US Navy: Pentagon kupuje dwa lotniskowce atomowe typu Gerald R. Ford

Ruch ten jest następstwem złożenia wniosku w marcu 2018 roku, w którym Dowództwo US Navy zwróciło się do koncernu stoczniowego Huntington Ingalls Industries – Newport News Shipbuilding (HII-NNS) w Newport News w stanie Wirginia, jedynego producenta lotniskowców w USA, aby dostarczył więcej informacji na temat potencjalnych oszczędności, mogących powstać dzięki jednoczesnemu zakontraktowaniu dwóch okrętów typu Gerald R. Ford o sygnaturach CVN 80 (przyszły USS Enterprise) i CVN 81 (na razie nienazwany).

[powiazane1]

Będą to czwarta i piąta jednostka serii. Jeśli Kongres wyrazi zgodę, możliwe będzie zawarcie umowy z HII-NNS jeszcze do końca stycznia. Idea pozyskiwania lotniskowców parami została sprawdzona w latach 80. XX wieku, gdy kupowano jednostki typu Nimitz, osiągając przy tym znaczące oszczędności w porównaniu do kontraktów indywidualnych. Ponadto metoda ta umożliwia utrzymanie zatrudnienia na stabilnym poziomie w stoczni i u jej kooperantów.

W istocie CVN 80, czyli przyszły USS Enterprise powstaje już stopniowo we wspomnianym zakładzie. Kontrakt wstępny na przygotowanie produkcji, dokumentacji technicznej i materiałów konstrukcyjnych zawarto 23 maja 2016 roku, zaś cięcie blach rozpoczęto 21 sierpnia 2017. Do budowy okrętu zostaną wykorzystane także materiały pozyskane ze stali ze złomowania słynnego imiennika, pierwszego w historii lotniskowca atomowego USS Enterprise (CVN 65), wycofanego ze służby 1 grudnia 2012 roku. Zgodnie z planem, położenie stępki powinno odbyć się w 2020 roku. Nowy Enterprise zastąpi w linii USS Dwight D. Eisenhower (CVN 69) typu Nimitz, co ma nastąpić w 2027 roku.

[powiazane2]

Okręty typu Gerald R. Ford stanowią najnowszą generację jednostek tej klasy w US Navy. Mają zmienić nie najmłodsze już Nimitze. Prototyp przyjęto do służby 22 lipca 2017, zaś wstępną gotowość operacyjną ma osiągnąć w 2020 roku. Lotniskowce typu Ford mają wyporność pełną około 100 000 ton i długość 337 metrów. Mogą zabierać grupę lotniczą złożoną z ponad 75 samolotów i śmigłowców. Zastosowano w ich konstrukcji szereg zmodyfikowanych w stosunku do poprzedników rozwiązań, w tym siłownię jądrową z rektorami Bechtel A1B, nadbudówkę wyspową nowego projektu, system radiolokacyjny Dual Band Radar, katapulty elektromagnetyczne EMALS, elektryczny system aerofiniszerów AAG, jak również przygotowano je do dalszych modernizacji. Przewidywany okres służby każdej z tych jednostek ma wynieść pół wieku.

Podpis: km