Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
LNG z Rosji płynie do Brazylii. Novatek dostarczył pierwszy ładunek
Rosyjski koncern energetyczny Novatek dostarczył pierwszą dostawę skroplonego LNG do Brazylii. Surowiec pochodzi z terminalu Jamał LNG na Półwyspie Jamalskim.
Skroplony gaz ziemny został dostarczony do terminala regazyfikacyjnego Bahia, którego właścicielem i operatorem jest koncern energetyczny Petrobas. Ładunek LNG do Brazylii został wysłany za pośrednictwem spółki należącej do rosyjskiej grupy energetycznej Novatek Gas and Power Asia.
Prezes zarządu koncernu Novatek Leonid Mikhelson podkreśla, że jednym z elementów strategii marketingowej grupy w zakresie LNG jest dywersyfikacja kierunków dostaw oraz poszerzanie bazy klientów.
Przesyłka do Brazylii to pierwszy transport LNG z terminala Jamał LNG do Ameryki Południowej. Szef rosyjskiego koncernu podkreśla, że Novatek jest w stanie dostarczać skroplony gaz ziemny w dowolne miejsce na świecie.
Zobacz też: Kronsztad: nowy okręt podwodny klasy Łada wzmocni rosyjską Flotę Bałtycką.
Novatek to jeden z największych rosyjskich producentów gazu ziemnego. W 2017 roku grupa weszła na globalny rynek surowców energetycznych dzięki uruchomieniu projektu Jamał LNG. 50,1 proc. udziałów w projekcie posiada rosyjski koncern Novatek, po 20 proc. francuska grupa Total i chińska spółka CNPC. 9,9 proc. udziałów ma chiński fundusz inwestycyjny Silk Road Fund.
Podpis: am
Powiązane wpisy
USS Cheyenne wraca do służby po modernizacji
Okręt podwodny US Navy USS Cheyenne (SSN 773) powrócił do służby po zakończeniu prac remontowych i modernizacyjnych, obejmujących wydłużenie jego resursu technicznego. Jednostka jest pierwszym okrętem typu Los Angeles, który zakończył pełny cykl prac stoczniowych zaliczanych do Service Life Extension Program (SLEP).
W artykule
Wydłużenie resursu okrętu typu Los Angeles w ramach programu SLEP
Prace nad atomowym USS Cheyenne realizowano w ramach Service Life Extension Program (SLEP), czyli programu wydłużania resursu technicznego starszych atomowych okrętów podwodnych. W jego ramach jednostka przeszła procedurę Engineered Refueling Overhaul, obejmującą między innymi wymianę paliwa jądrowego w reaktorze, kompleksowe naprawy konstrukcyjne, szeroki zakres przeglądów technicznych oraz odnowienie kluczowych systemów mechanicznych i elektrycznych. Prace prowadzono w federalnej stoczni Portsmouth Naval Shipyard w Kittery w stanie Maine. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez stronę amerykańską, ich koszt wyniósł około 315 mln USD, a cały proces remontowo-modernizacyjny trwał od listopada 2021 roku do końca 2025 roku.
Zakończenie tego etapu otworzyło USS Cheyenne drogę do kolejnej fazy służby. Nowy etap eksploatacji wiąże się z wydłużeniem planowanego resursu technicznego jednostki do ponad 44 lat, co pozwala utrzymać ją w gotowości operacyjnej jeszcze przez wiele lat. Ma to szczególne znaczenie w okresie przejściowym, w którym starsze okręty typu Los Angeles stopniowo uzupełniają zdolności sił podwodnych obok wprowadzanych do linii nowych jednostek typu Virginia.
Modernizacja systemów walki i warunków bytowych załogi USS Cheyenne
Równolegle z pracami konstrukcyjno-napędowymi w Portsmouth Naval Shipyard przeprowadzono modernizację systemów odpowiadających za prowadzenie działań bojowych i świadomość sytuacyjną okrętu. Zakres prac objął modyfikacje systemów hydrolokacyjnych oraz systemu kierowania walką, bazujące na rozwiązaniach stosowanych na nowszych generacjach amerykańskich okrętów podwodnych. Zmiany te mają przełożyć się na poprawę zdolności wykrywania i śledzenia celów oraz skuteczność działań prowadzonych pod powierzchnią morza.
Istotnym elementem modernizacji były również prace wewnątrz kadłuba, obejmujące przebudowę i unowocześnienie przestrzeni dla załogi. Choć mniej spektakularne niż zmiany w systemach okrętowych, mają one realne znaczenie dla codziennego funkcjonowania jednostki, wpływając na komfort służby i warunki bytowe załogi podczas długotrwałych patroli.
Powrót USS Cheyenne do służby stanowi ważny element odpowiedzi US Navy na wyzwania stojące przed amerykańskimi siłami podwodnymi. W warunkach rosnących potrzeb operacyjnych oraz wolniejszego tempa wprowadzania do linii nowych okrętów typu Virginia, zmodernizowana jednostka ma pomóc w utrzymaniu wymaganej liczby bojowo gotowych okrętów podwodnych w strukturach floty.
