Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Wodowanie dziewiątej fregaty Natori typu Mogami
Wczoraj, 24 czerwca, w stoczni Nagasaki Shipyard & Machinery Works w prefekturze Nagasaki odbyła się uroczystość wodowania fregaty Natori, która jest dziewiątą jednostką typu Mogami dla Japońskich Morskich Sił Samoobronnych (JMSDF). To ważne wydarzenie miało miejsce zaledwie cztery dni po wcieleniu fregaty Agano do służby i jest kolejnym istotnym krokiem dla Sił Morskich Japonii.
Fregaty typu Mogami, w tym jednostka Natori (FFM-9), zostały zaprojektowane do szerokiego zakresu misji patrolowych na wodach otaczających japoński archipelag, w tym na spornych wyspach Senkaku/Diaoyu na Morzu Wschodniochińskim. Nazwa okrętu pochodzi od rzeki Natori (名取川, Natori-gawa) w prefekturze Miyagi, w regionie Tohoku w północnej części Japonii, oraz do lekkiego krążownika Marynarki Wojennej Cesarstwa Japonii z okresu II wojny światowej, który nosił tę samą nazwę.
Budowa fregat typu Mogami jest kluczowa dla zwiększenia możliwości obronnych Japonii, zwłaszcza w obliczu rosnących napięć z Chinami. Japonia zamierza wzmocnić swoje zdolności nadzoru i obrony na południowo-zachodnim łańcuchu wysp Nansei, który rozciąga się od Kagoshimy do Okinawy, w kierunku Tajwanu. Stocznia przejdzie teraz do kolejnego etapu, jakim jest wyposażanie fregaty, przed jej zaplanowanym wejściem do służby na koniec roku podatkowego 2025. Jednostka Natori, jest budowana w ramach kontraktu przyznanego w marcu 2023 roku.
Zestaw uzbrojenia fregaty Natori obejmuje:
- 127 mm armatę BAE Systems Mk 45 Mod 4 L/62,
- Dwa zdalnie sterowane stanowiska uzbrojenia firmy Japan Steel Works z 12,7 mm karabinami maszynowymi,
- Wyrzutnię rakietowego systemu obrony bezpośredniej Raytheon SeaRAM,
- Dwie wyrzutnie kierowanych pocisków przeciwokrętowych Mitsubishi Heavy Industries typu 17 (4-8 pojemników transportowo-startowych),
- Dwie trójrurowe wyrzutnie HOS-303 do 324 mm lekkich torped Mitsubishi Heavy Industries typu 97 lub nowszych,
- Cztery sześciolufowe wyrzutnie pasywnych środków zakłócających Mk 137 SRBOC,
- Lądowisko i hangar dla śmigłowca Lockheed Martin Sikorsky SH-60K Seahawk.
Jednostki są także przygotowane (fitted for, but not with) do montażu dwóch modułów uniwersalnej wyrzutni pionowej Lockheed Martin Mk 41. Napęd jest skonfigurowany w układzie CODAG i wykorzystuje turbinę gazową Rolls-Royce MT30 o mocy 25 MW oraz dwa silniki wysokoprężne MAN Diesel & Turbo 12V28/33D STC rozwijające po 6000 kW.
Fregata Natori charakteryzuje się standardową wypornością 3900 ton, która w pełni załadowana wzrasta do około 5500 ton. Tak znaczna różnica między tymi wartościami wskazuje na to, że fregata może przenosić spore ilości wyposażenia, paliwa, wody oraz prowiantu, co z kolei pozwala na długotrwałe operacje z dala od macierzystej bazy. Długość każdej jednostki wynosi 133 metry, szerokość 16,3 metra i zanurzenie 9 metrów. Jednostki te, z załogą liczącą około 90 osób, są budowane za około 51,4 miliarda jenów (322 miliony dolarów) każda. Kadłuby fregat zostały zaprojektowane tak, aby umożliwiać operacje na płytkich wodach przybrzeżnych, co jest kluczowe dla misji patrolowych i nadzoru.
