Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Palenie blach pod przyszły ORP Czajka – szósta jednostka typu Kormoran II
15 października w stoczni Remontowa Shipbuilding S.A. w Gdańsku odbyło się uroczyste palenie blach, które rozpoczęło budowę szóstego niszczyciela min typu Kormoran II – przyszłego ORP Czajka – dla Marynarki Wojennej RP. Jednostka, podobnie jak pozostałe okręty z tej serii, zostanie zbudowana ze stali amagnetycznej i będzie wyposażona w nowoczesne systemy do wykrywania i niszczenia min, w tym pojazdy bezzałogowe, co zapewni bezpieczeństwo operacji na Bałtyku oraz ochronę infrastruktury krytycznej.
W uroczystości uczestniczyli liczni goście, w tym prezes Remontowa Shipbuilding – Dariusz Jaguszewski, wicewojewoda pomorski – Emil Rojek, prezes PGZ Stocznia Wojenna – Marcin Ryngwelski wraz z członkinią zarządu Betą Koniarską z załogą stoczni, prezes Polskiego Rejestru Statków – Grzegorz Pettke, prezes Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Centrum Techniki Morskiej – Marcin Wiśniewski wraz z członkiem zarządu Grzegorzem Gniwkiewiczem, dowódca 8. Flotylli Obrony Wybrzeża – kadm. Piotr Sikora, szef Szefostwa Techniki Morskiej Agencji Uzbrojenia – kmdr Piotr Skóra, zastępca szefa Zarządu Inspektoratu Uzbrojenia Marynarki Wojennej – kmdr Grzegorz Mucha, dowódca 12. Dywizjonu Trałowców – kmdr por. Sławomir Góra oraz przyszły dowódca ORP Czajka – kpt. mar. Marcin Krzywdziński.
Prezes Dariusz Jaguszewski przypomniał, że budowa niszczycieli min typu Kormoran II rozpoczęła się 10 lat temu, 25 kwietnia 2014 roku, od położenia stępki pod prototypowy okręt ORP Kormoran. Od tamtego czasu Remontowa Shipbuilding, we współpracy z PGZ Stocznia Wojenna i Ośrodkiem Badawczo-Rozwojowym Centrum Techniki Morskiej, nieprzerwanie realizuje prace nad kolejnymi jednostkami tej serii. Jak podkreślił, wydarzenia na Ukrainie w obliczu rosyjskiej agresji dobitnie pokazały, jak kluczowe jest zapewnienie bezpieczeństwa portów i utrzymanie swobodnej wymiany gospodarczej. Niszczyciele min typu Kormoran II odgrywają istotną rolę w ochronie morskich szlaków komunikacyjnych oraz infrastruktury krytycznej, co znacząco podnosi poziom bezpieczeństwa na Morzu Bałtyckim.
Przyszły ORP Czajka (606) dołączy do dwóch innych okrętów tej serii – ORP Jaskółka i ORP Rybitwa – które są już w trakcie budowy. Wszystkie trzy jednostki trafią do 12. Dywizjonu Trałowców 8. Flotylli Obrony Wybrzeża.
Okręty typu Kormoran II zaprojektowano do wykrywania i neutralizacji niebezpiecznych obiektów podwodnych, takich jak miny morskie, oraz do ochrony polskich portów. Będą również brały udział w misjach sojuszniczych NATO. Budowa tych okrętów stanowi nie tylko istotny element zwiększania zdolności operacyjnych Marynarki Wojennej RP, ale także znaczący impuls dla rozwoju polskiego przemysłu okrętowego.
Rozpoczęcie budowy przyszłego ORP Czajka to kolejny dowód na kontynuację wysiłków Marynarki Wojennej RP w rozwijaniu zdolności przeciwminowych, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa na Bałtyku oraz ochrony infrastruktury krytycznej. Realizacja tego projektu pozwoli na utrzymanie wysoko wykwalifikowanej kadry w konsorcjum i będzie impulsem do dalszego rozwoju polskich komponentów wyposażenia okrętów, takich jak SCOT czy AM-35. Wzmacnia to wiarygodność polskich producentów na rynkach międzynarodowych, otwierając nowe możliwości eksportowe. Jednocześnie projekt przyczyni się do doprowadzenia zdolności przeciwminowych Marynarki Wojennej do poziomu określonego w Planie Modernizacji Technicznej, podkreślając strategiczne znaczenie tego segmentu w zapewnieniu bezpieczeństwa na morzu.
