Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Ruszyła budowa trzeciej wielozadaniowej korwety typu Pohjanmaa
26 sierpnia, w stoczni Rauma Marine Constructions (RMC) odbyła się uroczysta ceremonia palenia blach pod budowę trzeciej z czterech wielozadaniowych korwet typu Pohjanmaa. To kolejny etap fińskiego programu Laivue 2020, który zmieni oblicze tamtejszych sił morskich.
W artykule
Palenie blach pod trzecią korwetę – program Laivue 2020
Wydarzenie, stanowiące oficjalne rozpoczęcie budowy kolejnej wielozadaniowej korwety, zgromadziło przedstawicieli fińskiej marynarki wojennej, Dowództwa Logistycznego Fińskich Sił Zbrojnych oraz głównego wykonawcy – Rauma Marine Constructions. Obecni byli także reprezentanci przemysłu oraz administracji państwowej.
Program Laivue 2020 zakłada budowę czterech korwet wielozadaniowych, przystosowanych do działania w warunkach zimowych oraz w fińskich wodach przybrzeżnych. Wraz z czterema zmodernizowanymi kutrami rakietowymi typu Hamina, od 2029 roku cztery wielozadaniwe korwety typu Pohjanmaa utworzą trzon fińskich sił nawodnych. Wcielenie do służby jednostek nastąpi etapami w latach 2027–2029.
Budowa pierwszego okrętu rozpoczęła się w październiku 2023 roku. Jednostkę zwodowano w maju tego roku i obecnie trwa jej wyposażanie. Druga korweta znajduje się w fazie montażu kadłuba.
Zamówienie na budowę czterech okrętów, o łącznej wartości 647,6 mln euro, fińskie Ministerstwo Obrony powierzyło stoczni RMC w 2019 roku. Decyzja ta miała nie tylko zapewnić krajowy nadzór nad całym cyklem życia jednostek, lecz także podtrzymać potencjał technologiczny i miejsca pracy w krajowym przemyśle okrętowym. Dzięki temu Finlandia uniezależnia się od zagranicznego serwisu i transferów technologii w okresie eksploatacji okrętów.
Uzbrojenie i wyposażenie – nowe możliwości fińskiej floty
W porównaniu z dotychczas eksploatowanymi okrętami nawodnymi Finlandii, korwety typu Pohjanmaa stanowić będą jakościowy skok. Główne uzbrojenie każdej z jednostek obejmie przeciwlotnicze pociski kierowane RIM-162 ESSM, przeciwokrętowe Gabriel V, lekkie torpedy ZOP Saab Tp47, armatę 57 mm Bofors Mk3 oraz możliwość stawiania min. Na pokładzie znajdzie się także lądowisko i hangar teleskopowy dla śmigłowca pokładowego.
Systemy walki dla wielozadaniowych korwet typu Pohjanmaa dostarczy oraz zintegruje Saab. Zestaw sensorów obejmuje wielofunkcyjny radar Sea Giraffe 4A ze stałymi antenami ścianowymi oraz radar bliskiego zasięgu Sea Giraffe 1X zintegrowany z lekkim masztem SLIM. Kierowanie ogniem zapewni stacja Ceros 200, świadomość sytuacyjną uzupełni okrętowy system ostrzegania przed opromieniowaniem laserem. Łączność wewnętrzną i zewnętrzną obsłuży TactiCall, uzbrojenie pokładowe bliskiego zasięgu będzie obsługiwane zdalnie z użyciem stanowiska Trackfire. Zdolności zwalczania okrętów podwodnych oprą się na sonarach Kongsberg SS2030 i SD9500 oraz sonarze o zmiennej głębokości Patria Sonac DTS.
Następcy siedmiu okrętów – siła czterech
Pohjanmaa zastąpią w linii jedną starszą jednostkę tego samego imienia, dwa stawiacze min typu Hämeenmaa oraz cztery korwety rakietowe typu Rauma. Z uwagi na rejon operowania, jednostki te zaprojektowano w fińsko-szwedzkiej klasie lodowej 1A, co oznacza zdolność do samodzielnego działania w lodzie skruszonym o grubości do 0,8 m. Zdolności tej nie należy mylić z możliwością kruszenia zwartej pokrywy – w takich warunkach konieczne będzie korzystanie z asysty lodołamaczy.
Największe w historii okręty fińskiej marynarki
Wyporność korwet ma wynosić około 3900 ton, długość 114 m oraz szerokość 16 m. Będą największymi okrętami wojennymi zbudowanymi w Finlandii, przewyższając pod względem rozmiarów nawet przedwojenne pancerniki obrony wybrzeża Väinämöinen i Ilmarinen.
Ich potencjał operacyjny – szczególnie w zakresie zwalczania celów nawodnych i podwodnych – pozwoli Finlandii utrzymać pełnowartościowe zdolności morskie w basenie Morza Bałtyckiego oraz w ramach zobowiązań sojuszniczych NATO.
Autor: Mariusz Dasiewicz
Powiązane wpisy
-
US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?
Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.
W artykule
Projekt LST-100 w programie LSM US Navy
Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.
Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.
Rola okrętów LSM w działaniach USMC
Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.
Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.
