Nielegalne sieci w Zatoce Puckiej

Nielegalne sieci, zanurzone pod powierzchnią wody przez nieznane osoby, stają się niewidzialnym zagrożeniem dla morskiego ekosystemu. Niedawna interwencja Straży Granicznej we współpracy z Głównym Inspektoratem Rybołówstwa Morskiego, ujawniła prawie kilometr sieci ukrytych w głębinach Zatoki Puckiej.
Dla funkcjonariuszy Straży Granicznej we Władysławowie i inspektorów Głównego Inspektoratu Rybołówstwa Morskiego ze Słupska, 26 czerwca zapowiadał się jako kolejny rutynowy dzień służby. Nie przewidzieli jednak, że zwyczajny patrol Zatoki Puckiej, przeprowadzany z pokładu jednostki pływającej SG-067, niespodziewanie zmieni się w wyjątkową interwencję.
Znalezisko, które czekało na nich głęboko pod powierzchnią Zatoki Puckiej, na wysokości Kuźnicy, przekroczyło ich najśmielsze oczekiwania. Funkcjonariusz podjęli z wody 18 nieoznakowanych sieci o łącznej długości blisko 1000 metrów, 2 tyczki wyposażone w reflektory radarowe i 2 kotwice.
Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/orp-gen-t-kosciuszko-powrot-do-macierzystego-portu/
Pierwsza tyczka nie miała żadnych oznaczeń, podczas gdy na drugiej widniał symbol kutra rybackiego z Władysławowa. Właściciel jednostki zaprzeczył, jakoby to on umieścił urządzenia połowowe, co dodatkowo skomplikowało tę już zagmatwaną sytuację.
Oszacowana wartość zabezpieczonych narzędzi wynosi aż 6 tys. zł. Całość przekazano do rąk Głównego Inspektoratu Rybołówstwa Morskiego, który ma teraz zadanie prowadzić dalsze postępowanie w tej sprawie.
Odkrycie tak dużej ilości nielegalnych sieci w samym sercu Zatoki Puckiej jest alarmujące. Pokazuje, jak wielki problem stanowi nielegalne rybołówstwo, które nie tylko wpływa niekorzystnie na ekosystem, ale również stawia pod znakiem zapytania etyczne standardy tej branży. Sprawą zajmuje się teraz Główny Inspektorat Rybołówstwa Morskiego, którego zadaniem jest ochrona morskiego ekosystemu i gwarancja, że korzystanie z zasobów morskich jest zrównoważone i odpowiedzialne.
Źródło: Straż Graniczna

Aluminiowy katamaran Cumulus rozpoczął służbę na Bałtyku

Stocznia JABO z Gdańska oraz biuro projektowe Seatech Engineering zrealizowały projekt specjalistycznej jednostki przeznaczonej do obsługi sieci pomiarowej IMGW na Morzu Bałtyckim. Aluminiowy katamaran Cumulus (SE-216) został zaprojektowany i zbudowany z myślą o utrzymaniu boi meteorologicznych.
W artykule
Kontrakt IMGW i zakres projektu
W cieniu dużych programów w przemyśle okrętowym często umykają projekty o mniejszej skali, lecz nie mniej istotne z punktu widzenia kompetencji krajowego przemysłu stoczniowego. To właśnie one pokazują, że polskie stocznie i biura projektowe potrafią nie tylko realizować zadania seryjne, ale również odpowiadać na wyspecjalizowane potrzeby instytucji państwowych, wymagające precyzyjnego podejścia projektowego i ścisłej współpracy z użytkownikiem końcowym.
Dobrym przykładem takiego przedsięwzięcia jest realizacja jednostki przeznaczonej do obsługi morskiej sieci pomiarowej na Bałtyku. Projekt ten połączył kompetencje gdańskiej stoczni JABO oraz biura projektowego Seatech Engineering, pokazując, że krajowy przemysł potrafi skutecznie realizować wyspecjalizowane jednostki robocze na potrzeby administracji państwowej i badań morskich.

Fot. Seatech Engineering Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej IMGW podpisał kontrakt na budowę jednostki szkoleniowo-eksploatacyjnej przeznaczonej do obsługi morskiej sieci pomiarowej na Bałtyku. Za budowę odpowiadała gdańska stocznia JABO, natomiast dokumentację projektową opracowało biuro Seatech Engineering.
Umowę na realizację jednostki podpisano 24 maja 2023 roku. Termin przekazania jednostki zaplanowano na kwiecień 2025 roku. Projektowanie powierzono Seatech Engineering na mocy odrębnego kontraktu zawartego 20 lipca 2023 roku.
Współpraca stoczni i biura projektowego
W informacji opublikowanej na stronie Seatech Engineering odniesiono się do współpracy pomiędzy stocznią JABO a biurem projektowym odpowiedzialnym za dokumentację jednostki. Jak wskazywał Jan Wierzchowski, właściciel JABO Shipyard, wybór Seatech Engineering jako głównego projektanta poprzedziła seria spotkań związanych z dopasowaniem koncepcji jednostki do potrzeb IMGW. W jego ocenie połączenie doświadczeń obu podmiotów pozwoliło na realizację jednostki spełniającej oczekiwania zamawiającego oraz potwierdziło kompetencje stoczni w zakresie budowy wyspecjalizowanych jednostek roboczych.
W tym samym materiale Adam Ślipy, prezes Seatech Engineering, zwracał uwagę na specyfikę projektowania niewielkich katamaranów roboczych. Podkreślono konieczność szczególnej kontroli sztywności skrętnej konstrukcji oraz rygorystycznego nadzoru masy już od etapu koncepcyjnego, ze względu na wysoką wrażliwość tego typu jednostek na rozkład ciężaru.
Charakterystyka jednostki Cumulus
Projekt SE-216 obejmuje aluminiowy katamaran Cumulus o długości 17 metrów i szerokości 9,2 metra. Jednostka została wyposażona w rozległy pokład roboczy na rufie, umożliwiający prowadzenie prac związanych z obsługą i utrzymaniem boi pomiarowych rozmieszczonych na Bałtyku.
Autonomiczność jednostki określono na cztery dni, co pozwala na realizację zadań w promieniu do 400 mil morskich. Załoga katamaranu stanowi cztery osoby. Jednostka została zaprojektowana jako platforma wyspecjalizowana, dedykowana do pracy w ramach morskiej sieci pomiarowej IMGW.
Nadzór klasyfikacyjny
Projektowanie i budowa jednostki realizowane były pod nadzorem Polskiego Rejestru Statków S.A., który pełnił funkcję towarzystwa klasyfikacyjnego dla całego przedsięwzięcia.
Źródło: Seatech Engineering











