Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Terminal FSRU: GAZ-SYSTEM rozpoczął prace w Zatoce Gdańskiej
GAZ-SYSTEM rozpoczął pogłębianie dna morskiego w Zatoce Gdańskiej, przygotowując teren pod budowę pierwszego w Polsce pływającego terminalu LNG typu FSRU. Inwestycja ta ma strategiczne znaczenie dla bezpieczeństwa energetycznego kraju i wpisuje się w unijne cele programu REPowerEU.
W artykule
Znaczenie prac dla realizacji inwestycji FSRU
Działania poprzedzono oczyszczeniem dna morskiego z obiektów ferromagnetycznych. Następnie ruszyły prace czerpalne, które podzielono na cztery etapy. Pierwszy z nich obejmuje pogłębienie fragmentu dna, na którym powstanie przyszłe nabrzeże terminalu. W kolejnej fazie roboty będą kontynuowane w bezpośrednim sąsiedztwie planowanej infrastruktury, aż do budowanego przez Urząd Morski w Gdyni falochronu osłonowego. Ostatnie dwa etapy obejmą południową i wschodnią część morskiego placu budowy.
Czytaj więcej: FSRU w Zatoce Gdańskiej – podpisano umowę z wykonawcą
Rozpoczęcie prac przygotowawczych na morzu to kolejny istotny krok w realizacji Programu FSRU. Pogłębienie dna w rejonie przyszłego terminalu to nie tylko warunek bezpiecznego manewrowania i cumowania jednostek o dużym zanurzeniu, ale też fundament sprawnego funkcjonowania całej infrastruktury. W GAZ-SYSTEM konsekwentnie rozwijamy sieć gazociągów, która zwiększa możliwości importu gazu drogą morską i realnie wzmacnia bezpieczeństwo energetyczne Polski.
Sławomir Hinc, Prezes Zarządu GAZ-SYSTEM
Harmonogram prac i wymogi środowiskowe
Gdy zakończą się prace pogłębiarskie wówczas rozpocznie się mobilizacja jednostek pływających, sprzętu i materiałów niezbędnych do przeprowadzenia robót kafarowych (wbijania pali w dno morskie). Prace te muszą być prowadzone z uwzględnieniem warunków pogodowych oraz tzw. okresu wrażliwego środowiskowo – czyli czasu w roku, kiedy przyroda w tym rejonie jest szczególnie podatna na zakłócenia, np. z powodu tarła ryb. Te etapy prac będą trwać do przyszłego roku.
Część materiału wydobytego podczas pogłębiania dna Zatoki Gdańskiej zostanie wykorzystana do uzupełnienia plaży w Górkach Zachodnich (przy wejściu nr 21). Reszta trafi na specjalny obszar zrzutu wyznaczony przez Urząd Morski w Gdyni.
Terminal LNG FSRU – parametry i lokalizacja
Pływający terminal LNG (FSRU – Floating Storage Regasification Unit) to strategiczna inwestycja wpisująca się w rozwój infrastruktury gazowej w Polsce i regionie. Zakłada powstanie infrastruktury zdolnej do odbioru, procesowego składowania i regazyfikacji ponad 6 mld m3 gazu rocznie. Jednostka regazyfikacyjna, budowana obecnie w stoczni Hyundai Heavy Industries w Korei Południowej, zostanie na stałe zacumowana w południowej części Zatoki Gdańskiej, w rejonie Portu Gdańsk (w sąsiedztwie Baltic Hub i toru podejściowego). Infrastruktura ta będzie drugą w Polsce (po terminalu LNG w Świnoujściu) instalacją umożliwiającą odbiór skroplonego gazu dostarczanego drogą morską.
Program FSRU obejmuje nie tylko budowę nabrzeża i morskiego gazociągu, ale także rozbudowę krajowego systemu przesyłowego o blisko 250 km nowych gazociągów lądowych. Oddanie do eksploatacji nowego terminalu planowane jest na przełomie 2027 i 2028 roku.
Wsparcie finansowe inwestycji w Zatoce Gdańskiej
Część morska inwestycji realizowana jest przy wsparciu funduszy unijnych. W ramach instrumentu „Łącząc Europę” (Connecting Europe Facility – CEF) Komisja Europejska przyznała projektowi LNG Gdańsk dofinansowanie na etapie prac przygotowawczych, w wysokości do 19,6 mln euro.
Czytaj też: Terminal FSRU z decyzją lokalizacyjną w Zatoce Gdańskiej
W czerwcu 2025 r. GAZ-SYSTEM zawarł umowę pożyczki z Bankiem Gospodarstwa Krajowego na kwotę 2,2 mld zł. Środki zostaną przeznaczone na rozbudowę infrastruktury przesyłowej. Finansowanie pochodzi z Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO), w ramach którego Program FSRU został objęty komponentem REPowerEU – unijnej inicjatywy mającej na celu przyspieszenie uniezależniania się Europy od importu rosyjskich surowców energetycznych. Zakres projektu obejmuje działania na rzecz poprawy efektywności energetycznej oraz usuwania barier ograniczających rozwój źródeł odnawialnych.
