Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Nowy dowódca 2. Dywizjonu Okrętów Transportowo – Minowych
Autor:Mariusz Dasiewicz
W piątek, 10 czerwca, w świnoujskim Porcie Wojennym, miała miejsce uroczystość przekazania dowodzenia 2. Dywizjonem Okrętów Transportowo-Minowych. Ze stanowiska ustąpił komandor Marek Obrębski, który przez ostatnie 4 lata dowodził jednostką i został wyznaczony na wyższe stanowisko służbowe w COM – DKM. Nowym dowódcą dywizjonu został komandor porucznik Piotr Mazurek.
Największą wartością tej jednostki są ludzie, którzy tworzą jej potencjał i wizerunek. W dniu dzisiejszym z całą stanowczością i świadomością powtarzam to raz jeszcze. To Wy oficerowie, podoficerowie, marynarze i pracownicy Resortu Obrony Narodowej stanowicie sól tej jednostki […] Zawsze widziałem u Was zapał, chęć współpracy, zaangażowanie, szacunek do drugiego człowieka i kulturę osobistą. Utrzymujcie dalej taką postawę, a potencjał jakim dysponujecie będzie nadal pomnażał sukcesy dywizjonu.
komandor Marek Obrębski
Tymi słowami ustępujący ze stanowiska komandor Marek Obrębski pożegnał się z podwładnymi, życząc jednocześnie swojemu następcy wielu służbowych sukcesów oraz dowódczego szczęścia.
Nowy dowódca komandor porucznik Piotr Mazurek w swoim okolicznościowym przemówieniu podziękował za zaufanie przełożonym oraz zwrócił się bezpośrednio do podległych mu żołnierzy.
Stojącym przede mną oficerom, podoficerom i marynarzom 2. Dywizjonu Okrętów Transportowo Minowych, mogę obiecać, że nie będę wymagał więcej niż wymagam od samego siebie, będę pracował tak ciężko jak Wy służycie dla naszej jednostki. Obiecuję zdobyć i utrzymać szacunek dla siebie jako Dowódcy i co istotniejsze zaufanie do decyzji, które będę musiał podejmować […] Obiecuję również dołożyć wszelkich starań żebyście byli ze mnie dumni, tak jak ja jestem dumny z Waszej służby i profesjonalizmu, którego jestem świadkiem, na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat służby na okrętach dywizjonu i w jego sztabie.
komandor porucznik Piotr Mazurek
Następnie w obecności komandora Włodzimierza Kułagina, dowódcy 8.FOW, podpisane zostały protokoły zdania i objęcia dowodzenia jednostką. Z okazji objęcia obowiązków dowódcy dywizjonu na wszystkich jednostkach pływających dywizjonu podniesiono wielką galę banderową.
Komandor porucznik Piotr Mazurek jest absolwentem Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni. Po ukończeniu studiów w 2003 roku rozpoczął służbę w 2. Dywizjonie Okrętów Transportowo – Minowych. Przeszedł wszystkie szczeble kariery na okręcie, od dowódcy działu poprzez zastępcę dowódcy okrętu, aż po dowódcę okrętu. Przez ponad 6 lat dowodził okrętem ORP Lublin. Pełnił również służbę w sztabie dywizjonu oraz w Dowództwie 8. Flotylli Obrony Wybrzeża. Od 2017 roku zajmował stanowisko zastępcy dowódcy dywizjonu – szefa sztabu 2.dOTrM. Z dniem 6 czerwca 2022 roku został mianowany na stopień komandora porucznika i wyznaczony na stanowisko dowódcy 2. Dywizjonu Okrętów Transportowo – Minowych.
2. Dywizjon Okrętów Transportowo – Minowych jest oddziałem taktycznym 8. Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu odpowiedzialnym za transport drogą morską wojsk i sprzętu technicznego oraz stawianie obronnych zagród minowych przeciwko pojedynczym okrętom i zespołom. Okręty dywizjonu posiadają możliwości załadunku oraz wyładunku techniki wojskowej zarówno w porcie, jak i na nieuzbrojonym brzegu. Jednym z zadań jest także zapewnienie platformy dowodzenia międzynarodowymi zespołami okrętów składającymi się z okrętów walki przeciwminowej różnych klas. W skład dywizjonu wchodzi 5 okrętów transportowo – minowych, 3 kutry transportowe oraz okręt dowodzenia siłami obrony przeciwminowej ORP Kontradmirał Xawery Czernicki.
Źródło: 8 FOW
Powiązane wpisy
-
Podwójna uroczystość brazylijskich okrętów podwodnych typu Scorpène
26 listopada brazylijska Marinha do Brasil osiągnęła kolejny etap długofalowej przebudowy swoich zdolności podwodnych. Uroczystość w Itaguaí tego dnia połączyła dwa wydarzenia: wodowanie czwartego okrętu podwodnego z rodziny Scorpène – S43 Almirante Karam – oraz wcielenie do służby S42 Tonelero.
