Czy Egipt zdecyduje się na zakup dwóch fregat typu FREMM

Rząd włoski zaproponował Egiptowi zakup fregat znajdujących się w końcowej fazie budowy i wyposażania. Ich wykonawcą jest koncern Fincantieri, budujący je w stoczniach w Riva Trigoso i Muggiano.

Włoska oferta dotyczy fregat Spartaco Schergat (F598) i Emilio Bianchi (F589), zwodowanych w styczniu 2019 i styczniu 2020 oraz przewidzianych do przekazania Marine Militare w marcu 2020 i kwietniu 2021. Okręty te reprezentują włoski wariant wielozadaniowy i są jednocześnie ostatnimi z całej włoskiej serii dziesięciu fregat oraz ostatnimi z sześciu wariantu  ITA-GP.

Propozycja transakcji została potwierdzona przez ministra spraw zagranicznych Luigi Di Maio oraz Giuseppe Bono prezesa  Fincantieri. Dzięki wysokiemu stopniowi wykonania okrętów, Egipt mógłby w krótkim czasie wzmocnić swą flotę o dwie wysoce wartościowe jednostki, komplementarne do posiadanej fregaty Tahya Misr (FFG-1001), czyli zakupionej od Francji ex-Normandie, reprezentującej francuski wariant FRA-ASW optymalizowany do zwalczania okrętów podwodnych.

Propozycja włoska jest podobna do działań francuskich z poprzednich lat. Francji udało się zapewnić zamówienia własnemu przemysłowi poprzez zgodę na odsprzedaż ukończonej fregaty własnej floty i zamówienie w jej miejsce kolejnego okrętu. Wraz z kolejną transakcją zawartą z Maroko na dostawę pojedynczej fregaty, pozwoliło to Francji na skomercjalizowanie projektu opracowanego na własny użytek i uzyskanie dodatkowych zysków.

Istotą postępowania włoskiego jest deklarowany zamiar zakupu dwóch fregat w wariancie ITA-ASW. Odzwierciedla to wzrost znaczenia zagrożeń powodowanych przez okręty podwodne w ocenie włoskiej floty. Jeśli zamiar ten się powiedzie, to oprócz sukcesu handlowego Włosi osiągną zmianę proporcji obu wariantów (GP i ASW) z 6:4 na 4:6.

Nie mniej istotnym aspektem oferty jest zacieśnienie stosunków z Egiptem. Jest to włoska „przeciwwaga” dla zwiększających się wpływów Turcji w regionie oraz częściowe wyparcie Francji z obszaru morskich kontraktów zbrojeniowych.

Korzyści możliwe do uzyskania przez Egipt są również trudne do przecenienia, gdyż za sumę około 1,2 mld EUR, egipska flota w rekordowo krótkim czasie mogłaby otrzymać okręty zdolne do zapewnienia strefowej obrony powietrznej np. zespołom tworzonym wokół desantowców typu Mistral. Proponowane fregaty są większe od swych francuskich odpowiedników (wyporność 6900 ton), są też od nich silniej uzbrojone.

Wariant GP dysponuje m.in. wyrzutniami Sylver A50 dostosowanymi do użycia 32 pocisków Aster15/Aster30, armatą Leonardo OTO Melara 127 mm/64 dostosowaną do amunicji Vulcano o zasięgu do 120 km, armatę Leonardo OTO Melara 76 mm/62 dostosowaną do amunicji przeciwrakietowej Davide/Strales. Okręty te dysponują też zapasem wyporności, przestrzeni, energii i systemów chłodzenia, pozwalającym na dozbrojenie ich w wyrzutnie Sylver A70 pozwalające na użycie wszystkich możliwych pocisków używanych na typoszeregu FREMM.

Włoska propozycja zawiera również ofertę częściowego kredytowania transakcji przez bank inwestycyjny Cassa Depositi e Prestiti (CDP) na kwotę 500 mln EUR.

Warto dodać, że obie fregaty były w styczniu 2019 oferowane Brazylii za kwotę około 1,5 mld EUR.

Podpis: TW