Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Rybołówstwo w kontekście zrównoważonego rozwoju – nowe kierunki i perspektywy
W świecie, gdzie rybołówstwo coraz częściej wiąże się z negatywnym wpływem na ekosystemy morskie, Polska kieruje się ku zmianie. 13 lipca 2023 roku, prezydent Andrzej Duda podpisał przełomową ustawę. Celem jest nie tylko promocja zrównoważonego rybołówstwa, ale przede wszystkim wprowadzenie nowych, proekologicznych standardów w tym sektorze.
W artykule
Czym jest nowa ustawa?
Zgodnie z komunikatem Kancelarii Prezydenta RP, celem ustawy jest wdrożenie w Polsce programu „Fundusze Europejskie dla Rybactwa na lata 2021–2027”. Jest to ważne narzędzie, które umożliwia finansowanie z Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury.
Program ten nie jest zupełnie nowy – znaczna część rozwiązań zawartych w ustawie bazuje na mechanizmach funkcjonujących w okresie programowania 2014–2020. Znane są kryteria ubiegania się o wsparcie finansowe i jego przyznawanie. Kluczowe znaczenie ma tutaj złożenie wniosku i podpisanie umowy o dofinansowanie.
Innowacje w ustawie
W nowej ustawie pojawiają się jednak innowacje. Przede wszystkim, wprowadza ona szeroko zakrojony system teleinformatyczny do obsługi udzielanej pomocy. Wprowadza także istotne zmiany w wdrażaniu rozwoju lokalnego prowadzonego przez społeczność w ramach Funduszu.
Ustawa definiuje zadania oraz kompetencje organów i jednostek organizacyjnych w zakresie promowania zrównoważonego rozwoju sektora rybołówstwa z udziałem środków finansowych pochodzących z Funduszu. Zawarte są w niej również szczegółowe zasady dotyczące warunków i trybu przyznawania, wypłaty oraz zwrotu pomocy finansowej na realizację operacji w ramach Programu.
Priorytety ustawy
Ustawa określa, że wdrażanie w Polsce Funduszu w ramach Programu obejmie realizację wszystkich priorytetów, na których opiera się ten Fundusz. Wśród nich są:
- Priorytet 1 – Wspieranie zrównoważonego rybołówstwa oraz odbudowy i ochrony żywych zasobów wodnych;
- Priorytet 2 – Wspieranie zrównoważonej działalności w zakresie akwakultury oraz przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury;
- Priorytet 3 – Sprzyjanie zrównoważonej niebieskiej gospodarce na obszarach przybrzeżnych, wyspiarskich i śródlądowych oraz wspieranie rozwoju społeczności rybackich i sektora akwakultury;
- Priorytet 4 – Wzmocnienie międzynarodowego zarządzania oceanami oraz przyczynienie się do zapewnienia bezpieczeństwa i czystości mórz i oceanów;
- Priorytet 5 – Pomoc techniczna.
Zmiany w zarządzaniu
Instytucją zarządzającą, podobnie jak w perspektywie finansowej 2014–2020, będzie minister odpowiedzialny za rybołówstwo, a instytucją pośredniczącą będzie Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
Ustawa wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Niektóre przepisy, takie jak te dotyczące rozszerzenia elektronicznego przekazywania dokumentów pierwszej sprzedaży i kompetencji Głównego Inspektora Rybołówstwa Morskiego, wejdą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.
Nowa ustawa stanowi przełomowe zmiany dla sektora rybołówstwa w Polsce. Dzięki niej możliwe będzie lepsze zarządzanie zasobami morskimi, a tym samym osiągnięcie zrównoważonego rozwoju tego sektora. Jest to krok naprzód, który przyniesie korzyści nie tylko dla rybaków, ale również dla społeczności lokalnych, a także przyczyni się do ochrony naszych mórz i oceanów.