W artykule
Almirante Karam jest pierwszym okrętem całkowicie zbudowanym w Brazylii. Jednostka stanowi rozwinięcie rodziny Scorpène i wyróżnia się kadłubem dłuższym o około pięć metrów względem wariantu bazowego. Jej budowa potwierdza, że brazylijski przemysł potrafi samodzielnie prowadzić produkcję zaawansowanych okrętów podwodnych, od formowania blach, przez skomplikowane prace spawalnicze, po integrację systemów pokładowych.
PROSUB – fundament niezależności przemysłowej
Ale aby takie prace można było wykonywać w tych zakładach stoczniowych, niezbędnym było stworzenie pełnego zaplecza technicznego oraz kompetencyjnego. Tu właśnie pojawia się PROSUB – brazylijski program budowy sił podwodnych, rozwijany od 2008 roku we współpracy z francuskim koncernem stoczniowym Naval Group. To przedsięwzięcie ukształtowało całą infrastrukturę niezbędną do projektowania, budowy i obsługi nowoczesnych okrętów podwodnych.
W jego ramach powstała stocznia, baza dla jednostek podwodnych oraz zakład produkcyjny, który wraz z programem szkoleniowym stworzył dla Brazylii kompletny łańcuch kompetencji technologicznych. Ponad 250 specjalistów przeszło szkolenia we Francji, obejmujące spawalnictwo, obróbkę kadłubów, instalacje rurociągów oraz elektrykę okrętową. Dziś ICN w Itaguaí dysponuje zapleczem pozwalającym na samodzielne prowadzenie produkcji, integracji oraz prób systemowych, co czyni ten ośrodek jednym z najważniejszych punktów rozwoju przemysłu okrętowego w regionie.
Rozbudowana infrastruktura w stanie Rio de Janeiro pełni funkcję centrum kompetencyjnego brazylijskiej marynarki. Jednocześnie stanowi zaplecze dla kluczowego projektu strategicznego – budowy pierwszego w historii Brazylii okrętu podwodnego o napędzie jądrowym, SN-10 Álvaro Alberto.
Po raz pierwszy w Brazylii przeprowadzono dwie uroczystości związane z programem PROSUB jednego dnia, co dobrze pokazuje skalę przedsięwzięcia i tempo prac w Itaguaí.
Priorytet: pierwszy atomowy okręt Brazylii
Prace nad SN-10 postępują wolniej, niż pierwotnie zakładano. Jednostka ma zostać zwodowana w 2034 roku – dekadę później niż planowano. Opóźnienia wynikają przede wszystkim z presji budżetowej i ograniczeń systemowych, które towarzyszą budowie infrastruktury do obsługi napędu jądrowego i docelowego opanowania cyklu paliwowego.
Niezależnie od wyzwań projekt SN-10 pozostaje dla Brasílii kluczowy. Okręt ma stać się filarem odstraszania strategicznego, wzmacniając autonomię państwa w obszarze bezpieczeństwa morskiego oraz kontroli akwenów o znaczeniu gospodarczym.
Riachuelo – charakterystyka brazylijskich Scorpène
Okręty typu Riachuelo stanowią rozwinięcie konstrukcji Scorpène i zostały zaprojektowane jako nowoczesne jednostki zdolne do długotrwałego działania w wodach o rozbudowanej linii brzegowej. Dysponują załogą liczącą łącznie 42 marynarzy, wypornością podwodną 2000 ton, długością około 72 metrów i operacyjnym zanurzeniem do 300 metrów. Autonomiczność 70 dni pozwala na patrolowanie rozległej ZEE Brazylii oraz osłonę infrastruktury naftowej.
Uzbrojenie okrętów obejmuje ciężkie torpedy F21 oraz pociski przeciwokrętowe Exocet SM39 Block 2 Mod 2. Na wyposażeniu znajdują się sonary Thales TSM 2233 Eledone oraz flankowe TSM 2253, połączone w systemie S-Cube. Zapas uzbrojenia wynosi 18 sztuk. Naval Group dostarczyła zintegrowany system walki SUBTICS oraz wyrzutnie środków zakłócających torped Canto. Okręt wyposażono w peryskop ataku Safran Series 20 i komplet sonarów Thales tworzących system S-Cube, dzięki czemu jednostka zachowuje pełną świadomość sytuacyjną podczas działań podwodnych.
Nowe okręty podwodne w systemie bezpieczeństwa morskiego Brazylii
Wodowanie Almirante Karam pozwala tym samym na rozpoczęcie prób portowych, później morskich, co w połączeniu z wejściem do służby S42 Tonelero wzmacnia potencjał brazylijskiej floty w sposób wymierny. Modernizacja sił podwodnych wpisuje się też w szerszą transformację Marinha do Brasil, która konsekwentnie odbudowuje swoje zdolności morskie.
PROSUB zapewnia przewagę nie tylko w wymiarze taktycznym, lecz także przemysłowym. Brazylia przechodzi od roli odbiorcy technologii do państwa zdolnego do samodzielnej budowy i utrzymania okrętów podwodnych w całym cyklu życia.
