Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
FSS: Navantia UK rozpoczyna budowę okrętów dla Royal Navy
Brytyjski program budowy okrętów wsparcia logistycznego Fleet Solid Support przeszedł krytyczny przegląd projektu, otwierając drogę do rozpoczęcia fazy budowy. To kluczowy moment dla Royal Fleet Auxiliary, która dzięki trzem nowym jednostkom zyska zdolność do prowadzenia długotrwałych operacji u boku Royal Navy – bez konieczności korzystania zawijania do portów w rejonie działań.
W artykule
Ubiegły tydzień przyniósł ważną informację dla przemysłu stoczniowego w Wielkiej Brytanii oraz dla hiszpańskiego koncernu Navantia UK, który w konsorcjum Team Resolute odpowiada za realizację programu FSS.
To właśnie ten podmiot kieruje pracami projektowymi, nadzoruje proces inżynieryjny i koordynuje zasadniczą część produkcji. Moduły konstrukcyjne powstaną w zakładach Harland & Wolff w Appledore i Belfaście, gdzie przeprowadzona zostanie także finalna integracja okrętów. Wybrane sekcje kadłuba oraz elementy systemowe zostaną dostarczone z Kadyksu, co podkreśla transgraniczny charakter projektu i mocną pozycję Navantii w całym przedsięwzięciu.
Przegląd konstrukcji (CDR) zakończony. Zielone światło dla Navantia UK
Zakończony właśnie Critical Design Review (CDR) był etapem niezbędnym do rozpoczęcia produkcji. To kompleksowa analiza szczegółowego projektu jednostek, obejmująca zarówno układ konstrukcyjny, jak i systemy wewnętrzne, zdolności transportowe oraz wymagania interoperacyjne. Przegląd został przeprowadzony przez brytyjskie Ministerstwo Obrony we współpracy z zespołami inżynieryjnymi Navantii i Harland & Wolff – częściowo w Belfaście, częściowo w Kadyksie, gdzie od miesięcy działa zaplecze techniczne programu transferu wiedzy.
Czytaj więcej: Navantia UK i program FSS: nowe otwarcie dla brytyjskiego przemysłu okrętowego
CDR stanowi kontynuację wcześniejszego przeglądu wstępnego, który zakończono w październiku ubiegłego roku. Po jego pozytywnym wyniku możliwe było przejście do fazy finalnego zatwierdzania projektu. Obecna decyzja formalnie zamyka etap koncepcyjno-projektowy i pozwala rozpocząć cięcie pierwszych blach oraz przygotowanie stanowisk montażowych.
Trzy okręty do 2032 roku. Harmonogram i finansowanie
Umowa na realizację programu została podpisana w styczniu 2023 roku. Jej wartość to 1,6 miliarda funtów szterlingów. Harmonogram zakłada rozpoczęcie właściwej produkcji w 2025 roku i przekazanie wszystkich trzech jednostek do służby przed końcem 2032 roku. Okręty mają wejść do linii sukcesywnie – z uwzględnieniem równoległego szkolenia załóg oraz certyfikacji systemów pokładowych.
Projekt od początku zakłada maksymalizację udziału krajowego przemysłu – ale w praktyce to właśnie Navantia zapewnia kluczowe zdolności technologiczne oraz inżynieryjne. Hiszpańska spółka nie tylko zarządza łańcuchem dostaw i produkcją kadłubów, lecz również odpowiada za kluczowe decyzje projektowe, wdrożenia technologiczne i harmonizację pracy stoczni w dwóch państwach.
Znaczenie strategiczne okrętów wsparcia: logistyka jako narzędzie projekcji siły
FSS nie są jednostkami bojowymi, lecz to od ich obecności zależy, jak długo i jak skutecznie Royal Navy będzie mogła prowadzić operacje z dala od własnych baz. Brytyjczycy od lat podkreślają globalny charakter swoich zobowiązań, choć na Bałtyku ich aktywność jest symboliczna, a realne wsparcie dla wschodniej flanki NATO pozostaje ograniczone. Trudno dziś przewidzieć, czy Londyn zdecyduje się w przyszłości mocniej wrócić nad Bałtyk, jednak w kontekście rosnącego zagrożenia w naszym regionie i wartości Polski w układzie sojuszniczym taki zwrot nie byłby pozbawiony sensu.
