#marynarka-wojenna

Pierwsze dni lutego upły­nęły na nowych infor­ma­cjach pły­ną­cych z pro­gramu budowy wie­lo­za­da­nio­wych okrę­tów wojen­nych klasy LCS, które są budo­wane na zamó­wie­nie US Navy w stocz­niach w Mobile oraz Marinette.

30 stycz­nia fran­cu­ski urząd zamó­wień woj­skowy DGA poin­for­mo­wał o pod­pi­sa­niu kon­traktu na zakup czte­rech okrę­tów wspar­cia logi­stycz­nego nowej gene­ra­cji, które zostaną dostar­czone przez fran­cu­sko-wło­skie kon­sor­cjum stocz­niowe.

Brytyjska firma Babcock International na początku lutego poinformowała o zakończeniu modernizacji pierwszego z trzech niszczycieli min Marynarki Wojennej Estonii. To okręt EML Admirał Cowan, który kilka ostatnich miesięcy spędził w należącej do grupy Babock stoczni w Rosyth w Szkocji.

5 lutego Ministerstwo Obrony Norwegii poin­for­mo­wało, że okręt zaopa­trze­niowy HNoMS Maud opu­ścił stocz­nię Daewoo Shipbuilding & Marine Engineering w Pusan i roz­po­czął rejs dostaw­czy do domu, który ma zakoń­czyć się w marcu.

Amerykańskie Dowództwo Morskich Systemów Powietrznych wyraziło zgodę na wartą 2,45 miliarda dolarów amerykańskich modyfikację umowy z koncernem Boeing na rozpoczęcie budowy w sumie 19 morskich samolotów patrolowych Poseidon P-8A dla marynarki wojennej USA, Wielkiej Brytanii i Norwegii.

Departament Uzbrojenia Morskiego Ministerstwa Obrony Włoch planuje w 2019 roku rozpocząć program zakupu okrętu specjalnego przeznaczenia do ratowania załóg uszkodzonych okrętów podwodnych (tzw. Special and Diving Operations - Submarine Rescue Ship, SDO-SuRS).

Rząd Niemiec wyraził zgodę na budowę trzech kolejnych okrętów podwodnych typu Delfin dla Izraela. Kontrakt wart jest dwa miliardy euro, a nowe jednostki zastąpią Delfiny pierwszej serii pozyskane pod koniec dwudziestego wieku. Najprawdopodobniej będą również elementem nuklearnej triady Izraela.

Pod koniec stycznia miała miejsce inauguracja pierwszej grupy oficerów dowodzących wielonarodowym dowództwem komponentu morskiego na Bałtyku (Baltic Maritime Component Command, BMCC). Jest to kolejny dowód na to, że niemieccy planiści wojskowi na poważnie rozważają możliwość zbrojnej konfrontacji z Rosją na wodach, które jeszcze do niedawna uznawane były za strefę stabilności.

1 lutego w stoczni Bath Iron Works w Bath odbyła się uro­czy­stość poło­że­nia stępki pod nisz­czy­ciel rakie­towy USS Carl M. Levin (DDG-120), będący kolej­nym przed­sta­wi­cie­lem wer­sji Flight IIA TI budo­wa­nym dla US Navy.

Zdaniem Borisa Obnosova, dyrektora generalnego rosyjskiego przedsiębiorstwa rakietowego KTRV, wspólny projekt pocisku rakietowego BrahMos jest przykładem idealnej współpracy wojskowej i technicznej pomiędzy Rosją i Indiami. Jednak wojskowo-przemysłowa kooperacja pomiędzy oboma stronami jest znacznie szersza, choć nie zawsze tak udana.