Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
US Navy odzyskuje wrak myśliwca F-35C z Morza Południowochińskiego [WIDEO]
Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych odzyskała wrak samolotu bojowego 5. generacji F-35C Lightning II, który rozbił się podczas lądowania na lotniskowcu USS Carl Vinson. Zdarzenie miało miejsce na Morzu Południowochińskim pod koniec stycznia tego roku.
F-35C Lightning II rozbił się i zsunął z pokładu lotniskowca Carl Vinson podczas ćwiczeń na wodach Morza Południowochińskiego, co spowodowało podjęcie szybkich działań w celu odnalezienia i odzyskania jego zaawansowanych technologicznie elementów.
Wkrótce po wypadku do mediów społecznościowych wyciekły zdjęcia i filmy z katastrofy, a Marynarka Wojenna USA potwierdziła ich autentyczność. Według US Navy czterech członków załogi Vinsona otrzymało naganę w związku z nieuprawnionymi przeciekami informacji.
Dokładne miejsce wypadku nie zostało podane do wiadomości publicznej przez Marynarkę Wojenną USA, z uwagi na fakt, że ewentualne wydobycie wraku maszyny przez Chińczyków mogłoby doprowadzić do przejęcia przez nich tajnej technologii stealth, którą Amerykanie opracowywali latami.
Zespół zadaniowy z 7 Floty oraz Inspektorat Ratownictwa i Nurkowania NAVSEA (SUPSALV) wykorzystał cywilną jednostkę wsparcia nurkowego Picasso do wydobycia wraku z głębokości około 3 770 m.
„Doświadczenie grupy zadaniowej w zakresie szybkiego, skalowalnego dowodzenia, kontroli i łączności, sprawnej logistyki, bezpieczeństwa organicznego oraz unieszkodliwiania ładunków wybuchowych było najbardziej elastycznym wyborem dla dowódcy floty, aby zareagować w odpowiednim czasie” – powiedział kmdr Gareth Healy, dowódca 75 Grupy Zadaniowej 7 Floty USA. Ostatecznie to przemyślane podejście zaowocowało przeprowadzeniem operacji odzyskiwania wraku w ciągu 37 dni od zdarzenia. Biorąc pod uwagę wyjątkowe wyzwania związane z tym problemem oraz wyjątkowe możliwości techniczne dostarczone przez NAVSEA, był to ambitny, ale osiągalny termin.
Zespół użył robota podwodnego CURV-21, aby założyć olinowanie na wraku kadłuba. Przy pomocy dźwigu pokładowego Picasso opuszczono linę na dno morskie, a CURV-21 podłączył ją do olinowania, co umożliwiło udane podniesienie. Szczątki F-35C zostaną przywiedzione na ląd w celu przeprowadzenia dochodzenia powypadkowego.
Udane wydobycie wraku samolotu rozwiązuje większość pytań dotyczących ryzyka ujawnienia wrażliwej technologii stealth samolotu. Analitycy ostrzegali, że Chiny, będą zainteresowani odzyskaniem całości lub części samolotu F-35C w celu wykrycia jego tajnej technologii. Wydobycie F-35C i utrzymanie tajnej technologii w tajemnicy mogłoby być trudne do zrobienia, z uwagi na miejsce zdarzenia.
Autor: MD
Powiązane wpisy
Aluminiowy katamaran Cumulus rozpoczął służbę na Bałtyku
Stocznia JABO z Gdańska oraz biuro projektowe Seatech Engineering zrealizowały projekt specjalistycznej jednostki przeznaczonej do obsługi sieci pomiarowej IMGW na Morzu Bałtyckim. Aluminiowy katamaran Cumulus (SE-216) został zaprojektowany i zbudowany z myślą o utrzymaniu boi meteorologicznych.
W artykule
Kontrakt IMGW i zakres projektu
W cieniu dużych programów w przemyśle okrętowym często umykają projekty o mniejszej skali, lecz nie mniej istotne z punktu widzenia kompetencji krajowego przemysłu stoczniowego. To właśnie one pokazują, że polskie stocznie i biura projektowe potrafią nie tylko realizować zadania seryjne, ale również odpowiadać na wyspecjalizowane potrzeby instytucji państwowych, wymagające precyzyjnego podejścia projektowego i ścisłej współpracy z użytkownikiem końcowym.
Dobrym przykładem takiego przedsięwzięcia jest realizacja jednostki przeznaczonej do obsługi morskiej sieci pomiarowej na Bałtyku. Projekt ten połączył kompetencje gdańskiej stoczni JABO oraz biura projektowego Seatech Engineering, pokazując, że krajowy przemysł potrafi skutecznie realizować wyspecjalizowane jednostki robocze na potrzeby administracji państwowej i badań morskich.
Fot. Seatech Engineering Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej IMGW podpisał kontrakt na budowę jednostki szkoleniowo-eksploatacyjnej przeznaczonej do obsługi morskiej sieci pomiarowej na Bałtyku. Za budowę odpowiadała gdańska stocznia JABO, natomiast dokumentację projektową opracowało biuro Seatech Engineering.
Umowę na realizację jednostki podpisano 24 maja 2023 roku. Termin przekazania jednostki zaplanowano na kwiecień 2025 roku. Projektowanie powierzono Seatech Engineering na mocy odrębnego kontraktu zawartego 20 lipca 2023 roku.
Współpraca stoczni i biura projektowego
W informacji opublikowanej na stronie Seatech Engineering odniesiono się do współpracy pomiędzy stocznią JABO a biurem projektowym odpowiedzialnym za dokumentację jednostki. Jak wskazywał Jan Wierzchowski, właściciel JABO Shipyard, wybór Seatech Engineering jako głównego projektanta poprzedziła seria spotkań związanych z dopasowaniem koncepcji jednostki do potrzeb IMGW. W jego ocenie połączenie doświadczeń obu podmiotów pozwoliło na realizację jednostki spełniającej oczekiwania zamawiającego oraz potwierdziło kompetencje stoczni w zakresie budowy wyspecjalizowanych jednostek roboczych.
W tym samym materiale Adam Ślipy, prezes Seatech Engineering, zwracał uwagę na specyfikę projektowania niewielkich katamaranów roboczych. Podkreślono konieczność szczególnej kontroli sztywności skrętnej konstrukcji oraz rygorystycznego nadzoru masy już od etapu koncepcyjnego, ze względu na wysoką wrażliwość tego typu jednostek na rozkład ciężaru.
Charakterystyka jednostki Cumulus
Projekt SE-216 obejmuje aluminiowy katamaran Cumulus o długości 17 metrów i szerokości 9,2 metra. Jednostka została wyposażona w rozległy pokład roboczy na rufie, umożliwiający prowadzenie prac związanych z obsługą i utrzymaniem boi pomiarowych rozmieszczonych na Bałtyku.
Autonomiczność jednostki określono na cztery dni, co pozwala na realizację zadań w promieniu do 400 mil morskich. Załoga katamaranu stanowi cztery osoby. Jednostka została zaprojektowana jako platforma wyspecjalizowana, dedykowana do pracy w ramach morskiej sieci pomiarowej IMGW.
Nadzór klasyfikacyjny
Projektowanie i budowa jednostki realizowane były pod nadzorem Polskiego Rejestru Statków S.A., który pełnił funkcję towarzystwa klasyfikacyjnego dla całego przedsięwzięcia.
Źródło: Seatech Engineering