Czytaj też: Brytyjski program FSS osiąga kluczowy kamień milowy
W sytuacji, kiedy napięcia w zachodniej części Indo-Pacyfiku tylko narastają, rośnie też znaczenie sprawnej logistyki morskiej. Dochodzą do tego zobowiązania sojusznicze w ramach NATO i współpraca z partnerami regionalnymi, co wymaga utrzymania stałej obecności na kluczowych akwenach. Royal Fleet Auxiliary potrzebuje więc jednostek o dużym zasięgu, pojemności i zdolności do przekazywania zaopatrzenia na morzu – również wtedy, gdy pogoda lub sytuacja operacyjna wymuszają długotrwałe działanie z dala od portów.
Wracając do wymiarów, bo to one w dużej mierze przesądzają o możliwościach operacyjnych nowych jednostek – okręty Fleet Solid Support będą miały 216 m długości i wyporność około 39 tys. ton. To konstrukcje zaprojektowane z myślą o transporcie amunicji, paliwa, zaopatrzenia i sprzętu, a także o prowadzeniu transferów międzypokładowych w realnych warunkach operacyjnych. Ich obecność znacząco zwiększy efektywność brytyjskich grup uderzeniowych i wzmocni zdolność Royal Navy do działania na akwenach oddalonych od Wysp Brytyjskich.
Powiązane wpisy
USS Cheyenne wraca do służby po modernizacji
Okręt podwodny US Navy USS Cheyenne (SSN 773) powrócił do służby po zakończeniu prac remontowych i modernizacyjnych, obejmujących wydłużenie jego resursu technicznego. Jednostka jest pierwszym okrętem typu Los Angeles, który zakończył pełny cykl prac stoczniowych zaliczanych do Service Life Extension Program (SLEP).
W artykule
Wydłużenie resursu okrętu typu Los Angeles w ramach programu SLEP
Prace nad atomowym USS Cheyenne realizowano w ramach Service Life Extension Program (SLEP), czyli programu wydłużania resursu technicznego starszych atomowych okrętów podwodnych. W jego ramach jednostka przeszła procedurę Engineered Refueling Overhaul, obejmującą między innymi wymianę paliwa jądrowego w reaktorze, kompleksowe naprawy konstrukcyjne, szeroki zakres przeglądów technicznych oraz odnowienie kluczowych systemów mechanicznych i elektrycznych. Prace prowadzono w federalnej stoczni Portsmouth Naval Shipyard w Kittery w stanie Maine. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez stronę amerykańską, ich koszt wyniósł około 315 mln USD, a cały proces remontowo-modernizacyjny trwał od listopada 2021 roku do końca 2025 roku.
Zakończenie tego etapu otworzyło USS Cheyenne drogę do kolejnej fazy służby. Nowy etap eksploatacji wiąże się z wydłużeniem planowanego resursu technicznego jednostki do ponad 44 lat, co pozwala utrzymać ją w gotowości operacyjnej jeszcze przez wiele lat. Ma to szczególne znaczenie w okresie przejściowym, w którym starsze okręty typu Los Angeles stopniowo uzupełniają zdolności sił podwodnych obok wprowadzanych do linii nowych jednostek typu Virginia.
Modernizacja systemów walki i warunków bytowych załogi USS Cheyenne
Równolegle z pracami konstrukcyjno-napędowymi w Portsmouth Naval Shipyard przeprowadzono modernizację systemów odpowiadających za prowadzenie działań bojowych i świadomość sytuacyjną okrętu. Zakres prac objął modyfikacje systemów hydrolokacyjnych oraz systemu kierowania walką, bazujące na rozwiązaniach stosowanych na nowszych generacjach amerykańskich okrętów podwodnych. Zmiany te mają przełożyć się na poprawę zdolności wykrywania i śledzenia celów oraz skuteczność działań prowadzonych pod powierzchnią morza.
Istotnym elementem modernizacji były również prace wewnątrz kadłuba, obejmujące przebudowę i unowocześnienie przestrzeni dla załogi. Choć mniej spektakularne niż zmiany w systemach okrętowych, mają one realne znaczenie dla codziennego funkcjonowania jednostki, wpływając na komfort służby i warunki bytowe załogi podczas długotrwałych patroli.
Powrót USS Cheyenne do służby stanowi ważny element odpowiedzi US Navy na wyzwania stojące przed amerykańskimi siłami podwodnymi. W warunkach rosnących potrzeb operacyjnych oraz wolniejszego tempa wprowadzania do linii nowych okrętów typu Virginia, zmodernizowana jednostka ma pomóc w utrzymaniu wymaganej liczby bojowo gotowych okrętów podwodnych w strukturach floty.
