Wodowanie korwety „Diego Silang” – rozwój floty Filipin nabiera tempa

27 marca w stoczni HD Hyundai Heavy Industries w Ulsan odbyło się wodowanie korwety rakietowej BRP Diego Silang (FFG-07), drugiej jednostki typu HDC-3100 budowanej dla Marynarki Wojennej Filipin. To kolejny etap realizacji programu modernizacji sił morskich w odpowiedzi na rosnące napięcia w regionie Azji Południowo-Wschodniej.

Nowa korweta Diego Silang dla Filipin – znaczenie projektu

Zwodowana jednostka nosi imię Diego Silang – filipińskiego bohatera walk o niepodległość tego kraju. Korweta została zaprojektowana jako rozwinięcie typu HDF-2600 (fregat Jose Rizal). Jest drugą jednostką typu HDC-3100, po siostrzanej BRP Miguel Malvar (FFG-06), która została zwodowana w czerwcu 2023 roku i zostanie przekazana użytkownikowi 31 marca, co oznacza przekazanie jednostki aż o pięć miesięcy przed terminem określonym w harmonogramie kontraktowym. Oczekuje się, że przyszła BRP Miguel Malvar wejdzie do służby w połowie kwietnia przyszłego roku.

Korweta Diego Silang przejdzie teraz etap wyposażania i prób morskich; przekazanie jednostki planowane jest na wrzesień 2025 roku.

Parametry techniczne i uzbrojenie

Nowe jednostki typu HDC-3100 (oznaczane także jako typ Miguel Malvar w publikacjach branżowych) wyróżniają się zwiększoną wypornością – około 3200 ton – długością 118,4 metra oraz szerokością 14,9 metra. Ich zasięg operacyjny sięga 4500 mil morskich, a prędkość marszowa wynosi 15 węzłów.

Uzbrojenie tych jednostek obejmuje m.in. przeciwokrętowe pociski manewrujące C-STAR, pionowe wyrzutnie dla systemu VL MICA oraz trójwymiarowy radar AESA. Zakres zdolności ofensywnych i defensywnych nowej klasy sprawia, że jednostki te mogą w przyszłości zostać przeklasyfikowane jako fregaty, ponieważ przewyższają możliwościami starsze jednostki typu Jose Rizal.

Pomimo wymiarów i potencjału bojowego, odpowiadającego lekkim fregatom, Siły Morskie Filipin (Hukbong Dagat ng Pilipinas) sklasyfikowały okręty typu HDC-3100 jako korwety. Decyzja ta wynika z lokalnej nomenklatury oraz struktury programu modernizacyjnego, a nie ograniczeń technicznych jednostki. Taka klasyfikacja może budzić kontrowersje, zwłaszcza że okręty te bazują na południowokoreańskiej platformie FFX, będącej rozwinięciem fregat typu Incheon.

Filipińska strategia morskiej modernizacji

Filipiny, realizując wieloletni program modernizacji Sił Zbrojnych (AFP Modernization Program), intensyfikują rozbudowę Marynarki Wojennej. Program Horizon przewiduje pozyskanie łącznie 10 nowoczesnych jednostek nawodnych od południowokoreańskiego koncernu HHI: dwóch fregat (zamówionych w 2016 r.), dwóch korwet (2021) oraz sześciu patrolowców dalekiego zasięgu (2022).

Ponadto HD HHI zapewnia wsparcie eksploatacyjne i realizuje modernizację dwóch fregat typu Jose Rizal, które weszły do służby w latach 2020–2021. Współpraca obejmuje nie tylko dostawy, lecz także kontrakty MRO w zakresie utrzymania gotowości operacyjnej jednostek.

Z perspektywy globalnej, działania Filipin wpisują się w szerszy trend modernizacji flot państw Azji Południowo-Wschodniej. To odpowiedź na narastające zagrożenia w regionie Morza Południowochińskiego. Podobne działania podejmuje m.in. Malezja, Indonezja czy Wietnam, które zwiększają inwestycje w nowoczesne okręty wojenne.

Dla Polski jest to ważny sygnał: efektywne budowanie zdolności morskich opiera się na konsekwentnym planowaniu oraz współpracy z partnerami przemysłowymi o sprawdzonych kompetencjach.