Autor: Mariusz Dasiewicz
Powiązane wpisy
-
EDINAF – kierunek w stronę cyfryzacji europejskich okrętów wojennych
27 listopada w Ferrolu zakończono obrady projektu EDINAF – jednej z kluczowych inicjatyw Europejskiego Funduszu Obronnego poświęconych stworzeniu wspólnej architektury cyfrowej dla przyszłych europejskich okrętów wojennych.
W artykule
Architektura przeznaczona dla nowej generacji europejskich okrętów
Opracowywana architektura została zdefiniowana jako fundament dla jednostek, które powstaną w kolejnych latach, ponieważ projekt nie zakłada dostosowywania istniejących okrętów do nowego standardu.
Trzyletnie prace, prowadzone pod przewodnictwem Navantii, podsumowano w ośrodku COEX Digital Twin, który stanowi centrum kompetencyjne w dziedzinie bliźniaków cyfrowych. W spotkaniu udział wzięli przedstawiciele głównych firm europejskiego przemysłu obronnego, Komisji Europejskiej oraz delegacje siedmiu marynarek wojennych.
EDINAF łączy 31 partnerów z ośmiu państw, koncentrując się na pełnej zgodności systemów, odporności cyfrowej oraz integracji z przyszłą „naval combat cloud”.
Cyfrowa współpraca jednostki załogowej z bezzałogową
Jednym z kluczowych elementów spotkania była demonstracja techniczna z wykorzystaniem bezzałogowego pojazdu nawodnego Poniente. Ćwiczenie polegało na przeprowadzeniu operacji opartej o pełną integrację danych sensorycznych, systemów walki i rozwiązań logistycznych, które były przetwarzane w czasie rzeczywistym na pokładzie oraz w bazie lądowej.
Symulacja zakładała wykonanie inspekcji podejrzanej jednostki w estuarium Ferrol z użyciem Poniente. Równolegle system został poddany cyberatakowi, co pozwoliło ocenić odporność cyfrowej architektury na zakłócenia oraz zdolność do przywracania ciągłości działania po wystąpieniu krytycznych błędów.
Celem scenariusza było sprawdzenie, w jaki sposób EDINAF wspiera proces podejmowania decyzji, ogranicza ryzyko oraz optymalizuje wykorzystanie dostępnych sił w warunkach asymetrycznego środowiska operacyjnego.
Odporność cyfrowa – fundament przyszłej floty europejskiej
EDINAF należy do najbardziej złożonych projektów finansowanych przez Europejski Fundusz Obronny. W przedsięwzięciu uczestniczy 31 podmiotów z ośmiu państw: Hiszpanii, Belgii, Francji, Niemiec, Włoch, Niderlandów, Szwecji oraz Norwegii. Całość realizowana jest pod patronatem siedmiu europejskich resortów obrony. Projekt opiera się na trzech głównych filarach:
- zdefiniowanie referencyjnej architektury cyfrowej,
- opracowanie platformy umożliwiającej wdrażanie systemów zgodnie z przyjętym modelem,
- zapewnienie interoperacyjności pomiędzy marynarkami państw NATO.
Szczególny nacisk położono na zdolność do bezproblemowej współpracy systemów pochodzących od różnych producentów, odporność cyfrową na zagrożenia coraz bardziej złożone oraz integrację z tzw. „naval combat cloud”, która ma stać się kluczowym elementem przyszłej obrony kolektywnej.
Znaczenie EDINAF dla przyszłych europejskich okrętów wojennych
Podczas obrad określono kolejne kroki, które doprowadzą do pełnego wdrożenia opracowanej architektury. Rozwiązania wypracowane w ramach projektu mają w przyszłości stanowić podstawę cyfrową dla fregat, korwet, okrętów podwodnych oraz jednostek pomocniczych budowanych na potrzeby europejskich flot.
Jednolita platforma cyfrowa ma skrócić czas projektowania, zmniejszyć koszty i zwiększyć konkurencyjność europejskiego przemysłu, jednocześnie wzmacniając suwerenność technologiczną Europy w kluczowej domenie morskiej.
Zgromadzenie zakończono prezentacją mapy drogowej określającej działania przewidziane na rok 2026.
Źródło: Navantia
