Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Wzmocnienie bezpieczeństwa Morza Czarnego: Niszczyciele min Royal Navy
W odpowiedzi na rosnące zagrożenie minowe na Morzu Czarnym, głównie ze strony Rosji, Wielka Brytania sprzedała Rumunii dwa niszczyciele min typu Sandown: HMS Blyth i HMS Pembroke. Te okręty Royal Navy, będące kluczem w dziedzinie działań przeciwminowych, znacząco wzmocnią bezpieczeństwo w tym niebezpiecznym regionie Europy Środkowej.
W artykule
Bezpieczeństwo Morza Czarnego dzięki niszczycielom min Royal Navy
W kontekście rosnącego zagrożenia minowego na Morzu Czarnym, głównie ze strony Rosji, Wielka Brytania podjęła konkretne kroki w celu wzmocnienia bezpieczeństwa na wodach rumuńskich w tym strategicznym regionie. Wielka Brytania podjęła konkretne kroki w celu wzmocnienia bezpieczeństwa w tym strategicznym regionie.
Sprzedając Rumunii dwa zaawansowane niszczyciele min typu Sandown: HMS Blyth i HMS Pembroke, które o długości 52,5 m i wyporności 485 ton, dysponujące zasięgiem ponad 2 500 mil morskich, staną się kluczowym elementem w obronie wód Morza Czarnego. Taki krok jest rezultatem konstruktywnej współpracy między Defence Equipment Sales Authority (DESA) a Royal Navy, świadczącej o silnym zaangażowaniu w zabezpieczanie regionu przed minami i innymi zagrożeniami morskimi.
Zaawansowana technologia Royal Navy na rzecz bezpieczeństwa
Chociaż HMS Blyth i HMS Pembroke nie są najmłodszymi jednostkami z floty Brytyjskiej, wciąż reprezentują solidną technologię w zakresie działań przeciwminowych. Zbudowane z myślą o bezpieczeństwie, te okręty były przez lata kluczowym elementem floty Royal Navy, świadcząc o jej wieloletnich doświadczeniach w tej dziedzinie.
Ich zaawansowane sonary o wysokiej rozdzielczości pozwalają na precyzyjne skanowanie dna morskiego w poszukiwaniu nie tylko tradycyjnych min, ale także wszelkiego rodzaju zagrożeń, które mogły zostać ukryte przez potencjalnych przeciwników. Te sonary są tak dokładne, że potrafią rozpoznać nawet najmniejsze obiekty i różnicować je na podstawie ich kształtu, wielkości i materiału.
Jednak wykrycie miny to dopiero połowa sukcesu. Kluczem jest jej bezpieczna neutralizacja. W tym celu HMS Blyth i HMS Pembroke wykorzystują system ATLAS Seafox – zdalnie sterowane pojazdy podwodne, które identyfikują i neutralizują miny morskie bez konieczności angażowania narażonych na niebezpieczeństwo nurków-minerów. Dzięki temu ryzyko dla załogi jest minimalizowane, a efektywność misji przeciwminowej znacząco wzrasta.
Modernizacja przed przekazaniem
Niszczyciele min HMS Blyth oraz HMS Pembroke, które zostały sprzedane Rumunii, przed przejęciem przez rumuńską marynarkę wojenną przeszły gruntowny proces modernizacji. Zespół ds. Wsparcia Okrętów (Ships Support team) z Defence Equipment and Support (DE&S) w ścisłej współpracy z firmą Babcock, specjalizującą się w obsłudze technicznej jednostek morskich, zadbał o to, by oba okręty były w optymalnym stanie technicznym przed przekazaniem.
Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/nowy-okret-podwodny-typu-hai-kun-tajwanska-inicjatywa-wzmocnienia-potencjalu-obronnego/
Royal Navy będzie również odpowiedzialna za przeszkolenie personelu rumuńskiej marynarki w zakresie obsługi i utrzymania tych okrętów. Szkolenie odbędzie się pod egidą Navy International Defence Training (IDT) oraz Fleet Operational Sea Training (FOST).
Morze Czarne w centrum uwagi
Jak zaznaczył minister ds. zamówień obronnych, James Cartlidge, sytuacja na Morzu Czarnym w kontekście trwającej wojny na Ukrainie podkreśla strategiczne znaczenie tego regionu dla globalnego bezpieczeństwa.
Rumuńska marynarka wojenna wielokrotnie angażowała się w operacje związane z detekcją min morskich, co miało miejsce po otrzymaniu zgłoszeń od lokalnych rybaków. Szczegóły tych działań nie są w pełni ujawniane, lecz istnieje uzasadnione przypuszczenie, iż te interwencje wiążą się bezpośrednio z trwającym konfliktem ukraińsko-rosyjskim.
