Promy Polferries pływają – Nord Stream zmaga się z problemami

Wycieki z gazociągów Nord Stream wstrząsnęły Europą i otworzyły nowy rozdział w debacie o bezpieczeństwie infrastruktury podmorskiej. Tymczasem ruch promowy na Bałtyku – w tym kursy Polferries – odbywa się bez przeszkód.
W artykule
Gazowy kolos na glinianych nogach
Jeszcze do niedawna Nord Stream 1 i Nord Stream 2 stanowiły fundament energetycznej polityki części państw zachodniej Europy. W projekt zaangażowano dziesiątki polityków, miliardy euro i ogromny kapitał polityczny. Gazociągi miały stanowić stabilne źródło dostaw surowca z Rosji do Niemiec – niezależne od konfliktów lądowych i stanowiące alternatywę dla szlaków tranzytowych przez Europę Środkowo-Wschodnią.
Wszystko zmieniło się po rosyjskiej inwazji na Ukrainę. Symboliczne „energetyczne dzieci” zachodniej polityki zostały odcięte, a gazociągi – zamiast jednoczyć Europę – stały się źródłem napięć. Pod koniec września 2022 roku doszło do wycieków w kilku miejscach rurociągu, u wybrzeży Danii i Szwecji. Wśród komentatorów niemal natychmiast pojawiły się podejrzenia o sabotaż.
Baltic Pipe pracuje bez zakłóceń – na Bałtyku nie widać przestoju
W tym samym czasie uruchomiono Baltic Pipe, który połączył systemy gazowe Norwegii, Danii i Polski. Z końcem września 2022 roku, Polska uzyskała dostęp do nowego, strategicznego źródła gazu, zyskując tym samym większą odporność na zakłócenia na rynku surowców energetycznych.
Pomimo napięć i incydentów w rejonie gazociągów Nord Stream, życie na Bałtyku nie zamarło. Ruch jednostek handlowych i pasażerskich, w tym promów pasażerskich, odbywa się bez zakłóceń. Polskie promy Polferries utrzymują regularne połączenia z portami w Szwecji, a operator nie odnotował jak dotąd konieczności wprowadzania zmian w rozkładzie.
Polferries: stabilność mimo napięć
Jak podaje przewoźnik, wszystkie promy kursują zgodnie z harmonogramem. Sytuacja w rejonie Morza Bałtyckiego jest na bieżąco monitorowana, a wszelkie potencjalne zagrożenia oceniane we współpracy z odpowiednimi służbami. Operator podkreśla, że bezpieczeństwo pasażerów i załóg jest priorytetem, jednak na chwilę obecną nie ma powodów do niepokoju.
Na wypadek ewentualnych zmian – jak zapewnia Polferries – pasażerowie zostaną poinformowani odpowiednio wcześniej, za pośrednictwem dostępnych kanałów komunikacji.
Autor: Marcin Szywała

Druga korweta HDC-3100 w służbie filipińskiej marynarki

Marynarka Wojenna Filipin wcieliła do służby drugą z dwóch nowych korwet rakietowych BRPDiego Silang zbudowanych w Korei Południowej. Jednostki te stanowią wyraźny skok jakościowy zdolności bojowych filipińskiej floty, która w przyspieszonym tempie realizuje program modernizacji sił morskich w odpowiedzi na rosnącą presję Chin na Morzu Południowochińskim.
W artykule
Nowe korwety HDC-3100 dla Manili
Południowokoreańska stocznia HD Hyundai Heavy Industries zakończyła budowę dwóch korwet rakietowych projektu HDF-3200 Hybrid dla Marynarki Wojennej Filipin. Druga jednostka, BRP Diego Silang, została wcielona do służby 2 grudnia, ponad pół roku po wejściu do linii prototypowej BRP Miguel Malvar.
Dla filipińskiej floty są to jedne z najważniejszych okrętów bojowych pozyskanych w ostatnich dekadach. Wprowadzenie okrętów tej klasy oznacza odejście od dotychczasowej struktury sił, opartej głównie na jednostkach patrolowych i okrętach pomocniczych.
Choć według oficjalnej klasyfikacji jednostki tego projektu zaliczane są do okrętów klasy korweta, ich rzeczywisty potencjał operacyjny oraz gabaryty lokują je na pograniczu lekkich fregat wielozadaniowych, przeznaczonych do działań na wodach otwartych.
Przełomowe zdolności bojowe
Nowe korwety mają przenosić zestaw uzbrojenia, w którego skład wchodzi pojedyncza armata 76 mm, 16-komorowa wyrzutnia VLS dla przeciwlotniczych pocisków MBDA VL MICA, dwie podwójne wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych LIGNex1 SSM-700K C-Star, system artyleryjski Aselsan Gökdeniz kal. 35 mm oraz dwie potrójne wyrzutnie torped ZOP K745 Blue Shark kal. 324 mm, wystrzeliwanych z wyrzutni typu SEA TLS. Uzupełnieniem jest system walki elektronicznej z wyrzutniami celów pozornych Terma C-Guard.
Kontekst regionalny i presja Chin
Modernizacja filipińskiej floty morskiej wpisuje się w szerszy program modernizacji sił zbrojnych, realizowany przez Manilę w odpowiedzi na dynamicznie pogarszającą się sytuację bezpieczeństwa w regionie Morza Południowochińskiego. W ostatnich latach wody te stały się areną licznych incydentów z udziałem chińskiej straży przybrzeżnej oraz formacji paramilitarnych, które regularnie podejmują działania wymierzone w filipińskie jednostki patrolowe i rybackie.
Nowe korwety tym samym mają zapewniać Filipinom bardziej wiarygodne narzędzie reagowania na tego typu presję, zwiększając koszt potencjalnej eskalacji po stronie Pekinu. W opinii zachodnich analityków wprowadzenie do służby okrętów tej klasy oznacza, że rywalizacja morska w regionie przestaje mieć charakter jednostronny.
Współpraca z Koreą Południową
Kontrakt na budowę dwóch korwet o wartości około 550 mln dolarów został podpisany w 2021 roku i stanowi element szerszej współpracy przemysłowo-obronnej pomiędzy Filipinami a Koreą Południową. HD Hyundai Heavy Industries zbudowała dotychczas łącznie 10 okrętów dla filipińskiej marynarki, w tym patrolowce.
Południowokoreański przemysł okrętowy deklaruje gotowość do dalszego rozszerzania współpracy w regionie Azji Południowo-Wschodniej, postrzegając Filipiny jako jednego z kluczowych partnerów w tym obszarze.
Kolejne etapy modernizacji
Wzmocnienie sił nawodnych nie wyczerpuje planów Manili. Filipiny rozwijają koncepcję obrony archipelagu, zakładającą rozbudowę systemów rakietowych, zdolności rozpoznania i dozoru morskiego oraz intensyfikację ćwiczeń z sojusznikami z regionu Indo-Pacyfiku.
Niezależnie od rozbudowy sił nawodnych, w Manili powraca temat pozyskania okrętów podwodnych. Wśród potencjalnych oferentów wymieniany jest południowokoreański koncern Hanwha Ocean, prezentujący kompleksową propozycję obejmującą zarówno budowę jednostek, jak i zaplecze szkoleniowo-logistyczne.










