11 lipca, po zakończeniu sukcesem prób zdawczo-odbiorczych, zakład stoczniowy Austal USA oficjalnie przekazał Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych przyszły USS Pierre (LCS 38) – dziewiętnastą i zarazem ostatnią jednostkę tej serii. Symboliczne domknięcie programu, który miał odmienić oblicze operacji przybrzeżnych US Navy, dziś bardziej przypomina cichą rezygnację niż sukces.

Przekazanie USS Pierre (LCS 38) kończy program okrętów typu Independence

Po niemal dwóch dekadach intensywnego rozwoju, kontrowersji oraz wysiłków na rzecz stworzenia „okrętu przyszłości”, historia Littoral Combat Ship (LCS) w wariancie Independence dobiega końca. Nowy okręt który niebawem wejdzie do służby w amerykańskiej US Navy, nazwany został na cześć stolicy Dakoty Południowej i jest drugim w historii amerykańskiej floty wojennej noszącym nazwę Pierre – pierwszym był ścigacz okrętów podwodnych USS Pierre (PC-1141) z okresu II wojny światowej.

Czytaj więcej: Przyszły USS Pierre (LCS 38) po próbach zdawczo-odbiorczych

LCS 38 typu Independence to szybka jednostka wykonana ze stopów aluminium, z charakterystycznym kadłubem w układzie trimarana, który zapewnia wysoką manewrowość i niewielkie zanurzenie – cechy istotne przy operacjach na wodach przybrzeżnych. W założeniu miał być jednostką elastyczną – zdolną do prowadzenia działań przeciwminowych, zwalczania okrętów podwodnych oraz operacji rozpoznawczych. W praktyce – pozostał projektem pełnym ograniczeń i kompromisów.

Symboliczny finał programu Independence

Do przekazania jednostki doszło kilka tygodni po zakończeniu prób zdawczo-odbiorczych, które przeprowadzono w pierwszej połowie czerwca. Inspektorzy biura INSURV ocenili zgodność konstrukcji i systemów z wymaganiami operacyjnymi Marynarki Wojennej USA. Sam proces odbioru był ostatnim formalnym krokiem przed rozpoczęciem przygotowań do wprowadzenia okrętu do floty wojennej USA. Po planowanej na jesień ceremonii wcielenia do służby, jednostka zostanie przebazowana do swojego portu macierzystego w San Diego.

Z perspektywy stoczni w Mobile, przekazanie USS Pierre stanowi symboliczne zakończenie programu, który przez 16 lat pochłonął ogromne zasoby – finansowe, organizacyjne i inżynieryjne. Austal USA zrealizował kontrakt na budowę 19 jednostek, przekazując w niektórych latach nawet trzy okręty rocznie. Była to jedna z najbardziej intensywnych serii produkcyjnych w historii firmy.

Lekcja dla przyszłości US Navy

Od samego początku LCS w wariancie Independence, podobnie jak bliźniaczy Freedom, wzbudzały mieszane oceny. Program okazał się kosztowny i trudny do realizacji, a jego koncepcja – oparta na modułowości i szybkości – nie w pełni przystawała do zmieniających się realiów obecnego pola walki na morzu. Nieprzypadkowo już teraz US Navy rozważa wycofanie części najstarszych jednostek i oferuje je sojusznikom, choć niektóre dopiero co weszły do służby.

Czytaj też: Dlaczego Polska nie potrzebuje okrętów LCS

Przyszły USS Pierre dołączy do okrętów, które jeszcze będą wykorzystywane w ramach ograniczonych misji patrolowych. Trudno jednak oprzeć się wrażeniu, że koniec pewnej epoki LCS-ów zakończyła się z większą liczbą problemów niż realnych sukcesów.

Nowe kierunki, nowe priorytety Austal USA

Zakończenie programu Independence nie oznacza końca aktywności Austal USA. Firma kontynuuje budowę kolejnych jednostek nawodnych i wspiera programy atomowych okrętów podwodnych typu Virginia i Columbia. Równolegle realizuje dostawy sprzętu pokładowego – w tym wind towarowych dla lotniskowców typu Ford. Przekazanie USS Pierre to koniec rozdziału dla stoczni Austal USA z Mobile w stanie Alabama, ale nie koniec historii dla tego programu.

Autor: Mariusz Dasiewicz

POLECANE

Fincantieri przekazała wycieczkowiec armatorowi Oceania Cruises

Pierwsze bunkrowanie LNG w Gdańskiej Stoczni „Remontowa”

Koniec pewnej epoki. Ostatni LCS przekazany US Navy

Jak lotniskowiec Admirał Kuzniecow stał się kulą u nogi Rosji?

Marina Militare zamawia nowe fregaty patrolowe PPA

Położenie stępki pod korwetę dla Arabii Saudyjskiej

Umowa o budowę statku – „on demand guarantee” (prawo angielskie) 

Aerostat JLENS w programie Barbara – stały dozór radiolokacyjny Bałtyku

Agencja Uzbrojenia uruchomiła konsultacje dla programu Supply

Orka bez steru. Gdzie są gwarancje za miliardy złotych?

Eksplozja na tankowcu Fulda u wybrzeży Indii

Współpraca morska między Japonią a Filipinami w cieniu chińskich ambicji

Rywalizacja mocarstw w cieniu topniejącego lodu w Arktyce

Kolejny wycieczkowiec przekazany przez Fincantieri

Wodowanie fregaty „Raja Muda Nala” dla Marynarki Wojennej Malezji

Rosja odwołuje paradę marynarki wojennej w Petersburgu

Kolejny okręt podwodny dla US Navy zwodowany

Japoński railgun przetestowany na pokładzie okrętu JS Asuka

Japonia finalizuje serię Mogami. Zwodowano jedenastą fregatę

Indonezja odbiera od Fincantieri fregatę patrolową PPA KRI Brawijaya