W innym przykładowym incydencie, turecka Marynarka Wojenna zmuszona była do interwencji wobec wykrycia min morskich, co z kolei prowadziło do tymczasowego zawieszenia żeglugi przez Bosfor. Te sytuacje ilustrują realne i ciągłe zagrożenie, podkreślając jednocześnie kluczowe znaczenie wzmocnienia potencjału obronnego rumuńskiej floty przez włączenie do niej niszczycieli min, takich jak te należące do Royal Navy.
Jak podkreślił minister ds. zamówień obronnych, James Cartlidge, obecna sytuacja geopolityczna, w tym napięcia z Rosją, czyni Morze Czarne regionem o kluczowym znaczeniu dla bezpieczeństwa. Wzmocnienie floty rumuńskiej niszczycielami min to ważny krok w zapewnieniu bezpieczeństwa morskiego w tym regionie. Rumunia zwiększa ilość sił przeciwminowych – mając w perspektywie działania po zakończeniu wojny na Ukrainie.
Czytaj też: https://portalstoczniowy.pl/nowa-doktryna-morska-rosji-arktyka-w-centrum-uwagi/
Niszczyciele min w akcji
Niszczyciele min, choć często pozostają w cieniu dużych jednostek floty, odgrywają kluczową rolę na współczesnym polu bitwy morskiej. Ich działania nie są ograniczone jedynie do Morza Czarnego. Świadectwem ich wszechstronności i efektywności jest chociażby udana neutralizacja min pozostałych z czasów I wojny światowej. Ale to nie wszystko. Te jednostki są niezastąpione w ochronie morskich szlaków komunikacyjnych, które są kluczowe dla globalnej ekonomii i bezpieczeństwa wielu krajów.
Znaczenie niszczycieli min podkreśla także ich rola w wielonarodowych ćwiczeniach i misjach pod egidą NATO. Dzięki nim możliwe jest pogłębianie współpracy między państwami członkowskimi, jak Rumunia, a także doskonalenie technik neutralizacji zagrożeń minowych.
Ich wszechstronność i adaptacyjność potwierdzają, że niszczyciele min są jednymi z najważniejszych jednostek w arsenale marynarki wojennej. W erze rosnących napięć i nieprzewidywalnych zagrożeń, takie okręty stają się nieocenionym elementem strategii obronnej i potwierdzają tezę, że zaawansowana technologia w połączeniu z doskonałym szkoleniem załogi to klucz do sukcesu.
Wnioski
W obliczu globalnych wyzwań i rosnących napięć, odpowiedź w postaci nowoczesnych okrętów jest kluczem do zapewnienia bezpieczeństwa na morzach. Okręty, takie jak HMS Penzance i HMS Bangor, stoją w kolejce, by dołączyć do globalnej siły w celu umocnienia stabilności na wodach światowych. Współpraca Wielkiej Brytanii z sojusznikami w NATO nie tylko świadczy o jej zaangażowaniu w utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa, ale również podkreśla, jak ważne jest wielonarodowe podejście do tych kwestii. W szczególności, biorąc pod uwagę skomplikowaną sytuację w rejonie Morza Czarnego, takie działania są nie tylko konieczne, ale wręcz obowiązkowe. Bezpieczeństwo Morza Czarnego nie jest tylko kwestią regionalną; ma ono wpływ na stabilność globalną, dlatego też kontynuowanie inwestycji i współpracy w tej dziedzinie będzie miało kluczowe znaczenie w nadchodzących latach.
Autor: Mariusz Dasiewicz
Powiązane wpisy
Statek z ładunkiem węgla zatrzymany przez aktywistów u wybrzeży Australii
30 listopada grupa aktywistów Greenpeace Australia Pacific przeprowadziła spektakularną akcję na podejściu do portu w Newcastle, gdzie wspięli się na masowiec BONNY ISLAND, na którego pokładzie znajdował się węgiel.
W artykule
Do incydentu doszło w rejonie wejścia do portu Newcastle, jednego z głównych punktów eksportowych australijskiego węgla. Trzech aktywistów Greenpeace przedostało się na pokład masowca, wykorzystując dostęp do łańcucha kotwicznego oraz konstrukcji burtowych. Obecność osób postronnych na części dziobowej jednostki uniemożliwiła jej normalne manewrowanie, natomiast równoległa blokada kajakami na torze podejściowym dodatkowo ograniczyła przestrzeń manewrową statku, co w praktyce całkowicie wstrzymało jego ruch.
Protest był częścią szerszej inicjatywy Rising Tide People’s Blockade, której uczestnicy domagają się wyznaczenia daty wygaszania eksportu paliw kopalnych oraz wstrzymania nowych projektów związanych z węglem i gazem.