Autor: MD
Powiązane wpisy
-
EDINAF – kierunek w stronę cyfryzacji europejskich okrętów wojennych
27 listopada w Ferrolu zakończono obrady projektu EDINAF – jednej z kluczowych inicjatyw Europejskiego Funduszu Obronnego poświęconych stworzeniu wspólnej architektury cyfrowej dla przyszłych europejskich okrętów wojennych.
W artykule
Architektura przeznaczona dla nowej generacji europejskich okrętów
Opracowywana architektura została zdefiniowana jako fundament dla jednostek, które powstaną w kolejnych latach, ponieważ projekt nie zakłada dostosowywania istniejących okrętów do nowego standardu.
Trzyletnie prace, prowadzone pod przewodnictwem Navantii, podsumowano w ośrodku COEX Digital Twin, który stanowi centrum kompetencyjne w dziedzinie bliźniaków cyfrowych. W spotkaniu udział wzięli przedstawiciele głównych firm europejskiego przemysłu obronnego, Komisji Europejskiej oraz delegacje siedmiu marynarek wojennych.
EDINAF łączy 31 partnerów z ośmiu państw, koncentrując się na pełnej zgodności systemów, odporności cyfrowej oraz integracji z przyszłą „naval combat cloud”.
Cyfrowa współpraca jednostki załogowej z bezzałogową
Jednym z kluczowych elementów spotkania była demonstracja techniczna z wykorzystaniem bezzałogowego pojazdu nawodnego Poniente. Ćwiczenie polegało na przeprowadzeniu operacji opartej o pełną integrację danych sensorycznych, systemów walki i rozwiązań logistycznych, które były przetwarzane w czasie rzeczywistym na pokładzie oraz w bazie lądowej.
Symulacja zakładała wykonanie inspekcji podejrzanej jednostki w estuarium Ferrol z użyciem Poniente. Równolegle system został poddany cyberatakowi, co pozwoliło ocenić odporność cyfrowej architektury na zakłócenia oraz zdolność do przywracania ciągłości działania po wystąpieniu krytycznych błędów.
Celem scenariusza było sprawdzenie, w jaki sposób EDINAF wspiera proces podejmowania decyzji, ogranicza ryzyko oraz optymalizuje wykorzystanie dostępnych sił w warunkach asymetrycznego środowiska operacyjnego.
Odporność cyfrowa – fundament przyszłej floty europejskiej
EDINAF należy do najbardziej złożonych projektów finansowanych przez Europejski Fundusz Obronny. W przedsięwzięciu uczestniczy 31 podmiotów z ośmiu państw: Hiszpanii, Belgii, Francji, Niemiec, Włoch, Niderlandów, Szwecji oraz Norwegii. Całość realizowana jest pod patronatem siedmiu europejskich resortów obrony. Projekt opiera się na trzech głównych filarach:
- zdefiniowanie referencyjnej architektury cyfrowej,
- opracowanie platformy umożliwiającej wdrażanie systemów zgodnie z przyjętym modelem,
- zapewnienie interoperacyjności pomiędzy marynarkami państw NATO.
Szczególny nacisk położono na zdolność do bezproblemowej współpracy systemów pochodzących od różnych producentów, odporność cyfrową na zagrożenia coraz bardziej złożone oraz integrację z tzw. „naval combat cloud”, która ma stać się kluczowym elementem przyszłej obrony kolektywnej.
Znaczenie EDINAF dla przyszłych europejskich okrętów wojennych
Podczas obrad określono kolejne kroki, które doprowadzą do pełnego wdrożenia opracowanej architektury. Rozwiązania wypracowane w ramach projektu mają w przyszłości stanowić podstawę cyfrową dla fregat, korwet, okrętów podwodnych oraz jednostek pomocniczych budowanych na potrzeby europejskich flot.
Jednolita platforma cyfrowa ma skrócić czas projektowania, zmniejszyć koszty i zwiększyć konkurencyjność europejskiego przemysłu, jednocześnie wzmacniając suwerenność technologiczną Europy w kluczowej domenie morskiej.
Zgromadzenie zakończono prezentacją mapy drogowej określającej działania przewidziane na rok 2026.
Źródło: Navantia
