących tatuaży na rekrutację i zatrzymanie swojego personelu;
  • siły zbrojne wypracowały metody usuwania niedozwolonych tatuaży.

Komisja Kongresu ds. Służb Zbrojnych i służby wojskowe przyznały się do wyzwań w rekrutacji w ostatnich latach związanych z szeregiem czynników społecznych i ekonomicznych. Rozpowszechnienie tatuażu wśród amerykańskiej młodzieży wzrosło, a Kongres wyraził zainteresowanie wpływem polityki sił zbrojnych w zakresie tatuażu na rekrutację i utrzymanie gotowości bojowej sił zbrojnych.

GAO skontrolował Armię, Korpus Piechoty Morskiej, Marynarkę Wojenną, Siły Powietrzne i Siły Kosmiczne w ramach Departamentu Obrony (DoD) oraz Straż Przybrzeżną w ramach Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (DHS). GAO przeanalizowało ich politykę dotyczącą tatuaży w odniesieniu do potencjalnych rekrutów i obecnych członków służby, w tym szeregowych, podoficerów i oficerów.

GAO zaleca, aby każdy z sześciu rodzajów sił zbrojnych zaktualizował swoją politykę dotyczącą tatuaży, aby zapewnić, że wyraźnie dokumentuje, czy odstępstwa od obowiązujących norm są dostępne dla rekrutów i żołnierzy oraz czy zapewnia się jasne wytyczne dotyczące kwalifikujących się tatuaży i wymagań dotyczących ubiegania się o dopuszczenie istniejących tatuaży w ramach dopuszczalnych wyjątków. Rekomendacje GAO zostały zaakceptowane przez DoD i DHS.

Polityka sił zbrojnych w zakresie zezwoleń i ograniczeń dotyczących tatuaży koncentruje się na treści, wielkości i lokalizacji dopuszczalnych tatuaży. Chociaż w siłach zbrojnych obowiązują zakazy dotyczące treści tatuaży, polityka ta ewoluowała i stała się mniej restrykcyjna w odniesieniu do rozmiaru i lokalizacji. Obecne zasady dopuszczają tatuaże niemal w każdym miejscu na ciele, z wyjątkiem głowy i twarzy.

Dane dotyczące rekrutacji i utrzymania w służbie członków sił zbrojnych nie obejmują danych dotyczących tatuaży ani innych informacji, które pozwoliłyby ocenić, czy polityka dotycząca tatuaży ma bezpośredni wpływ na rekrutację i utrzymanie w służbie. Aktualizacja polityki dotyczącej tatuaży opiera się na ogólnych dyskusjach i ograniczonej ocenie informacji związanych z tatuażami, takich jak badania dotyczące rozpowszechnienia tatuaży wśród młodzieży.

Większość sił zbrojnych dopuszcza zwolnienia (tj. wyjątki) dla rekrutów i członków służby w przypadku niektórych niedozwolonych tatuaży, zwykle związanych z ich wielkością lub lokalizacją. Chociaż każdy z RSZ zezwala na odstąpienie od pewnych ograniczeń dotyczących tatuaży dla rekrutów, to przepisy wewnętrzne nie zawsze dostarczają jasnych wskazówek na temat wymagań dotyczących tych odstąpień. Ponadto każdy z RSZ, z wyjątkiem marynarki wojennej, dopuszcza odstąpienie od niektórych ograniczeń dotyczących tatuaży dla członków służby, ale ich odpowiednie regulacje na ogół nie dokumentują jasno tej możliwości.

Jasne wytyczne dotyczące możliwości zwolnień z obowiązku nienoszenia niedozwolonych tatuaży dostarczyłyby spójnych informacji na temat wymogów dotyczących wniosków o zwolnienie z obowiązku noszenia tatuażu oraz warunków jego zatwierdzenia. Mogłoby to wyjaśnić, czy powszechność tatuażu ma wpływ na przyszłą lub dalszą służbę wojskową.

Pozornie mało poważny problem tatuaży w armii USA pokazuje jak złożonym organizmem są obecnie siły zbrojne i z jakimi aspektami wpływającymi na rekrutacje i służbę żołnierzy (szczególnie kontraktowych i ochotników) należy się liczyć, chcąc utrzymać odpowiednio liczną armię. Pokazuje to też jak szczegółowo analizowane przez organy państwa są wszelkie aspekty działalności sił zbrojnych.

Autor: TDW

https://portalstoczniowy.pl/category/marynarka-bezpieczenstwo/
Visited 1 times, 1 visit(s) today
Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • Próby morskie patrolowca Rajah Sulayman u wybrzeży Ulsan

    Próby morskie patrolowca Rajah Sulayman u wybrzeży Ulsan

    W południowokoreańskim Ulsan rozpoczęto próby morskie nowego okrętu patrolowego, przyszłego BRP Rajah Sulayman (PS-20) — pierwszej jednostki z serii sześciu zamówionych przez Marynarkę Wojenną Filipin. Próby odbywają się w pobliżu stoczni HD Hyundai Heavy Industries odpowiedzialnej za projekt, budowę oraz integrację systemów pokładowych.

    Nowa generacja jednostek patrolowych

    Przyszły BRP Rajah Sulayman reprezentuje nowy typ okrętów patrolowych typu HDP-2200+, opracowaną przez południowokoreański koncern HD Hyundai Heavy Industries. Kadłub i układ pokładu dostosowano do wymagań działań morskich na akwenach tropikalnych oraz do prowadzenia długotrwałych patroli w rejonach przybrzeżnych i oceanicznych. Jednostka otrzymała rufową rampę umożliwiającą szybkie wodowanie łodzi półsztywnych RHIB, a także zmodernizowany system hydrolokacyjny z anteną holowaną, zwiększający skuteczność w wykrywaniu zagrożeń podwodnych.

    Okręt wyposażono również w zintegrowany system zarządzania walką, łączność satelitarną i stanowiska przygotowane do montażu uzbrojenia średniego kalibru oraz lekkich systemów artyleryjskich.

    Dostawa Rajah Sulayman i plany dalszej rozbudowy floty

    Według informacji przekazanych przez Hyundai Heavy Industries, przekazanie jednostki użytkownikowi nastąpi w pierwszym kwartale przyszłego roku. Rajah Sulayman stanie się pierwszym z serii sześciu patrolowców nowego typu, które w najbliższych latach trafią do filipińskiej floty. Kolejne jednostki są już w różnych stadiach budowy w tej samej stoczni.

    Projekt ten stanowi kontynuację współpracy między Republiką Filipin i Koreą Południową, zapoczątkowanej przy budowie fregat typu Jose Rizal — Jose Rizal i Antonio Luna. Następnie współpracę rozwinięto w ramach programu modernizacji marynarki poprzez pozyskanie fregat typu Miguel Malvar.

    Wzmocnienie sił morskich Filipin

    Nowe patrolowce zwiększą zdolności Filipińskiej Marynarki Wojennej w zakresie patrolowania rozległych akwenów archipelagu, ochrony granic morskich oraz zwalczania nielegalnych działań, takich jak przemyt, nielegalne połowy i piractwo. Modernizacja floty wpisuje się w szerszy plan rozwoju sił morskich Filipin, które w ostatnich latach intensywnie inwestują w unowocześnienie swojej floty nawodnej, m.in. poprzez zakup fregat, okrętów zaopatrzeniowych oraz desantowych.