Transparenty, farba i polityczny kontekst protestu
Aktywiści rozwiesili na burcie masowca duży transparent z przesłaniem skierowanym do władz Australii: „Wycofywać węgiel i gaz”. Był to element blokady Rising Tide People’s Blockade, której uczestnicy domagają się wyznaczenia terminu odejścia od paliw kopalnych oraz wstrzymania zgód na nowe projekty związane z węglem i gazem.
Akcja zbiegła się w czasie z podpisaniem przez Australię Deklaracji z Belém podczas COP30 w Brazylii. Greenpeace podkreśla, że zobowiązania złożone na forum międzynarodowym pozostają w sprzeczności z utrzymywaniem wysokiego poziomu eksportu surowców energetycznych.
Udział artystów i wsparcie społeczne
W proteście uczestniczyli także australijscy muzycy Oli i Louis Leimbach z zespołu Lime Cordiale. Według Oli’ego obecność artystów miała podkreślić, że ruch klimatyczny obejmuje różne środowiska społeczne. Zwrócił uwagę, że akcja Greenpeace stała się naturalnym przedłużeniem koncertu zorganizowanego w ramach Rising Tide, który zgromadził wielu zwolenników działań na rzecz ochrony klimatu.
Wśród osób, które wspięły się na pokład masowca, znalazła się również lekarka i aktywistka Greenpeace dr Elen O’Donnell. W swoim oświadczeniu wskazała na skutki katastrof klimatycznych obserwowane w pracy zawodowej oraz podkreśliła, że Australia jako trzeci największy eksporter paliw kopalnych na świecie ponosi szczególną odpowiedzialność za ich konsekwencje.
Skala protestu była na tyle duża, że lokalna policja zatrzymała ponad 140 osób płynących na kajakach i pontonach, które brały udział w blokadzie podejścia do portu, wśród nich również nieletnich. Organizatorzy określili działania jako „konieczne i pokojowe”, natomiast krytycy podkreślali rosnące ryzyko eskalacji oraz zakłócenia pracy największego portu węglowego świata.
Szerszy kontekst: napięcie między polityką energetyczną a oczekiwaniami społecznymi
Incydent w Newcastle wpisuje się w rosnącą liczbę protestów wymierzonych w infrastrukturę powiązaną z paliwami kopalnymi. Australia, mimo deklaracji składanych na arenie międzynarodowej, pozostaje jednym z głównych eksporterów węgla na rynki azjatyckie. Działania aktywistów pokazują, że presja społeczna na przyspieszenie transformacji energetycznej staje się coraz bardziej zauważalna.
Podobne napięcia pojawiają się także w innych regionach świata, gdzie troska o środowisko zderza się z realiami gospodarki oraz sytuacją na rynku pracy. Europejskie doświadczenia potwierdzają, jak trudne bywa pogodzenie ambitnych celów klimatycznych z rosnącymi kosztami życia. W Australii sytuacja pozostaje szczególnie złożona, ponieważ przemysł wydobywczy jest jednym z fundamentów lokalnych gospodarek.
Wypowiedź Billa Gatesa i globalna dyskusja o transformacji
„Chociaż zmiana klimatu dotknie najuboższych najmocniej, dla wielu z nich nie będzie jedynym ani największym zagrożeniem” – przypomniał niedawno Bill Gates, komentując tempo światowej transformacji energetycznej. Wskazał, że debata zbyt często koncentruje się wyłącznie na emisjach, pomijając kwestie społeczne takie jak dostęp do energii, ubóstwo czy brak możliwości rozwoju.
Jego zdaniem skuteczna polityka klimatyczna wymaga nie tylko redukcji emisji, lecz także inwestycji w rozwiązania poprawiające jakość życia. Zwrócił uwagę, że postęp technologiczny sprawił, iż globalne prognozy emisji są dziś mniej pesymistyczne niż dekadę temu.
Protest Rising Tide, który dzieli opinię publiczną
Choć dla uczestników Rising Tide była to forma obywatelskiego sprzeciwu, wielu mieszkańców regionu oceniło akcję jako przykład radykalizmu uderzającego w lokalną gospodarkę i miejsca pracy. W debacie publicznej pojawiły się głosy, że blokowanie statków nie rozwiązuje żadnego z realnych problemów klimatycznych, natomiast wzmacnia napięcia społeczne.
Wydarzenia w Newcastle pokazały, że spór między aktywizmem klimatycznym a ekonomicznym fundamentem tego kraju pozostaje nierozstrzygnięty i z zapewne jeszcze będzie powracał w w takiej lub podobnej formie.