Źródło: GAZ-SYSTEM
Powiązane wpisy
2 komentarze
Dodaj komentarz
Ostatnia fregata typu Mogami zwodowana
22 grudnia w stoczni Mitsubishi Heavy Industries w Nagasaki odbyło się wodowanie przyszłej fregaty Yoshi (FFM 12). Jednostka ta domyka pierwszą serię fregat typu Mogami budowanych dla Japońskich Morskich Sił Samoobrony. Tym samym program 30FFM w swojej pierwotnej konfiguracji osiągnął zakładany finał produkcyjny.
W artykule
Geneza programu 30FFM
Program fregat typu Mogami został uruchomiony w drugiej połowie minionej dekady jako odpowiedź na potrzebę szybkiej wymiany starzejących się niszczycieli eskortowych starszej generacji. Założeniem była budowa nowoczesnych okrętów nawodnych zdolnych do realizacji szerokiego spektrum zadań przy jednoczesnym skróceniu cyklu projektowo-produkcyjnego. W praktyce oznaczało to postawienie na wysoką automatyzację, ograniczenie liczebności załogi oraz standaryzację rozwiązań konstrukcyjnych.
Stępkę prototypowej fregaty Mogami (FFM 1) położono sześć lat temu. Od tego momentu program realizowany był w tempie rzadko spotykanym w segmencie dużych okrętów bojowych. Osiem jednostek znajduje się już w służbie, natomiast Yoshi zamyka dwunastookrętową serię przewidzianą w pierwotnym planie.
Fregata Yoshi – ostatnia z pierwszej serii
Przyszła fregata Yoshi (FFM 12) została zamówiona w lutym 2024 r., a jej wejście do służby planowane jest na początek 2027 r. Nazwa okrętu nawiązuje do rzeki w prefekturze Okayama i po raz pierwszy pojawia się w historii japońskich okrętów wojennych. Jednostka formalnie kończy realizację pierwszej transzy programu 30FFM, który pierwotnie zakładał budowę 22 fregat, lecz został zredukowany do 12.
Kontynuacja w wariancie zmodernizowanym
Zakończenie budowy Yoshi nie oznacza końca samego programu. Japonia planuje dalszą produkcję fregat w wariancie zmodernizowanym, w którym szczególny nacisk położono na rozwój zdolności w zakresie poszukiwania i zwalczania okrętów podwodnych. Ma to bezpośredni związek z sytuacją bezpieczeństwa w regionie, gdzie aktywność flot państw dysponujących rozbudowanymi siłami podwodnymi pozostaje jednym z kluczowych czynników planistycznych.
Mogami jako projekt eksportowy
Zmodernizowana wersja fregaty typu Mogami została również wybrana jako punkt wyjścia do opracowania nowych okrętów dla Royal Australian Navy. W ramach programu SEA 3000 Australia planuje pozyskanie do 11 okrętów klasy fregata, które mają zastąpić eksploatowane obecnie jednostki typu Anzac. Japońska oferta oparta na Mogami pokonała konkurencyjny projekt MEKO A200, co otworzyło kolejny etap rozmów między Canberrą a Tokio.
Departament Obrony Australii zakłada zawarcie wiążących umów handlowych w 2026 r., obejmujących zarówno współpracę przemysłową, jak i kwestie rządowe. Dla Japonii oznacza to pierwszy tak znaczący sukces eksportowy w segmencie okrętów wojennych klasy fregata.
Symboliczne domknięcie etapu
Wodowanie Yoshi ma wymiar wykraczający poza rutynowe wydarzenie stoczniowe. To wyraźny sygnał, że Japonia nie tylko odzyskała zdolność do seryjnej budowy nowoczesnych fregat w krótkim czasie, lecz także przygotowała grunt pod dalszy rozwój konstrukcji oraz jej umiędzynarodowienie. Program 30FFM osiągnął etap, na którym doświadczenia z budowy i eksploatacji pierwszej serii zaczynają realnie kształtować dalszy kierunek rozwoju tego programu w marynarce Japonii oraz wyznaczać jego kierunek eksportowy.
Miła odmiana wśród typowych internetowych treści.Mało który tekst sprawia, że zatrzymuję się na stronie na dłużej – ten się udał. Doceniam brak zbędnych ozdobników. Zapisuję stronę – za jakiś czas będę chciał tu wrócić, żeby poczytać nowe mam nadzieje równie dobre teksty. Czy planujesz kontynuację w podobnym tonie?
Dzięki – czasem wystarczy parę zdań, żeby poprawić dzień.Nieczęsto zdarza mi się wrócić do początku tekstu po przeczytaniu całości – tu wróciłem. Ciekawie udało się zachować ten balans między osobistym tonem a konkretem. Warto mieć taki blog pod ręką, kiedy ma się przesyt informacji, a szuka się czegoś bardziej osobistego ale i konkretnego. Co skłoniło Cię do podjęcia właśnie tego tematu?