Autor: Mariusz Dasiewicz
Powiązane wpisy
Na Oksywiu program Miecznik idzie jak „Burza”
W PGZ Stoczni Wojennej odbyła się dziś uroczystość położenia stępki pod drugą fregatę programu Miecznik – przyszłą ORP Burzę. Zakończenie etapu montażu stępki bazowej oznacza formalne rozpoczęcie budowy całego kadłuba okrętu.
W artykule
W ceremonii uczestniczyli m.in. sekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Paweł Bejda, podsekretarz stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych Konrad Gołota oraz przedstawiciele Inspektoratu Uzbrojenia, Dowództwa Marynarki Wojennej RP i partnerów programu. Tradycyjne wspawanie okolicznościowego medalu w konstrukcję stępki symbolicznie otworzyło zasadniczą fazę budowy kadłuba drugiej fregaty.
Program Miecznik jako sprawdzian możliwości polskiego przemysłu okrętowego
Położenie stępki pod Burzę potwierdza, że PGZ Stocznia Wojenna konsekwentnie i zgodnie z harmonogramem realizuje kolejne etapy programu Miecznik. Pierwsza fregata – Wicher – znajduje się już w zaawansowanej fazie montażu kadłuba, natomiast rozpoczęcie budowy drugiej jednostki pokazuje, że stocznia jest gotowa do równoległej realizacji zadań o najwyższym stopniu złożoności.
Marcin Ryngwelski, prezes zarządu PGZ Stocznia Wojenna
Fot. PGZ Stocznia Wojenna Program Miecznik jest największym wyzwaniem w historii współczesnego polskiego przemysłu okrętowego oraz potwierdzeniem zdolności krajowych zakładów stoczniowych do realizacji przedsięwzięć o strategicznym znaczeniu dla bezpieczeństwa naszego państwa. Każdy kolejny etap jego realizacji przybliża moment przekazania Marynarce Wojennej RP nowoczesnych wielozadaniowych fregat.
Miecznik – trzy nowe fregaty dla polskiej floty
Program Miecznik obejmuje budowę trzech fregat wielozadaniowych: Wicher, Burza i Huragan. Jednostki te w perspektywie najbliższych lat przejmą zadania realizowane obecnie przez fregaty ORP Gen. K. Pułaski oraz ORP Gen. T. Kościuszko, zapewniając Marynarce Wojennej RP nowoczesne platformy zdolne do prowadzenia działań w środowisku wielodomenowym.
Fot. PGZ Stocznia Wojenna Po zakończeniu uroczystości zaproszeni goście odwiedzili Halę Kadłubową PGZ Stoczni Wojennej, gdzie prowadzone są intensywne prace przy budowie pierwszej fregaty programu Miecznik – przyszłego ORP Wichra.
Fot. PGZ Stocznia Wojenna Podstawowe parametry fregat Miecznik
Wielozadaniowe fregaty Miecznik to jednostki, które po zakończeniu budowy osiągną długość całkowitą około 138 metrów oraz maksymalną szerokość sięgającą 20 metrów. Wyporność maksymalna, liczona wraz z pełnym wyposażeniem i poszyciem, wyniesie około 7 tysięcy ton. Okręty zaprojektowano z myślą o prowadzeniu długotrwałych działań na morzu – ich autonomiczność szacowana jest na około 8 tysięcy mil morskich, przy prędkości maksymalnej dochodzącej do 28 węzłów.
Napęd dla przyszłych Mieczników zapewnią cztery wysokoprężne silniki tłokowe pracujące w układzie CODAD, co gwarantuje właściwą manewrowość oraz efektywność eksploatacyjną jednostek. Stała załoga fregaty liczyć będzie około 120 marynarzy, z możliwością przyjęcia dodatkowo blisko 60 osób personelu, w zależności od charakteru realizowanych zadań.
Źródło: PGZ Stocznia Wojenna
