Autonomiczny niszczyciel min Royal Navy rozpoczyna testy w Zatoce Perskiej

Królewska marynarka wojenna wysłała swoją autonomiczną jednostkę przeciwminową Harrier wyprodukowaną przez firmę Atlas na Bliski Wschód w celu przeprowadzenia testów operacyjnych.

Jest to kolejny krok w trwającym od dekady programie wycofywania załogowych okrętów przeciwminowych na rzecz systemów bezzałogowych, co ma zmniejszyć ryzyko dla marynarzy i przyspieszyć wykrywanie i usuwanie min.

Prototypowa jednostka Royal Navy Harrier będzie współpracować z okrętem desantowym RFA Cardigan Bay, stacjonującym w Bahrajnie, gdzie przejdzie serię prób sprawdzających jej możliwości. Zatoka Perska stawi wysoki priorytet w zakresie przeciwdziałania minom, ponieważ Iran posiada duże zapasy zaawansowanych min morskich, które mogą być rozmieszczone w akwenie.

Dodanie zaawansowanych technologicznie autonomicznych jednostek do poszukiwania min mogłoby wzmocnić flotę sojuszniczą starzejących się okrętów przeciwminowych bazujących w Bahrajnie. Amerykańskie i brytyjskie okręty przeciwminowe, mające po po kilkadziesiąt lat, w najbliższym okresie mają zostać wycofane ze służby.

Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/wladze-kanalu-sueskiego-podnosza-oplaty-dla-tankowcow-za-przejscie-przez-kanal/

Bezzałogowy Harrier o długości prawie 11 metrów może działać autonomicznie w ramach zaprogramowanej misji lub może być sterowany ręcznie ze zdalnej stacji kontrolnej. Jednostka jest wyposażona w holowany układ sonarów bocznych do wyszukiwania min na dnie morskim, a także przystosowana jest do holowanego systemu trałowania min (nie będzie to częścią wstępnych prób). 

Według Royal Navy, upały w Zatoce Perskiej będą stanowiły duże wyzwanie testowe Harriera który został zbudowany w Wielkiej Brytanii. Różnica temperatur może mieć duży wpływ dla systemów okrętowych, co Royal Navy odkryła przy niszczycielach obrony powietrznej typu Daring. W bliskowschodnim upale wysokospecjalistyczne okręty miały problemy z turbinami gazowymi, ponieważ silniki zostały zaprojektowane do operowania w innym środowisku i obszarze geograficznym.

Nie tylko sprawdzamy sprzęt i procedury operacyjne, ale ustalamy szablon tego, jak działamy i integrujemy się w ramach szerszych sił. Rozmieszczenie tej najnowocześniejszej technologii w Zatoce Perskiej sygnalizuje zaangażowanie Wielkiej Brytanii w ten region oraz w wolność żeglugi i bezpiecznego przepływ handlu.

Komandor porucznik Mark Shaw 

Przejście na autonomiczne operacje zwalczania min przez Royal Navy ma na celu nie tylko obniżenie kosztów działania działania pełnowymiarowego okrętu załogowego, ale także wycofanie załogi ze strefy zagrożenia i notorycznie niebezpiecznej działalności.

W 2021 roku stałą obsadę okrętu z 1st Mine Countermeasures Squadron skierowano do pracy z Harrierem i jej siostrzanymi jednostkami, Hebe i Hazard. Załoga ta była pierwszą grupą specjalistów Royal Navy od rozminowywania, którzy dokonali przejścia z tradycyjnych okrętów przeciwminowych typu Sandown do nowych, bezzałogowych jednostek.

Źródło: Royal Navy

https://portalstoczniowy.pl/category/marynarka-bezpieczenstwo/
Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • Montaż modułu na przyszłym atomowym USS John F. Kennedy

    Montaż modułu na przyszłym atomowym USS John F. Kennedy

    W stoczni Newport News Shipbuilding, należącej do koncernu Huntington Ingalls Industries, 9 grudnia przeprowadzono kolejny istotny etap budowy lotniskowca o napędzie jądrowym USS John F. Kennedy (CVN 79) typu Gerald R. Ford

    Precyzyjne scalanie modułów na przyszłym USS John F. Kennedy

    Widoczne na zdjęciu prace realizowane są już po zakończeniu zasadniczego formowania struktury kadłuba i prowadzone są z wykorzystaniem metody modułowej, od lat stosowanej w stoczni Newport News Shipbuilding. Duże sekcje konstrukcyjne powstają równolegle, a następnie są transportowane do suchego doku, gdzie następuje ich precyzyjne ustawienie i trwałe połączenie z wcześniej zmontowanymi fragmentami okrętu.

    Przejście do etapu wyposażania kadłuba

    Osadzenie górnej części dziobu sprawia, że sylwetka lotniskowca coraz wyraźniej odpowiada docelowemu kształtowi jednostki. Jednocześnie prace stoczniowe przechodzą do etapu zbrojenia okrętu, rozumianego w stoczniowej praktyce jako wyposażanie kadłuba. Obejmuje ono położenie rurociągów, montaż torów kablowych i kanałów wentylacyjnych, układanie kabli oraz wykonywanie kolejnych prac wyposażeniowych.

    Montaż górnego modułu dziobowego należy do najbardziej czytelnych momentów budowy lotniskowca, wyraźnie zmieniających jego sylwetkę i potwierdzających postęp prac stoczniowym. Przyszły USS John F. Kennedy (CVN 79) jest drugą jednostką nowej generacji amerykańskich atomowych lotniskowców typu Gerald R. Ford, a Newport News Shipbuilding pozostaje jedyną stocznią w Stanach Zjednoczonych zdolną do realizacji tak złożonych programów okrętowych.


PolskiplPolskiPolski