Autor: Mariusz Dasiewicz

https://portalstoczniowy.pl/category/okretownictwo-stocznie/
Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • Ostatnia fregata typu Mogami zwodowana

    Ostatnia fregata typu Mogami zwodowana

    22 grudnia w stoczni Mitsubishi Heavy Industries w Nagasaki odbyło się wodowanie przyszłej fregaty Yoshi (FFM 12). Jednostka ta domyka pierwszą serię fregat typu Mogami budowanych dla Japońskich Morskich Sił Samoobrony. Tym samym program 30FFM w swojej pierwotnej konfiguracji osiągnął zakładany finał produkcyjny.

    Geneza programu 30FFM

    Program fregat typu Mogami został uruchomiony w drugiej połowie minionej dekady jako odpowiedź na potrzebę szybkiej wymiany starzejących się niszczycieli eskortowych starszej generacji. Założeniem była budowa nowoczesnych okrętów nawodnych zdolnych do realizacji szerokiego spektrum zadań przy jednoczesnym skróceniu cyklu projektowo-produkcyjnego. W praktyce oznaczało to postawienie na wysoką automatyzację, ograniczenie liczebności załogi oraz standaryzację rozwiązań konstrukcyjnych.

    Stępkę prototypowej fregaty Mogami (FFM 1) położono sześć lat temu. Od tego momentu program realizowany był w tempie rzadko spotykanym w segmencie dużych okrętów bojowych. Osiem jednostek znajduje się już w służbie, natomiast Yoshi zamyka dwunastookrętową serię przewidzianą w pierwotnym planie.

    Fregata Yoshi – ostatnia z pierwszej serii

    Przyszła fregata Yoshi (FFM 12) została zamówiona w lutym 2024 r., a jej wejście do służby planowane jest na początek 2027 r. Nazwa okrętu nawiązuje do rzeki w prefekturze Okayama i po raz pierwszy pojawia się w historii japońskich okrętów wojennych. Jednostka formalnie kończy realizację pierwszej transzy programu 30FFM, który pierwotnie zakładał budowę 22 fregat, lecz został zredukowany do 12.

    Kontynuacja w wariancie zmodernizowanym

    Zakończenie budowy Yoshi nie oznacza końca samego programu. Japonia planuje dalszą produkcję fregat w wariancie zmodernizowanym, w którym szczególny nacisk położono na rozwój zdolności w zakresie poszukiwania i zwalczania okrętów podwodnych. Ma to bezpośredni związek z sytuacją bezpieczeństwa w regionie, gdzie aktywność flot państw dysponujących rozbudowanymi siłami podwodnymi pozostaje jednym z kluczowych czynników planistycznych.

    Mogami jako projekt eksportowy

    Zmodernizowana wersja fregaty typu Mogami została również wybrana jako punkt wyjścia do opracowania nowych okrętów dla Royal Australian Navy. W ramach programu SEA 3000 Australia planuje pozyskanie do 11 okrętów klasy fregata, które mają zastąpić eksploatowane obecnie jednostki typu Anzac. Japońska oferta oparta na Mogami pokonała konkurencyjny projekt MEKO A200, co otworzyło kolejny etap rozmów między Canberrą a Tokio.

    Departament Obrony Australii zakłada zawarcie wiążących umów handlowych w 2026 r., obejmujących zarówno współpracę przemysłową, jak i kwestie rządowe. Dla Japonii oznacza to pierwszy tak znaczący sukces eksportowy w segmencie okrętów wojennych klasy fregata.

    Symboliczne domknięcie etapu

    Wodowanie Yoshi ma wymiar wykraczający poza rutynowe wydarzenie stoczniowe. To wyraźny sygnał, że Japonia nie tylko odzyskała zdolność do seryjnej budowy nowoczesnych fregat w krótkim czasie, lecz także przygotowała grunt pod dalszy rozwój konstrukcji oraz jej umiędzynarodowienie. Program 30FFM osiągnął etap, na którym doświadczenia z budowy i eksploatacji pierwszej serii zaczynają realnie kształtować dalszy kierunek rozwoju tego programu w marynarce Japonii oraz wyznaczać jego kierunek eksportowy.