Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Zapotrzebowanie na zdolność regazyfikacji Terminalu FSRU: GAZ-SYSTEM uruchamia procedurę badania rynku
GAZ-SYSTEM ogłasza niewiążącą procedurę badania rynku, która ma na celu określenie zapotrzebowania na dodatkową zdolność regazyfikacji Terminalu FSRU. Projekt ten zakłada budowę nowego Terminalu FSRU, który będzie umiejscowiony w rejonie Gdańska.
Zgodnie z założeniami Procedury Open Season z 2021 roku, Terminal FSRU będzie w stanie przeprowadzić proces regazyfikacji na poziomie około 6,1 mld m³ gazu rocznie.
Jest to ważny projekt, który przyczyni się do zwiększenia zdolności regazyfikacyjnych w Polsce. GAZ-SYSTEM podejmuje kroki w celu zapewnienia stabilnego i bezpiecznego dostępu do gazu dla polskiego rynku, a budowa Terminalu FSRU jest kolejnym krokiem w tym procesie. W ramach procedury badania rynku, GAZ-SYSTEM zbada zapotrzebowanie na dodatkową zdolność regazyfikacyjną, aby lepiej dostosować swoją ofertę do potrzeb klientów.
Dotychczas wybudowano ponad 2000 km gazociągów przesyłowych, a w 2022 roku uruchomiono trzy kluczowe połączenia międzysystemowe z Litwą, Słowacją i Danią. Obecnie prowadzone są rozmowy w zakresie realizacji nowych połączeń transgranicznych z Czechami i Ukrainą. Dostęp do zwiększonych dostaw LNG poprzez Terminal FSRU w Gdańsku ma zwiększyć bezpieczeństwo energetyczne regionu. Prezes GAZ-SYSTEM, Marcin Chludziński podkreśla, że dywersyfikacja źródeł dostaw gazu jest dla spółki najwyższym priorytetem, dlatego też uruchamiają niewiążącą procedurę badania rynku.
Terminal FSRU – eksportowy potencjał
GAZ-SYSTEM uruchamia badanie rynku w celu zaspokojenia zwiększonego zapotrzebowania na LNG. Procedura niewiążącego badania rynku ma na celu oszacowanie poziomu zainteresowania rynku na dodatkową zdolność regazyfikacji terminalu FSRU, a także na eksport zregazyfikowanego LNG do krajów takich jak Słowacja, Litwa, Dania, Niemcy, Czechy i Ukraina. Zakłada się, że dodatkowa zdolność regazyfikacji terminalu FSRU umożliwi regazyfikację na poziomie około 4,5 miliarda metrów sześciennych rocznie.
Wyniki badania rynku zostaną wykorzystane przez GAZ-SYSTEM w przyszłych pracach związanych z planowaniem inwestycji w infrastrukturę regazyfikacyjną oraz rozwojem sieci przesyłowej w Polsce. GAZ-SYSTEM zachęca do bezpośredniego dialogu z uczestnikami rynku i organizacji spotkań bilateralnych w celu omówienia przedmiotu procedury. Przeprowadzenie niewiążącego badania rynku ma na celu oszacowanie zainteresowania rynku na dodatkową zdolność regazyfikacji terminalu FSRU, a także eksportem zregazyfikowanego LNG.
Jeśli jesteś zainteresowany udziałem w badaniu rynku, wypełnij kwestionariusz i prześlij go w formie elektronicznej na adres: badanierynku@gaz-system.pl, nie później niż do dnia 20 marca 2023 r. Wszelkie pytania i korespondencję elektroniczną dotyczącą Procedury należy kierować na adres e-mail: badanierynku@gaz-system.pl .
Źródło: GAZ-SYSTEM
Powiązane wpisy
Ostatnia fregata typu Mogami zwodowana
22 grudnia w stoczni Mitsubishi Heavy Industries w Nagasaki odbyło się wodowanie przyszłej fregaty Yoshi (FFM 12). Jednostka ta domyka pierwszą serię fregat typu Mogami budowanych dla Japońskich Morskich Sił Samoobrony. Tym samym program 30FFM w swojej pierwotnej konfiguracji osiągnął zakładany finał produkcyjny.
W artykule
Geneza programu 30FFM
Program fregat typu Mogami został uruchomiony w drugiej połowie minionej dekady jako odpowiedź na potrzebę szybkiej wymiany starzejących się niszczycieli eskortowych starszej generacji. Założeniem była budowa nowoczesnych okrętów nawodnych zdolnych do realizacji szerokiego spektrum zadań przy jednoczesnym skróceniu cyklu projektowo-produkcyjnego. W praktyce oznaczało to postawienie na wysoką automatyzację, ograniczenie liczebności załogi oraz standaryzację rozwiązań konstrukcyjnych.
Stępkę prototypowej fregaty Mogami (FFM 1) położono sześć lat temu. Od tego momentu program realizowany był w tempie rzadko spotykanym w segmencie dużych okrętów bojowych. Osiem jednostek znajduje się już w służbie, natomiast Yoshi zamyka dwunastookrętową serię przewidzianą w pierwotnym planie.
Fregata Yoshi – ostatnia z pierwszej serii
Przyszła fregata Yoshi (FFM 12) została zamówiona w lutym 2024 r., a jej wejście do służby planowane jest na początek 2027 r. Nazwa okrętu nawiązuje do rzeki w prefekturze Okayama i po raz pierwszy pojawia się w historii japońskich okrętów wojennych. Jednostka formalnie kończy realizację pierwszej transzy programu 30FFM, który pierwotnie zakładał budowę 22 fregat, lecz został zredukowany do 12.
Kontynuacja w wariancie zmodernizowanym
Zakończenie budowy Yoshi nie oznacza końca samego programu. Japonia planuje dalszą produkcję fregat w wariancie zmodernizowanym, w którym szczególny nacisk położono na rozwój zdolności w zakresie poszukiwania i zwalczania okrętów podwodnych. Ma to bezpośredni związek z sytuacją bezpieczeństwa w regionie, gdzie aktywność flot państw dysponujących rozbudowanymi siłami podwodnymi pozostaje jednym z kluczowych czynników planistycznych.
Mogami jako projekt eksportowy
Zmodernizowana wersja fregaty typu Mogami została również wybrana jako punkt wyjścia do opracowania nowych okrętów dla Royal Australian Navy. W ramach programu SEA 3000 Australia planuje pozyskanie do 11 okrętów klasy fregata, które mają zastąpić eksploatowane obecnie jednostki typu Anzac. Japońska oferta oparta na Mogami pokonała konkurencyjny projekt MEKO A200, co otworzyło kolejny etap rozmów między Canberrą a Tokio.
Departament Obrony Australii zakłada zawarcie wiążących umów handlowych w 2026 r., obejmujących zarówno współpracę przemysłową, jak i kwestie rządowe. Dla Japonii oznacza to pierwszy tak znaczący sukces eksportowy w segmencie okrętów wojennych klasy fregata.
Symboliczne domknięcie etapu
Wodowanie Yoshi ma wymiar wykraczający poza rutynowe wydarzenie stoczniowe. To wyraźny sygnał, że Japonia nie tylko odzyskała zdolność do seryjnej budowy nowoczesnych fregat w krótkim czasie, lecz także przygotowała grunt pod dalszy rozwój konstrukcji oraz jej umiędzynarodowienie. Program 30FFM osiągnął etap, na którym doświadczenia z budowy i eksploatacji pierwszej serii zaczynają realnie kształtować dalszy kierunek rozwoju tego programu w marynarce Japonii oraz wyznaczać jego kierunek eksportowy.
