#marynarka-wojenna

25 lutego mini­ster obrony Wielkiej Brytanii ogło­sił nada­nie nazwy dla trze­ciego okrętu pod­wod­nego typu Dreadnought, który ma zostać zbu­do­wany w stoczni BAE Systems na zamó­wie­nie Royal Navy.

26 lutego odbyła się prezentacja katalogu będącego podsumowaniem projektu Warszawskiego Instytutu Inicjatyw Strategicznych (WIIS) pt. „Baza przemysłowo-badawcza Marynarki Wojennej RP 2.0”.

22 lutego dowódca marynarki wojennej Federacji Rosyjskiej, admirał Władimir Koroliow poinformował, że okręt podwodny Kronsztad, czyli druga jednostka typu Łada (Projekt 677) rozpocznie próby jeszcze w tym roku.

Okręt otrzymał nazwę FS Bretagne i zanim został oficjalnie przyjęty do służby pomyślnie wykonał pierwsze zadanie operacyjne. Tak zakładają procedury francuskiej Marine nationale.

Amerykańska marynarka wojenna poinformowała, że lotniskowiec typu Nimitz USS George H.W. Bush dotarł do stoczni Norfolk Naval Shipyard, gdzie przejdzie poważny remont. Prace przy okręcie potrwają 28 miesięcy, co oznacza czasowe osłabienie VII Floty US Navy.

17 lutego prezydent Iranu Hassan Rouhani zainaugurował wcielenie do służby nowego okrętu podwodnego dla marynarki wojennej tego państwa. Zbudowana w kraju i uzbrojona w pociski manewrujące jednostka typu Fateh (Zdobywca) jest pierwszym z trzech tego typu okrętów, które finalnie wzmocnią zdolności bojowe całej floty.

Brazylijska marynarka wojenna zamówiła trzy lekkie dwusilnikowe śmigłowce H135, które będą użytkowane przez pierwszą eskadrę śmigłowców wielozadaniowych (HU-1).

21 lutego Ministerstwo Obrony Finlandii poin­for­mo­wało, że pod­sta­wo­wym sys­te­mem obrony prze­ciw­lot­ni­czej i prze­ciw­ra­kie­to­wej pro­jek­to­wa­nych kor­wet rakie­to­wych typu Pohjanmaa będzie Raytheon ESSM.

19 lutego niszczyciel rakietowy USS Donald Cook (typu Arleigh Burke) wraz z okrętami NATO-wskiej Standing Mine Countermeasures Group 2 (SNMCMG2) weszły do akwenu Morza Czarnego.

W Sztokholmie biją na alarm: Rosja szykuje się do wojny na dużą skalę, zaś agresywna polityka Moskwy zagraża też Szwecji. Stąd polityczny konsensus by kontynuować, a nawet podkręcić tempo odbudowy potencjału militarnego królestwa. Na przygotowania rosyjskie do wielkiego konfliktu wskazują co najmniej cztery czynniki.